Την Δευτέρα 24 Μαΐου αναγγέλθηκε από την οικογένειά του στο Παλαιό Φάληρο, η θλιβερή είδηση για την απώλεια τού αγαπητού παλαιού φίλου Νίκου Μαρκάκη από τα Πλακάλωνα Κισάμου, ύστερα από μακρόχρονη ασθένεια πού αντιμετώπισε γενναία, αθόρυβα και με την γνώριμη αξιοπρέπεια πού χαρακτήριζε την συνολική του διαδρομή. Ο Νίκος Μαρκάκης από τα παλαιά στελέχη της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ, υπήρξε ταυτόχρονα και συνεπής ακούραστος πρωταγωνιστής των παροικιακών κρητικών πραγμάτων στο Παλαιό Φάληρο και στην Αττική. Διετέλεσε δε και επιτυχημένος Πρόεδρος τού Συλλόγου Κισαμιτών Αττικής τα μέσα τής δεκαετίας 1980, κατά την διάρκεια τής οποίας είχε παρουσιάσει σε ευρύτερο, όχι μόνο κρητικό κοινό, την άγνωστη ακόμα τότε, αρχαιολογική, ιστορική και τουριστική Κίσαμο, σε μια άψογα οργανωμένη εκδήλωση στην αίθουσα τής Αρχαιολογικής Εταιρίας στην Αθήνα.(Οκτώβριος 1987). Διακατεχόμενος και από το δημοσιογραφικό μικρόβιο, συνεργάστηκε στην αρχή και με τά ΧΡΟΝΙΚΑ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΙΝΟΥ της Φωτεινής Αννουσάκη. Για πολλά χρόνια στην συνέχεια, από τα τέλη τής δεκαετίας τού 90 εξέδιδε την μηνιαία εφημερίδα ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ στά πλαίσια τού Συλλόγου Κρητών Παλαιού Φαλήρου, με την σφραγίδα της δικής του προσωπικής επιμέλειας και αρτιότητας.
Το αποκορύφωμα της κρητικής προσφοράς του Νίκου Μαρκάκη, σημειώθηκε κατά τη μακρόχρονη θητεία του ως Γενικού Γραμματέα του Συλλόγου Κρητών Παλαιού Φαλήρου, για δύο σχεδόν δεκαετίες μέχρι το 2017. Με τον τότε Πρόεδρο τού Συλλόγου Άρη Δρυγιαννάκη από το Ρέθυμνο, απετέλεσε ταιριαστό δίδυμο πού χάρισε στιγμές υπερηφάνειας στους Κρήτες Παλαιού Φαλήρου και όχι μόνο. Ο Σύλλογος μεσουρανούσε πραγματικά με τις υψηλού επιπέδου εκδηλώσεις στην αίθουσα τού Δημαρχείου, με τα Γραφεία του ζωντανά και μόνιμα ανοιχτά στο Κέντρο τού Προαστίου, με την εφημερίδα του και με την εντυπωσιακή εμφάνιση των χορευτικών συγκροτημάτων τού Συλλόγου κατά τις εκδηλώσεις, και τις παρελάσεις, στην παραλιακή λεωφόρο τού Φαλήρου. Η συμβολή τού αγαπητού Νίκου, αλλά και της οικογένειάς του σε όλη αυτή την κρητική ακτινοβολία, υπήρξε ανεκτίμητη, γεγονός πού αναγνωρίζεται από όλους χωρίς εξαίρεση. Εκτός από την εργατικότητα του, ο Νίκος σε κατακτούσε και με τον πάντα γελαστό και μειλίχιο χαρακτήρα του, την ακεραιότητα, το χιούμορ και την ευγενική και γενναιόδωρη του διάθεση.
Προσωπικά, θα μου μείνουν για πάντα, μόνο ευχάριστες αναμνήσεις, από την μακρόχρονη στέρεα φιλία μας, καθώς και από τις χαρούμενες κρητικές εκδηλώσεις στις οποίες βρεθήκαμε μαζί και στους δύο Συλλόγους. Ήταν αξιοθαύμαστο το αστείρευτο ενδιαφέρον του Νίκου για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τού κρητικού στοιχείου της Πρωτεύουσας, αλλά θαυμαστή και η αφοσίωσή του στην εξαίρετη οικογένειά του, για την οποίαν ήταν, και δικαιολογημένα, υπερήφανος. Η οικογένεια του το ανταπέδιδε συμπαραστεκόμενη πάντα, σε όλη την ατομική και συλλογική του δράση.
Η πολύτιμη σύντροφος τής ζωής του Ζέττα, υπήρξε ακριβό στήριγμα σε όλες τις δραστηριότητές του, στις χαρές και τις λύπες, προπαντός δε στην τελευταία δοκιμασία της ασθένειας, μέχρι τέλους. Οι αντάξιες και ενθουσιώδεις κόρες του, Εύη και Άντα συμπλήρωναν και κοσμούσαν τα χορευτικά, τις εκδηλώσεις τού Συλλόγου, αλλά και την αρθρογραφία στην εφημερίδα, εμπνεόμενες από τον κρητικό ενθουσιασμό του αγαπημένου τους πατέρα. Ο συγκινητικός αποχαιρετισμός της πρωτότοκης κόρης του Εύης κατά την εξόδιο ακολουθία στον Ιερό Ναό Αγίας Κυριακής Παλαιού Φαλήρου το πρωινό της Τετάρτης 26 Μαΐου, ήταν σύντομος, αλλά πλημμυρισμένος από αισθήματα ευγνωμοσύνης, σεβασμού και θαυμασμού προς το πατρικό ίνδαλμα.
Καλό σου ταξίδι αγαπητέ και αξέχαστε φίλε Νίκο.
Το αποτύπωμά σου σε φίλους και συμπατριώτες θα μείνει ανεξίτηλο. Η καθολική εκτίμηση προς το πρόσωπό σου, ας αποτελέσει βάλσαμο παραμυθίας και για την αγαπημένη σου οικογένεια.
Κυριάκος Ροδουσάκης
