O ΠΑΙΔΟΝΟΜΟΣ

   

Τον θυμόμαστε αλήθεια τον παιδονόμο; Ήταν ο άνθρωπος που ήταν επιφορτισμένος με την τήρηση της τάξης των μαθητών. Χρέη παιδονόμων στο δημοτικό είχε ο Μιχάλης Λανδράκης. Χτύπαγε την καμπάνα του Αί-Νικόλα “προσκλητήριο” για να ξυπνήσουμε, μα και για να σημάνει την ώρα -ποιος είχε ρολόι τότε- και να ξεκινήσουμε για το σχολείο. Κάπου κάπου μας έστησε στην σειρά να ελέγξει τα νύχια μας, αν είναι κομμένα και καθαρά κι αν τα μανίκια από τα ρούχα μας ήταν βρώμικα από ...μύξες...

   Στο γυμνάσιο, το εξατάξιο της εποχής εκείνης ήταν ο πραγματικός παιδονόμος. Φόβος και τρόμος...

   Φορούσαν καπέλο τ’ αγόρια, αυτό με την κουκουβάγια όταν κυκλοφορούσαν; Τα κορίτσια φορούσαν την ποδιά τους.

Τα μαλλιά τους είχαν το σωστό μήκος; Απαγορευόταν η κυκλοφορία πέραν του επιτρεπόμενου δηλ. μετά της 8. Το κάπνισμα. Να κάθονται τ’ αγόρια στα καφενεία.

   Πολλές φορές γινόταν περιπολίες και έφταναν μέχρι τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, που διέμεναν οι μαθητές, από τα γύρω χωριά. Χτυπούσε η πόρτα απροειδοποίητα και ξαφνικά να σου! ο παιδονόμος να ελέγχει, αν μελετούσαν ή μήπως μύριζε ο χώρος από τσιγάρο...

   Καμιά φορά στα αθώα και ανυποψίαστα μαθητούδια αυτά φαινόταν υπερβολικά...και θύμωναν...γι’ αυτήν την καταπίεση.

   Είχαν δίκιο; Τι ήταν προτιμότερο; Η εποχή του παιδονόμου, του ελέγχου και της τάξης ή της αναρχία και της αταξίας;

   Ας μην βιαστούμε να χαρακτηρίσουμε υπερβολικό τον παιδονόμο, σκληρό και απόλυτο. Εμείς οι μεγάλοι μόνο ομορφιά βρίσκουμε στα παλιά. Η αναδρομή στα παλιά, στα όμορφα και αγνά της παιδικής μας ηλικίας, της δεκαετίας 50 και 60, φαίνεται σήμερα διδακτική και μαρτυρεί όχι μόνο τον τρόπο ζωής μα και τον τρόπο συμπεριφοράς της κουλτούρας της εποχής εκείνης.

Μερικοί τον θεωρούν ξεπερασμένο όμως έχουν δίκιο;

Ο Μιχάλης Λανδράκης υπήρξε ένας άρχοντας του Δραπανιά, θαρραλέος, φιλοπάτρις και αγωνιστής εναντίον των Τούρκων και των Βουλγάρων. Το σπίτι του στολίζουν κάντρα και έπαινοι για την ανδρεία του από την πολιτεία.

Από το υπέροχο ημερολόγιο του Πολιτιστικού και Αναπτυξιακού συλλόγου Δραπανιά το 2008.

Ημερολόγια που πράγματι αξίζει να μπουν σε μια βιβλιοθήκη.