ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ κ. ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΤΣΙΚΑΝΔΑΡΑΚΗ

Λένε πως δεν μπορείς να αποφύγεις να μεγαλώσεις,  όμως δεν είσαι υποχρεωμένος να γεράσεις στο σώμα και προπάντων στην ψυχή και το πνεύμα. Αυτό επιβεβαιώνει ο κ. Αντώνης Κατσικανδαράκης, με το νέο του βιβλίο, το 5ο κατά σειρά «Η V ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΕΠΟΣ 1940-1941 ΚΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ».  Έφηβος τα χρόνια εκείνα και αυτόπτης μάρτυρας, έζησε γεγονότα στο Καστέλι, που έκρινε σημαντικά, τα κράτησε ζωντανά στην πάντα ακμαία μνήμη του και τώρα τα κατέγραψε για να μας τα δημοσιοποιήσει.

   Αρχικά λοιπόν παρουσιάζει, αφού μελέτησε τις πηγές, το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο γράφτηκε το έπος του 1940 και ο αγώνας 1940-1944. Στη συνέχεια δίνει γλαφυρά την παιδική ηλικία του Παπαστεργίου και τη στρατιωτική του πορεία, που ενώ έχει αφήσει την οικογένειά του στα Χανιά, πηγαίνει στο Αλβανικό μέτωπο, με Κρήτες αγωνιστές, ηγούμενος της V Μεραρχίας. Εκεί η Μεραρχία κυριολεχτικά αριστεύει με ιδιαίτερο ηρωισμό, όμως αργότερα έρχεται η ήττα. Ο ίδιος μαζί με άλλους επιζήσαντες, ήρθε με καϊκι στο Καστέλι από την Πελοπόννησο και δεν έτυχε ιδιαίτερης υποδοχής, καθώς κυριαρχεί  αγανάκτηση για όσους αγνοείται η τύχη τους. Δεν έτυχε, γράφει, ούτε τιμής, ούτε  προστασίας από την πολιτεία, οπότε μέρα μεσημέρι ενώ βάδιζε με τον τότε Επίσκοπο Κισσάμου Ευδόκιμο, στο σημείο που βρίσκεται το σημερινό Δημαρχείο, για να φύγει με αυτοκίνητο για Χανιά, δολοφονήθηκε από άγνωστο, που έφερε στολή χωροφύλακα, στις 29 Απριλίου 1941. Μάλιστα παραθέτει και την ληξιαρχική πράξη θανάτου, μαζί με τους προβληματισμούς του, για τα τεκταινόμενα στο Καστέλι τότε.
  Ακολουθεί το κεφάλαιο για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, με ιδιαίτερη αναφορά στη μάχη της Κρήτης το 1941. Ενδιαφέρον είναι το ημερολόγιο του «Παπαστεργίου» που παραθέτει, όπου από τις αναφορές του, φωτίζεται η πορεία προς το μέτωπο της V  μεραρχίας, που διοικεί. Τιμήθηκε μάλιστα από την πατρίδα, με τα ανάλογα παράσημα. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε τις φωτογραφίες, τους χάρτες και τα αποκόμματα των εφημερίδων που πλαισιώνουν τα κείμενα, αποτέλεσμα μακροχρόνιας έρευνας και μελέτης.
  Το όλο έργο του κ. Αντώνη Κατσικανδαράκη, αξίζει συγχαρητήρια, γιατί η δημιουργία του δίνει την εντύπωση, ότι ζει δυο φορές τα γεγονότα, σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε. Η συνεχής ενασχόλησή του εξ άλλου με την έρευνα των ιστορικών πηγών, δείχνει ότι δεν τον φοβίζουν οι δεκαετίες της ζωής, αλλά τα χαμένα χρόνια, που πράγματι δεν τα αφήνει να χάνονται στο διάβα τους. Συνεχίζει να απολαμβάνει τη ζωή ερευνώντας, δημιουργώντας και προσφέροντας στους παλιούς, για να θυμηθούν και στους νέους, για να μάθουν και να προβληματιστούν.  
  Να είσαι γερός για πολλά χρόνια ακόμη και αναμένομε νέο σου έργο.
Ανθούλα Νταγκουνάκη-Χαρτζουλάκη
Φιλόλογος