Μια φωτογραφία που ανέβασε ο Μανώλης Μπατζάκης χθες και δείχνει την Ε' τάξη του 1ου Δημοτικού σε εκδρομή στην Λίμνη το 1962, με την δασκάλα τους Ερμιόνη Γαλανάκη - Μυλωνάκη.
Να πως την αλήθεια οτι παρόλο που κάποια κορίτσια είναι γνωστά εντούτοις αναγνωρίζω πολύ καλά μόνο τα αγόρια και με την προϋπόθεση να βάλουν και τα κορίτσια το όνομα τους στον σωστό αριθμό.
Να πως την αλήθεια οτι παρόλο που κάποια κορίτσια είναι γνωστά εντούτοις αναγνωρίζω πολύ καλά μόνο τα αγόρια και με την προϋπόθεση να βάλουν και τα κορίτσια το όνομα τους στον σωστό αριθμό.
1. Ψωματάκης Παναγιώτης, 2. Νίκος Τριποδάκης, 3. Μπατζάκης Μανώλης, 4. Κατσικανδαράκης Κωστής (μπαλαδόρος) 5. Αντωνομανωλάκης Γιώργος, 6. Χαρχαλάκης Κωστής, 7. Αλυγιζάκης Ανδρέας, 8; 9;
Από τα κορίτσια τα μόνα που αναγνώρισα είναι οι 4. Ντοκάκη Στέλλα, 5. Ψωματάκη Χριστίνα, και 12. Ροδουσάκη Χριστίνα.
"ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΟ ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ,
8. ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
9. ΓΟΝΑΛΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
Δεν φαίνονται στην φωτογραφια ο ΚΩΣΤΗΣ ΧΑΡΤΖΟΥΛΑΚΗΣ και ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΝΤΩΝΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΡΊΤΣΙΑ 1.ΜΑΡΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ
2.ΜΑΡΙΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ
3.αγνωστη, μονο για μια χρονια...
4.ΣΤΕΛΛΑ ΝΤΟΚΑΚΗ
5.ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΨΩΜΑΤΑΚΗ
6.ΜΑΡΙΑ ΑΝΝΟΥΣΑΚΗ
7.ΜΟΥΝΤΑΚΗ ΕΛΕΝΗ
8.ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΝΤΩΝΟΓΙΑΝΝΑΚΗ
9.ΖΥΜΒΡΑΚΑΚΗ
10.ΖΗΝΟΒΙΑ ΒΟΛΙΚΑΚΗ
11ΓΩΓΟΥΛΑ ΛΑΚΙΩΤΑΚΗ
12 ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΡΟΔΟΥΣΑΚΗ (είσαι πάντα εδω μαζί μας , αξέχαστη)
Τότε που δεθηκαμε με αλήθινές φιλίες,τότε που η εκδρομη στη Λίμνη θα έμενε αποτυπωμένη στο φίλμ του Ανυφαντή, και στη μνήμη μας για πάντα.
Τότε που μαθαίναμε ποδήλατο σε ξένα ποδήλατα, τοτε που καναμε κουμπαριες βαφτίζοντας τις κουκλες μας, και υστερα γλεντωντας πανω στο βολοσυρο ισιωναμε το χωραφι του "παππου", τοτε που βλέπαμε καλοκαιρινο κινηματογράφο τζαμπα απο τα σκαλιά της δασκάλας μας Κουφογιαννακη, τοτε που κλαιγαμε στην ινδικη ταινία ,τότε που στήναμε χορευτικά τύπου ΔΑΛΙΑΝΙΔΗ, τότε που παίζαμε τις δασκάλες, τοτε που μαθαιναμε εξυπνα παιγνιδια στο κατηχητικο, τότε που τυλίγαμε με χρυσόχαρτο τους καρπούς του κυπαρισσιου, για χριστουγεννιάτικο στολίδι!!Τότε που όλα ειχαν αρωματα και γευσεις διαφορετικές!
Και όταν μας ρωτούσαν "τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις" κατεβάζαμε με συστολή το κεφάλι μήπως και γελάσει καποιος με το καλά κρυμμένο όνειρο μας.