ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΤΣΟΥΡΟΥΝΑΚΗΣ 1892-1944

Του Στέλιου Μοτάκη

O Ειρηναίος Τσουρουνάκης υπήρξε σημαντική προσωπικότητα της Ορθοδοξίας, που έζησε και έδρασε κατά το πρώτο ήμισυ του αιώνα μας (1892 - 1944). Καταγόταν απο τα Τσουρουνιανά, από γονείς αγρότες. Τρίτο παιδί πολυμελούς οικογένειας, με το κατά κόσμο, όνομα Μανώλης. Τα πρώτα γράμματα έμαθε στο Δημοτικό σχολείο Τοπολίων και στο Σχολαρχείο Καστελλίου. Μετά την αποφοίτησή του από το Σχολαρχείο και υπό την κηδεμονία του συγγενούς του επισκόπου Χανίων Αγαθάγγελου Νινολάκη, χειροτονείται διάκος και γίνεται Αδελφός της Μονής Αγίας Τριάδας, και πήρε το όνομα Ειρηναίος.
Ως αδελφός της Μονής και επειδή είχε δείξει έφεση στα γράμματα από το Δημοτικό Σχολείο, η Μονή τον έστειλε στη Ριζάρειο Σχολή Αθηνών και μετά την αποφοίτησή του, στη Σχολή Χάλκης. Τελικά πήρε δίπλωμα θεολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών με βαθμό άριστα.
Πτυχιούχος της θεολογίας και εκλεκτός ιεροκήρυκας στην επισκοπή Χανίων, διορίστηκε αμέσως καθηγητής στο Β' Γυμνάσιο Χανίων. Με την ιδιότητά του αυτή και σε συνεργασία με τον επίσκοπο Αγαθάγγελο επεδίωξε και πέτυχε την επαναλειτουργία του Ιεροδιδασκαλείου Αγίας Τριάδας, που είχε αναστείλει τη λειτουργία του από πολλά χρόνια. Δικαιωματικά
πλέον έγινε και ο Διευθυντής του Ιεροδιδασκαλείου και πρωτοσύγγελος της Επισκοπής Χανίων επί μια διετία (1923 - 25), μετά την οποία και αναχώρησε για την Αμερική. Ποιοί λόγοι ανάγκασαν τον Ειρηναίο να εγκατάλειψη την επίζηλη θέση πού είχε στην εδώ Εκκλησία και Εκπαίδευση και να επιδιώξει νέους προσανατολισμούς και αβέβαιες περιπέτειες, δεν γνωρίζομε. Το βέβαιο είναι ότι η Ορθοδοξία της Αμερικής περνούσε κείνο τον καιρό σοβαρή κρίση από την έλλειψη διοργανώσεως και ικανού προσωπικού.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο Ειρηναίος ανάλαβε εξ αρχής οργανωτική υπηρεσία στο χώρο της Ορθοδοξίας. Η πρώτη του υπηρεσία προσεφέρθη στον ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου, περιοχής Ινδιάνας, απ’ όπου μετά 7ετή οργανωτική προσπάθεια επί θρησκευτικής και εθνικής βάσεως, μετακινήθηκε στη μεγαλούπολη της πανσπερμίας των εθνών και θρησκειών, το Σικάγο, όπου βρίσκονταν σε άμεσο κίνδυνο αφανισμού οι 35.000 Ελληνορθόδοξοι της πόλεως, πού τελικά κατόρθωσε να αναζητήσει και να συγκεντρώσει γύρω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέα. Εδώ ιδιαίτερα μόχθησε ο Ειρηναίος, παλεύοντας με ποικιλόμορφες ανθελληνικές και ανορθόδοξες προπαγάνδες.

Το έτος 1935, μετά υπηρεσία τριών ετών στο Σικάγο, προκηρύσσεται η πλήρωση της κενωθείσης έδρας του επισκόπου Χανίων, από την Εκκλησία της Κρήτης. Ο αγαπητός επίσκοπος Νινολάκης είχε εκδημήσει από πολλού. Ο Ειρηναίος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους υποψηφίους, από τους πρώτους. Κατεβαίνει στα Χανιά, για να ξαναγυρίσει όμως πάλι σε λίγο απογοητευμένος στην Αμερική. Δεν εκλέγεται Επίσκοπος Χανίων, προτιμηθέντος από την τότε Κυβέρνηση του Αρχιμανδρίτη Βιέννης Αγαθαγγέλου Ξηρουχάκη.

Στην νέα του εξόρμηση προς την Αμερική ο Ειρηναίος δεν γυρίζει στο Σικάγο.

Τοποθετείται προϊστάμενος του Ιερού Ναού Νέας Υόρκης Αγίας Τριάδας. Εδώ βρισκόμενος καλείται από την αρχιεπισκοπή Αμερικής και χειροτονείται Επίσκοπος Καλιφόρνιας το έτος 1944, όπου και άφηκε την τελευταία του πνοή, μόλις μετά 2ετή αρχιερατική υπηρεσία, σε ηλικία 52 ετών.

Αυτό είναι το οδοιπορικό του Ειρηναίου. Από το βράχο των Τσουρουνιανών Κισάμου, στις απέραντες, μα αφιλόξενες για τον Ειρηναίο, πεδιάδες της Καλιφόρνιας. Πορεία καθαρά Αποστολική, με το σταυρό του μαρτυρίου στους ώμους, πού παρά την αντοχή τους, λύγισαν τελικά κάτω από το βάρος τής σκληρής Ελληνοχριστιανικής του αποστολής, πού τον οδήγησε τόσο πρόωρα στον τάφο.