ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΡΤΣΑΚΗΣ

«Νιώθω περηφάνια φορώντας τα στιβάνια μου και το κεφαλομάντιλό μου»

Στη Μεγαλόνησο, κάθε καλοκαίρι, μαζεύονται τα βράδια οι παρέες να κουβεντιάσουν, να διηγηθούν τις ιστορίες τους, να τραγουδήσουν τον έρωτα και την αγάπη με τις μαντινάδες τους.
Έτσι και ο Αντώνης Μαρτσάκης, μας καλεί να γίνουμε όλοι μια μεγάλη παρέα στη δική του «Βεγγέρα», την Τρίτη 28 Ιουλίου στην Τεχνόπολη, και με τη φωνή του και τους ήχους του βιολιού του να μας ταξιδέψει σε ολόκληρη την Κρήτη.
Ο Αντώνης Μαρτσάκης, αν και γεννήθηκε στην Αθήνα, επέστρεψε στον Κίσαμο Χανίων και αφοσιώθηκε στην αυθεντική μουσική και στον τρόπο ζωής του νησιού του, αφού κυκλοφορεί με την κλασική κρητική ανδρική φορεσιά. Ήταν 6 ετών –ζούσε ακόμη στην Αθήνα– όταν χόρεψε τα πρώτα του ζάλα στους κρητικούς χορούς με πρώτο χοροδιδάσκαλο τον Ανδρέα Μαριανάκη, ενώ σε ηλικία 9 ετών άρχισε να μαθαίνει βιολί, παθιάστηκε μαζί του και έγινε γι’ αυτόν ένας τρόπος ισχυρής έκφρασης. Η πρώτη του εμφάνιση πραγματοποιήθηκε στα Καλεργιανά Κισσάμου, ενώ από 12 ετών, μαζί με τον δίδυμο αδελφό του, Γιάννη, που παίζει λαούτο, άρχισαν τις ζωντανές εμφανίσεις και δημιούργησαν έναν μικρό μύθο γύρω από το όνομά τους στα κρητικά γλέντια. Η Δόμνα Σαμίου γρήγορα τον εντόπισε κι έτσι βρέθηκε 25 ετών να τραγουδάει στο Ηρώδειο, ενσαρκώνοντας την ιδανική εικόνα του Κρητικού μουσικού και χορευτή.
- Ετοιμάζετε μια «Κρητική Βεγγέρα» στην Τεχνόπολη στις 28 Ιουλίου. Για όσους δεν έχουν ζήσει την ατμόσφαιρα της Κρήτης και των γιορτών της, τι να περιμένουν;
Θα ήθελα αρχικά να σας πω για τη βεγγέρα. Όλους τους καλοκαιρινούς μήνες στα χωριά αλλά και στην ενδοχώρα γίνονται βεγγέρες, αποσπερίδες που καταλήγουν σε μουσική παρέα. Στη βεγγέρα αναφέρονται τα πρόσφατα γεγονότα και χιουμοριστικές ιστορίες του παρελθόντος, οι αγάπες του καλοκαιριού για τους ντελικανήδες και τις κοπελιές. Μια τέτοια ατμόσφαιρα θα μεταφέρουμε στην Τεχνόπολη.
- Η περίοδος της καραντίνας πώς ήταν για σας, που έχετε μάθει να είστε συνέχεια με κόσμο; Πώς τη βιώσατε και τι άφησε μέσα σας;
Ήταν, θα έλεγα, μια περίοδος με χρόνο για την οικογένεια και ψυχικής και σωματικής ξεκούρασης, αλλά και μια ευκαιρία δημιουργικότητας άνευ άγχους. Σίγουρα για όλους μας ήταν ένα γεγονός το οποίο μας έκανε να σκεφτούμε την αξία της υγείας του ανθρώπου και την αξία της οικογένειας.
- Εμφανίζεστε ζωντανά από 12 ετών. Έχετε υπολογίσει πόσες εμφανίσεις έχετε κάνει; Τι κάνει καθεμιά ξεχωριστή; Έχετε νιώσει ρουτίνα όταν παίζετε;
Σίγουρα οι εμφανίσεις είναι αρκετές σε όλη την Κρήτη, στην υπόλοιπη Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η επαφή με τον κόσμο, αλλά και το συναίσθημα, κάνει ξεχωριστή την κάθε μου εμφάνιση. Έχω γνωρίσει πολύ αξιόλογους ανθρώπους μέσω της δουλειάς και θα έλεγα ότι οι κακές στιγμές είναι ελάχιστες για να τις θυμούμαι. Το κάθε γλέντι και ο κάθε τόπος είναι διαφορετικός και εκπέμπει άλλα συναισθήματα, άρα δεν σε αφήνει όλο αυτό να αισθανθείς ρουτίνα.
- Σταθμός στην πορεία σας υπήρξε η συνεργασία σας με τη Δόμνα Σαμίου. Τι θυμάστε από αυτήν;
Η μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού Δόμνα Σαμίου είχε έναν τρόπο με τον οποίο σε έκανε να συνεχίζεις να ψάχνεις και να γίνεσαι καλύτερος σε αυτό που κάνεις, είτε τραγούδι λέγεται, είτε μουσικό όργανο, είτε ό,τι αφορά την παράδοσή μας, για την οποία έκανε τόσα η ίδια.
- Πώς είναι τα πράγματα στην Κρήτη αυτή τη στιγμή, χωρίς το πλήθος των τουριστών;
Νομίζω ότι η Κρήτη πειθάρχησε στα μέτρα για τον ιό και δεν είχε ιδιαίτερα προβλήματα και είμαστε σε μια σταθερότητα. Η Κρήτη στηρίζεται κατά ένα μέρος στον τουρισμό, αλλά πάντα βρίσκουμε τον τρόπο να περνάμε καλά και στις δύσκολες εποχές.
- Τι θα σας έκανε να απαρνηθείτε την παραδοσιακή κρητική φορεσιά που έχετε υιοθετήσει;
Νομίζω ότι δεν θα υπήρχε ποτέ κάποιος λόγος που θα με ανάγκαζε να μη στολίζομαι, όπως λέμε στα μέρη μου, με τη φορεσιά μας. Νιώθω μια περηφάνια φορώντας τα στιβάνια μου και το κεφαλομάντιλό μου.
INFO