ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ.....

Η ιστορία είναι τελείως φανταστική, τα πρόσωπα ανύπαρκτα, αν και οι σκηνές διαδραματίστηκαν μπροστά στα μάτια πολλών επώνυμων και ανώνυμων.
-Είναι γεγονός οτι σε αυτήν την φανταστική πόλη της ιστορίας μας, οι κάτοικοι είχαν μια ελαστικότητα στο θέμα των παραβιάσεων και στην εφαρμογή των κυκλοφοριακών σημάτων (ρυθμίσεων), που την αποδεχόταν οι αρχές και οι φορείς της. Μάλιστα πριν απο κάμποσα χρόνια όταν "ξετσιλάνωνες" την διπλή διαχωριστική γραμμή, όταν πάρκαρες πάνω σε διάβαση ή προσπαθούσες να βρεις τους τρόπους που μπορείς να παρκάρεις πάνω σε ένα πεζοδρόμιο (με μια ρόδα, με δυο, με τρεις, με τέσσερις κλπ) άκουγες μια φωνή απο το υπερπέραν να σου λέει .. Πως το πήρες το δίπλωμα ρε!!! Με ένα κεφαλοτύρι ή με ένα ντενεκέ λάδι; Απάντηση βέβαια καμιά....κορόιδο είσαι να γυρίσεις να απαντήσεις σε κάποιον απο το υπερπέραν;
Τέλος πάντων έτσι ήταν οι άνθρωποι αυτής της πόλης, φυσικά και δεν υπήρχε κανένας που να μην είχε παραβιάσει ή κάνει την κουτσουκέλα του, αφού για κάθε μετακίνηση ενός χιλιομέτρου ή εκατό μέτρων το αυτοκίνητο ήταν απαραίτητο. Έτσι περνούσε ο καιρός στην μικρή αυτή ανύπαρκτη πόλη.
Ώσπου μια μέρα οι κάτοικοι έφτασαν στο απροχώρητο και με διαμαρτυρίες, με πλακάτ και με βρισίματα κατέβηκαν να διαμαρτυρηθούν, αφού τα μηχανάκια σκλήριζαν ολονυχτίς, τα αυτοκίνητα πηγαίναν ανάποδα στους μονόδρομους, πάρκαραν όπου έβρισκαν... Οι αρχές μπρος απο τον γενικό ξεσηκωμό αποφάσισαν να μιλήσουν στην τοπική αστυνομία. Έτσι έδωσαν την συγκατάθεση τους ώστε να πράξει τα δέοντα, να κτυπήσει το φαινόμενο αυτό στην ρίζα του... και η ρίζα σε αυτήν την φανταστική πόλη, ήταν η νεολαία. 
Έπεσε τσεκούρι.... η αστυνομία έκανε την δουλειά της, κάτι 150άρια ως και 500άρια πρόστιμα (καλά τους έκαναν βέβαια) γιατί όχι μόνο ηχορύπαναν αλλά δεν είχαν και τα απαραίτητα έγραφα... γαρ ανήλικοι.  Έπεσε κυνηγητό και σε λίγες μέρες η πόλη ηρέμησε μπήκαν τα πράγματα στην θέση τους ... ούτε θόρυβος, ούτε κόντρες, κάτι λίγα παρκαρίσματα μόνο, που δεν θα άλλαζαν ότι και να γινόταν, λόγω συνήθειας... 
Φυσικά στην φανταστική ιστορία αυτή όπως σε όλες υπάρχει και το "παράθυρο". Έτσι υπήρχε και ένας εκλεγμένος που μονίμως πήγαινε ανάποδα στους μονοδρόμους της πόλης, στους κάθετους και τους παράλληλους και παρά οτι (ε)περνούσε δίπλα ή κοντά απο τα αστυνομικά όργανα τον.... δικαιολογούσαν επειδή ήταν.....ενήλικας. 
Είπαμε σε αυτήν την φανταστική πόλη τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν απο την μια στιγμή στην άλλη ... αλλά αν έβγαζες ηθικό δίδαγμα απο την φανταστική ιστορία ποιο θα ήταν; 
- Μήπως οτι αυτοί που βγάζουν τους νόμους και κάνουν τις μονοδρομήσεις, μπορούν και έχουν το δικαίωμα να τις παραβιάζουν; Φυσικά αυτόματα θα έδινες και μια καλή δικαιολογία να το κάνουν αυτό και οι νεαροί .... που το μυαλό τους δεν έχει πήξη και κάνουν (αντιγράφουν στην κυριολεξία) ότι βλέπουν απο τους μεγαλύτερους.
- Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα.
Μάλιστα αυτή η πόλη είναι στις παρυφές της ουτοπίας!!

Ο Βαγγέλας