Για να έχεις καταλάβει τι γινόταν τότε και να μπορείς να τα διηγηθείς απο πρώτο χέρι θα πρέπει να είσαι λίγο παραπάνω απο 90 χρονών και να τα έχεις τετρακόσια, που λένε. 79 χρόνια από την μέρα που πάτησαν οι Γερμανοί στην Κρήτη, με όσες μνήμες έχουν καταγραφεί τα περασμένα χρόνια να έχουν δημοσιευθεί οι περισσότερες στα ΜΜΕ.
Καστελλιανός Κάμπος- Πλακάλωνα-Μαλάθυρο-Κατσωματάδω-Νοχιά - Δραπανιάς- Κίσαμος κλπ κάθε χωρίο με πολλές πικρές ιστορίες, με πολύ πόνο, με χαμό ανθρώπων. Τα τελευταία χρόνια είθισται να ξεκινούν οι εκδηλώσεις για την Μάχη της Κρήτης απο δω, απο την Κίσαμο, μιας και χρονολογικά ήταν η πρώτη επίθεση που δέχτηκε η Κρήτη απο τους φασίστες, ήταν και η πρώτη νίκη που σημειώθηκε στον Καστελλιανό κάμπο στις 20 Μαΐου 1941, στις 8.00 το πρωί.
Κάθε χρόνο θυμάμαι απο παιδί -δυστυχώς δεν έχω βρει ούτε μια παλιά φωτογραφία απο το πρώτο μνημείο κοντινή- καταθέταμε στεφάνι, εκεί στο Ηρώο των πεσόντων στον Κάμπο, το οποίο μετά και την διανοιξη του ΒΟΑΚ παρέμεινε σχεδόν στην ίδια θέση, απλά ομόρφυνε και απόκτησε το εικόνα που βλέπετε κάτω.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια, μάλιστα η προηγούμενη δημοτική αρχή το είχε πάρει πολύ ζεστά το θέμα, να μεταφερθούν οι εκδηλώσεις στο χώρο του πάρκου στον κόμβο και στην είσοδο της πόλης. Μια ενέργεια που συζητήθηκε όχι για την καταλληλότητα του χώρου που σίγουρα κάνει, αλλά οτι έγιναν οι εκδηλώσεις πέρυσι δίχως να υπάρχει μνημείο (κατατέθηκαν στεφάνια στον τοίχο), βιαστικά.
Φέτος λόγω της πανδημίας τα πράγματα δεν ήταν καλά, όπως αρμόζουν στους πεσόντες Ήρωες μας, μάλιστα ο κόσμος ήταν τόσο λίγος, παρόλο που υπήρχε σχετική ενημέρωση απο τα ΜΜΕ, και έγινε ξανά στην μέση του δρόμου. Από του χρόνου ελπίζω οτι θα γίνουν όλα αυτά ώστε η εκδήλωση να αποκτήσει την σημασία που πρέπει να έχει, να τιμούμε τους πεσόντες που θυσιάστηκαν για μας όπως τους αρμόζει, με κόσμο, με ομιλίες, με σοβαρότητα. Για τον λόγο αυτό θεωρώ αναγκαίο, και αυτό πρέπει να πράξει η δημοτική αρχή, την μεταφορά του Μνημείου στον κόμβο για δυο λόγους.
Πρώτος ο χώρος εκεί κάνει δεν χρειάζεται να το λέμε συνέχεια και δεύτερο τώρα που θα κατεδαφίσουν τα Λύκεια δεν πρέπει να είναι το μνημείο εκεί εκτεθειμένο.
Κάθε χρόνο θυμάμαι απο παιδί -δυστυχώς δεν έχω βρει ούτε μια παλιά φωτογραφία απο το πρώτο μνημείο κοντινή- καταθέταμε στεφάνι, εκεί στο Ηρώο των πεσόντων στον Κάμπο, το οποίο μετά και την διανοιξη του ΒΟΑΚ παρέμεινε σχεδόν στην ίδια θέση, απλά ομόρφυνε και απόκτησε το εικόνα που βλέπετε κάτω.
Πρώτος ο χώρος εκεί κάνει δεν χρειάζεται να το λέμε συνέχεια και δεύτερο τώρα που θα κατεδαφίσουν τα Λύκεια δεν πρέπει να είναι το μνημείο εκεί εκτεθειμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.