Στου Πινακά τα χωράφια στο Βαχουδιανό Ξερόκαμπο ήπεσε να αερόπλανο. Εθωρούσαντο οι αθρώποι από τα μετόχια που ήβγαινε χαμηλά – χαμηλά από το Λιβυκό κι ήβγαζε καπνούς και κειά πεσε.
- Φοβηθήκαμε και δε σημώσαμε, ήρθαν οι Γερμανοί, σηκώσαν τσοι σκοτωμένους κι ότι άλλο μπορούσαν και με δυο γαϊδάρους στοι πήγαν στη Βιάννο.
- Τ΄αποδέλοιπο οι Κρεββαθιανοί κι οι Βαχουδιανοί το κάμανε γουλιές κι ότι καταλάβαινε ο καθείς πως άξιζε το 'παιρνε.
- Με τσοι ρόδες σολιάσαν τα στιβάνια ντως, με το καραβόπανο που ήταν σκληρό σα το πετσί του χοίρου φτιάξαν παπούτσια οι τζαγκάρηδες, μα που τάβανες στο νερό λιώνανε, με τα σιδερικά φτιάξαν ινιά και σκαπέτια, με τσοί βίδες μπρόκες και με τα συρματόσκοινα χίλια δυο πράματα.
- Αλουμίνι δεν είχαν ματαδεί, με το που το βάναν στο καμίνι κι άσπριζε να λιώσει άναβε σα τη φωτοβολίδα ήβγανε άσπρες λάμψεις και κάψανε τα πόδια τους.
Χρόνια μετά πήγαινα στο Μαρκόπουλου τα χαλάσματα που χε μπόλικα να πάρω κομμάτια και περίμενα να γενεί η φουνάρα να τα ρίξω μέσα να κάμουμε σεϊρι.
Χρύσανθος Αγγελάκης
Κάτι σχετικό έγινε και στο Στόμιο με την περίπτωση του εγγλέζικου αεροπλάνου... φύλλο φτερό το έκαναν στο πι και φι οι κάτοικοι, τέτοια υλικά που θα ξανάβρισκαν ... και φυσικά όπως έγραψε και μας ανέβασε και φωτογραφίες, ο δάσκαλος Μιχάλης Μουντάκης, ακόμα στηρίζουν κάποιες κρεβατίνες τα σίδερα και με τα αλουμίνια κάποιοι μαγειρεύουν ακόμα με τα τσουκάλια που έφτιαξαν..Τότες δεν πήγαινε τίποτες χαμένο!!!!
- Φοβηθήκαμε και δε σημώσαμε, ήρθαν οι Γερμανοί, σηκώσαν τσοι σκοτωμένους κι ότι άλλο μπορούσαν και με δυο γαϊδάρους στοι πήγαν στη Βιάννο.
- Τ΄αποδέλοιπο οι Κρεββαθιανοί κι οι Βαχουδιανοί το κάμανε γουλιές κι ότι καταλάβαινε ο καθείς πως άξιζε το 'παιρνε.
- Με τσοι ρόδες σολιάσαν τα στιβάνια ντως, με το καραβόπανο που ήταν σκληρό σα το πετσί του χοίρου φτιάξαν παπούτσια οι τζαγκάρηδες, μα που τάβανες στο νερό λιώνανε, με τα σιδερικά φτιάξαν ινιά και σκαπέτια, με τσοί βίδες μπρόκες και με τα συρματόσκοινα χίλια δυο πράματα.
- Αλουμίνι δεν είχαν ματαδεί, με το που το βάναν στο καμίνι κι άσπριζε να λιώσει άναβε σα τη φωτοβολίδα ήβγανε άσπρες λάμψεις και κάψανε τα πόδια τους.
Χρόνια μετά πήγαινα στο Μαρκόπουλου τα χαλάσματα που χε μπόλικα να πάρω κομμάτια και περίμενα να γενεί η φουνάρα να τα ρίξω μέσα να κάμουμε σεϊρι.
Χρύσανθος Αγγελάκης
Κάτι σχετικό έγινε και στο Στόμιο με την περίπτωση του εγγλέζικου αεροπλάνου... φύλλο φτερό το έκαναν στο πι και φι οι κάτοικοι, τέτοια υλικά που θα ξανάβρισκαν ... και φυσικά όπως έγραψε και μας ανέβασε και φωτογραφίες, ο δάσκαλος Μιχάλης Μουντάκης, ακόμα στηρίζουν κάποιες κρεβατίνες τα σίδερα και με τα αλουμίνια κάποιοι μαγειρεύουν ακόμα με τα τσουκάλια που έφτιαξαν..Τότες δεν πήγαινε τίποτες χαμένο!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.