ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ... ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ

Βλέπουμε κάποιες φορές στον τόπο που ζούμε, εικόνες που προκαλούν οργή, και αγανάχτηση, και σκεφτόμαστε γιατί εμείς σαν τόπος να μην μπορούμε να πάμε μπροστά, όπως τόσοι άλλοι!
 Ανθρώπους –μουλάρια, και συγνώμη αν προσβάλουμε τα αθώα αυτά ζώα, βλέπουμε να κάνουν αισχρά πράγματα στη ζωή τους, όπως να σου πετάνε στο χωράφι σου τον παλιό τους καναπέ!
Δεν φοβούνται άραγε κάτι τέτοιοι, μήπως την στιγμή που κάνουν κάτι ανάλογο, τους δει κανένα μάτι και τον μάθουμε?
Τα μουλάρια και γαϊδούρια πράγματι δεν χάθηκαν από την τοπική κοινωνία, αντικαταστάθηκαν από ανθρωπόμορφους αλήτες, που ζουν δυστυχώς ανάμεσα μας.
Αυτοί οι τύποι, θα πρέπει να μαθαίνονται και να στιγματίζονται από την τοπική κοινωνία..
Οι Κρητικοί δεν είχαν τέτοιο χαραχτήρα, τώρα τελευταία τον απόχτησαν, κι αυτό ευτυχώς μονάχα  μια μερίδα γαϊδουρομούλαρα.‎
Γεώργιος Χουστουλάκης‎ 
ΜΕΣΑΡΑ