ΑΓΩΝΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1980

Στις τελευταίες αναρτήσεις με παλιές φωτογραφίες έβαλα τους ανθρώπους που στάθηκαν -πάλεψαν-εκτέθηκαν-αγωνίστηκαν για να γυρίσει το μακρινό 1980, ο μακαριστός Ειρηναίος στο "σπίτι του".
Αν και σήμερα ανάμεσα μας υπάρχουν ακόμα αρκετοί, απο αυτούς ελάχιστοι έχουν ανοίξει την καρδιά τους να πουν για τα γεγονότα εκείνης της περιόδου. Εμείς οι νεώτεροι τα θυμόμαστε αμυδρά και φυσικά μαθαίνουμε καθημερινά και περισσότερα ξαγλώντας τα. Οι φωτογραφίες λένε πολλά όχι όμως λεπτομέρειες...  Γενικά η Κίσαμος τότε ήταν μια γροθιά και καθένας προσέφερε όπως μπορούσε σ' αυτόν τον πρωτάκουστο αγώνα για τα δεδομένα της μικρής πόλης μας.

Όρθιοι απο δεξιά: Κακαουνάκης Ιωάννης, Πυροβολάκης Γιώργος, Μαρακάκης Εμμανουήλ, Παπά Βαγγέλης Σφακιανάκης, Πατερομιχελάκης Νικος, ο τότε διοικητής Α.Τ Κισάμου Ανδρέας Λιανέρης, Σημαντηράκης Μανώλης, ο μακαριστός Ειρηναίος Γαλανάκης, Πέτρος Γαλανάκης (αδελφός του Μητροπολίτη), Μυλωνάκης Αντώνης, Ραισάκης Μανώλης, Νταντινάκης Γιώργος, Ραισάκης Γιώργος, Πατεράκης Νίκος, 
Καθήμενοι από αριστερά: Κατζουράκης Νίκος, Πλευράκης Χαρίλαος, Κατσικανδαράκης Αντώνιος, Λυραντωνάκης Γιάννης, Γεωργακάκης Μανώλης, Μπαριωτάκης Μιχάλης, Γεωργακάκης Μιχάλης τέρμα δεξιά άγνωστος..

 Φυσικά τίποτα δεν θα γινόταν ακόμα κι αν η ομάδα που έπαιρνε τις αποφάσεις και γράψαμε χθες  (Σχετάκης-Σκουλάκης-Κατζουράκης-Σαββάκης-Σημαντηράκης -Τσουρουπάκης κλπ) τότε είχε πολύ πολιτική βοήθεια, αν δίπλα της δεν υπήρχε αυτός ο υπέροχος λαός της Κισάμου και του Σελίνου. Αυτό ας μην μας διαφεύγει... πρόσωπα μπορεί να μας διαφεύγουν, όμως όλοι ήταν εκεί... Ο αγώνας ήταν ειλικρινής, τίμιος, ανιδιοτελής, με γνώμονα το καλό του τόπου και της εκκλησίας. Το σύνθημα απλό και χαραγμένο στις καρδιές των ανθρώπων τότε ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΛΑΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΜΟΝΟ Ο ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΘΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΜΑΣ που ήταν η μαχαιριά που άλλαξε τα δεδομένα της περιόδου εκείνης αλλά και της πόλης μας.

 Σαφώς θα  ξεχαστούν πολλοί ή έχουν ξεχαστεί ακόμα και απο τους πρωτεργάτες,για τον αγώνα τους, για τις αποφάσεις τους, για τις  ενέργειες τους, αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα.. ο αγώνας ήταν ομαδικός.