ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ

 Δεν ξέρω αν οι Ενετοί φώτιζαν τα τείχη τους με κάποιο τρόπο, αλλά εμείς τα φωτίσαμε χθες με αφορμή την εκδήλωση για την "Φυσιογνωμία της πόλης κατά την εποχή του Ερωτόκριτου". Όσοι πέρασαν από εκεί ανακάλυψαν δυο πράγματα, ότι υπάρχει και αυτός ο δρόμος που αγνοούσαμε και ότι άμα φωτιστεί το κατεστραμμένο σε πολλά σημεία φρούριο αποκτά μια άλλη ομορφιά η περιοχή, η πόλη μας.

Κάθισα στο δρόμο και παρατήρησα ότι μέσα σε μια στιγμή αποκτήσαμε μια βόλτα ακόμα μέσα στην πόλη που μπορεί να εμπλουτιστεί με τις απαραίτητες πινακίδες, με κάθε λογής ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία για τους επισκέπτες μας. 
Και υπάρχει και άλλο κομμάτι αυτό στα δυτικά...
Η νέα δημοτική αρχή ας το βάλει στο πρόγραμμα της, θεωρώ ότι η ανάδειξη των τειχών είναι προς όφελος της πόλης.. όμως γενικά η πόλη χρειάζεται νέο δημοτικό φωτισμό παντού.
Τέλος για τον χώρο που δικαιωματικά ανήκει στον δήμο ... δεν τον χρειάζεται πλέον σαν χώρο στάθμευσης -που έτσι και αλλιώς ελάχιστοι τον χρησιμοποιούσαν- αλλά να παραμείνει ως έχει τώρα καθαρός χώρος πολιτισμού.
Για να πάει αυτή η πόλη μπροστά, για να ξεφύγει από την μιζέρια που εμείς οι ίδιοι την σπρώχνουμε, χρειάζεται το παιχνίδι να είναι ομαδικό, αυτό ας το καταλάβουμε και ας κατανοήσουμε ότι για το καλό της πόλης δεν χρειάζονται τρελές ιδέες, σχέδια, μελέτες, φαγοπότι, αλλά όρεξη, συνεργασία, κατανόηση και λίγη φαντασία.
Τα συγχαρητήρια ανήκουν σε αυτούς που αγαπούν την πόλη και κάνουν τα αδύνατα δυνατά να την αναδείξουν...