ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΛΑΣΑΡΝΑ ΣΤΟ ΚΑΜΠΟΣΕΛΟΡΑΧΟ ΤΟ 1834

Βλέποντας τον προφήτη Ηλία από τα Φαλάσαρνα θυμήθηκα τον μεγάλο περιηγητή Pashley που κοντοστάθηκε εδώ για 2-3 βράδια την άνοιξη του 1834 σ' ένα σπίτι ενός Λιγοψυχάκη ψάχνοντας για αρχαία...
Έγραψε στο ημερολόγιο του...
25 Απριλίου 1834
Η ανασκαφή άρχισε νωρίς το πρωί με μισή ντουζίνα άντρες που μετά από 6 ή 7 ώρες δεν είχαν βρει τίποτα. Έφυγα λοιπόν στις 3 το μεσημέρι σίγουρος ότι δεν υπάρχει ίχνος αρχαιοτήτων και αφού αντάμειψα τους ανθρώπους για τον κόπο τους.
Αμέσως αρχίσαμε την ανάβαση της δυτικής πλαγιάς του όρους Ηλίας. Τα περισσότερα ελαιόδεντρα που συναντούμε στην διαδρομή είναι ακαλλιέργητα. Αυτή η ανάβαση διαρκεί 40 λεπτά* περίπου και άλλα τόσα η κατάβαση που την διατρέχουν 4-5 φαράγγια. Από το  τρίτο φαράγγι βλέπουμε το Σφηνάρι και μετά από μισή ώρα ανάβαση φτάνουμε σε μια εύφορη πεδιάδα που είναι καλλιεργημένη με στάρι στις 6 το απόγευμα φτάνουμε στον Καμποσελόραχο.(Κάμπο) 
*Τις διαδρομές τις έκαναν με άλογα
Αν και φτάσαμε πριν την δύση του Ηλίου οι χωρικοί μην μπορώντας να καταλάβουν τον σκοπό των περιπλανήσεων μας στα βουνά τρομοκρατήθηκαν. Πρέπει να πω ότι ως εκείνη την ώρα δεν υπήρχε κανένας άντρας στα σπίτια που σταματήσαμε. Μια γυναίκα με ρώτησε "Ποια είναι η δουλειά μας και γιατί είχαμε έλθει;" Της απάντησα γελώντας "Για να σε δω βεβαίως". Ωστόσο της προκάλεσα περισσότερο φόβο παρά γέλιο... και δεν έβρισκα τρόπο να την καθησυχάσω μετά. Όταν της είπαν δε να μας φιλοξενήσει η κυρία μου ισχυρίστηκε ότι δεν είχε κλειδί..του σπιτιού της.
Τελικά εμφανίστηκε ένας άντρας που μας υποδέχτηκε με την γνωστή κρητική φιλοξενία.
 Το δείπνο μας ήταν γάλα και αυγά.