Γράφοντας σχετικά για την Γραμβουσα προχθές και την κίνηση που έχει καλοκαιριάτικα δέχτηκα μερικά μηνύματα, αν υπάρχει καταγεγραμμένη η ιστορία της ή αν σχεδιάζεται κάτι, απο τον Ευτύχη Κορκιδάκη. Ο Ευτύχης που έχει μαζέψει υλικό, υπολογίζω βέβαια οτι ξεκινάει απο τα χρόνια της πειρατείας του νησιού και της απελευθέρωσης του απο τους Τούρκους.
- Φυσικά το νησί υπήρχε απο τους ιστορικούς χρόνους, αναφέρεται πυκνά συχνά σαν Κωρυκός εντούτοις η καταγεγραμμένη ιστορία του με αποδείξεις βέβαια, ξεκινάει λίγο πριν το 1579 όταν οι Βενετοί αποφασίζουν να το οχυρώσουν βλέποντας τον Τουρκικό επεκτατισμό. Οι Βενετοί κυρίαρχοι των θαλασσών τότε μετά από πρόταση του Σοφιανού Ευδαιμονογιάννη, ξεκίνησαν να το κατασκευάζουν το 1579 και σε 5 μόλις χρόνια είχαν κατασκευάσει τόσο το φρούριο όσο και πολλά οικοδομήματα εκτός κάστρου σε σχεδιασμό και επίβλεψη του μηχανικού Latino Orsini.
Η ιστορία του κάστρου έγινε τραγούδι, έχουν γραφτεί θρύλοι και μύθοι απο αρκετούς, όπως ο Θανάσης Δεικτάκης ή κυρία Αρακαδάκη και σίγουρα θα υπάρχουν καλά φυλαγμένα ιστορικά μυστικά του σε κάποιες απο τις πολλές βιβλιοθήκες της Βενετίας, όμως η αρχή της δημιουργίας του νησιού που το όνομα του είναι καθαρά Βενετσιάνικο Gara-buse, που σημαίνει κάτι σαν "φυλάκιο ακρωτηρίου", ξεκίνησε απο απέναντι όπως βλέπουμε και στην πρώτη φώτο απο το Ακρωτήρι....
Από αυτό ακριβώς το σημείο το επωνομαζόμενο απο τους ντόπιους σαν "Κατσούνι" λόγω του σχήματος του.
Εδώ μέσα στην άμμο και τα βράχια βρίσκεται η αρχή της δημιουργίας του κάστρου, άγνωστη σε πολλούς. Εδώ βρίσκεται το πρώτο οικοδόμημα των Ενετών, ένα ευρύχωρο σπίτι -φυλάκιο, όπου έμεναν οι πρώτοι Βενετοί στρατιώτες που επέβλεπαν τους χιλιάδες δούλους να κόβουν τις πέτρες που στην συνέχεια έκτισαν το κάστρο. Μια περιοχή που από ότι φαίνεται από τα απολεπίσματα ήταν το λατομείο της Γραμβούσας, δίνοντας αυτήν την κοκκινωπή πέτρα που είναι κτισμένο. Χιλιάδες πέτρες μεταφέρθηκαν με βάρκες απέναντι από το 1579 έως και το 1584 που το φρούριο ήταν έτοιμο. Μάλιστα στο σημείο αυτό υπάρχει ακόμα πηγάδι που έχει μπόλικο νερό..για τους εργάτες -δούλους του λατομείου.
Πριν μερικά χρόνια ο κ. Θεοτόκης της εναλίων αρχαιολογίας, βρήκε ένα ναυάγιο στον κόλπο του Μπάλου που εύκολα μπορούμε να το δούμε και σήμερα, ήταν γεμάτο από τετράγωνες πέτρες που πήγαιναν στην Γραμβούσα, τότε όλοι υπέθεταν οτι το λατομείο ήταν στα Φαλάσαρνα, και ναυάγησε λόγω καιρού εκεί.
Όσο για το οικοδόμημα (φωτο) μάλλον θα διατηρούνταν ως τις εποχές της Τουρκοκρατίας και καταστράφηκε μετά το 1824 που ξανακατάλαβαν το φρούριο, μιας και αναφέρεται ότι κάπου εκεί υπήρχε φυλάκιο που μετέφερε τους επισκέπτες του νησιού που ερχόταν από τα Χανιά ή την Κίσαμο με τα πόδια.
Κάπως έτσι πρέπει να ξεκινήσει η ιστορία της Γραμβούσας για όποιον αποφασίσει να την γράψει...
- Φυσικά το νησί υπήρχε απο τους ιστορικούς χρόνους, αναφέρεται πυκνά συχνά σαν Κωρυκός εντούτοις η καταγεγραμμένη ιστορία του με αποδείξεις βέβαια, ξεκινάει λίγο πριν το 1579 όταν οι Βενετοί αποφασίζουν να το οχυρώσουν βλέποντας τον Τουρκικό επεκτατισμό. Οι Βενετοί κυρίαρχοι των θαλασσών τότε μετά από πρόταση του Σοφιανού Ευδαιμονογιάννη, ξεκίνησαν να το κατασκευάζουν το 1579 και σε 5 μόλις χρόνια είχαν κατασκευάσει τόσο το φρούριο όσο και πολλά οικοδομήματα εκτός κάστρου σε σχεδιασμό και επίβλεψη του μηχανικού Latino Orsini.
Η ιστορία του κάστρου έγινε τραγούδι, έχουν γραφτεί θρύλοι και μύθοι απο αρκετούς, όπως ο Θανάσης Δεικτάκης ή κυρία Αρακαδάκη και σίγουρα θα υπάρχουν καλά φυλαγμένα ιστορικά μυστικά του σε κάποιες απο τις πολλές βιβλιοθήκες της Βενετίας, όμως η αρχή της δημιουργίας του νησιού που το όνομα του είναι καθαρά Βενετσιάνικο Gara-buse, που σημαίνει κάτι σαν "φυλάκιο ακρωτηρίου", ξεκίνησε απο απέναντι όπως βλέπουμε και στην πρώτη φώτο απο το Ακρωτήρι....
Εδώ μέσα στην άμμο και τα βράχια βρίσκεται η αρχή της δημιουργίας του κάστρου, άγνωστη σε πολλούς. Εδώ βρίσκεται το πρώτο οικοδόμημα των Ενετών, ένα ευρύχωρο σπίτι -φυλάκιο, όπου έμεναν οι πρώτοι Βενετοί στρατιώτες που επέβλεπαν τους χιλιάδες δούλους να κόβουν τις πέτρες που στην συνέχεια έκτισαν το κάστρο. Μια περιοχή που από ότι φαίνεται από τα απολεπίσματα ήταν το λατομείο της Γραμβούσας, δίνοντας αυτήν την κοκκινωπή πέτρα που είναι κτισμένο. Χιλιάδες πέτρες μεταφέρθηκαν με βάρκες απέναντι από το 1579 έως και το 1584 που το φρούριο ήταν έτοιμο. Μάλιστα στο σημείο αυτό υπάρχει ακόμα πηγάδι που έχει μπόλικο νερό..για τους εργάτες -δούλους του λατομείου.
Πριν μερικά χρόνια ο κ. Θεοτόκης της εναλίων αρχαιολογίας, βρήκε ένα ναυάγιο στον κόλπο του Μπάλου που εύκολα μπορούμε να το δούμε και σήμερα, ήταν γεμάτο από τετράγωνες πέτρες που πήγαιναν στην Γραμβούσα, τότε όλοι υπέθεταν οτι το λατομείο ήταν στα Φαλάσαρνα, και ναυάγησε λόγω καιρού εκεί.
Όσο για το οικοδόμημα (φωτο) μάλλον θα διατηρούνταν ως τις εποχές της Τουρκοκρατίας και καταστράφηκε μετά το 1824 που ξανακατάλαβαν το φρούριο, μιας και αναφέρεται ότι κάπου εκεί υπήρχε φυλάκιο που μετέφερε τους επισκέπτες του νησιού που ερχόταν από τα Χανιά ή την Κίσαμο με τα πόδια.
Κάπως έτσι πρέπει να ξεκινήσει η ιστορία της Γραμβούσας για όποιον αποφασίσει να την γράψει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.