ΦΕΛΕΣΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ Ο.... ΚΑΨΟΣΙΔΕΡΗΣ....

Λοιπόν! Έχουμε και λέμε, μια μπικοσκαλίδα καταφαωμένη, μια σκαλίδα αποφάουδο, δυο σκαπέθια, ένα σκεπάρνι, δυο μανάρια, ένα (γ)υνί με κομμένο το μεγάλο κάγκελο κι ένα σάρακα. Ούλα καταφαωμένα και σε κακά χάλια.
- Μα δε σου 'πα την άλλη φορά, να μην γίνονται σε τέθοια χάλια, γιατί κακαναμαζώνονται ύστερα και τον σάρακα είντα μου τον έφερες;
- Δε κόβει και θέλω να μου τον ακονίσεις !
- Θα τονε πάεις του Νταγκουνοστελιανού. Εφτός τ΄ακονίζει ούλα τα ψιλοπράγματα. Σαράκους, ψαλίδια για την κουρά, κατσούνια μικρά και κλαδοκάτσουνα, μαχαίρια και μπασάλια. Τούτανε τ΄άλλα θα τα φτιάξουμε, παρά πρέπει ζάβαλε να κάτσεις να μου βοηθήξεις. Θέλω να μου φυσάς και να μου βαροκοπάς, γιατί δεν έχω κανένα τσιράκι....
Απόσπασμα απο το βιβλίο του Λυκούργου Καμηλάκη "Κισαμίτικα νάκλια"
*Ο Γιάννης Φελεσάκης υπήρξε για πολλά χρόνια ο παραδοσιακός σιδεράς του Καστελλιού. Ήταν γνωστός με το παρατσούκλι "καψοσιδέρης" και είχε το μαγαζάκι του στο στενό του Φωτάκη πίσω απο το χασάπικο του Αντώνη και του Χαρίλαου Πλευράκη.