Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ ΡΟΥΠΕΛ (6/10 Απριλίου 1941) (ΕΚΘΕΣΗ ΛΟΧΑΓΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ ΜΙΧΑΗΛ)

-«Τα οχυρά παραδίδονται ΜΟΝΟΝ  όταν κυριευθώσιν παρά του αντιπάλου»
-«Τοιούτων διαταγών περί ανακωχής κλπ. στερούμεθα παρά των ιεραρχικώς προϊσταμένων μας αρχών»
-«Διαταγάς λαμβάνομεν και εκτελούμεν μόνον τας προερχομένας εκ των προϊσταμένων μας Αρχών»
-«Ο αγών θα συνεχιστεί πάσα δε απόπειρα προσεγγίσεως του οχυρού θα συντριβεί.»
Με αυτά τα ηρωικά λόγια απάντησε ο  Αντισυνταγματάρχης Δουράτσος Γεώργιος Διοικητής του οχυρού Ρούπελ στον Γερμανό αξιωματικό που είχε μεταβεί για να του παραδώσουν το οχυρό του Ρούπελ μετά την συνθηκολόγηση της Ελλάδος την 9-4-1941. Για την πολιορκία και την παράδοση των οχυρών του Ρούπελ έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες τόσο στον έντυπο όσο και στον ηλεκτρονικό τύπο από ιστορικούς, ειδικούς και άλλους. Ανάμεσα στους υπερασπιστές των οχυρών Ρούπελ ήταν και ο συμπατριώτης μας Λοχαγός Αποστολάκης Μιχαήλ (από τα Νοχιά Κισάμου)  διοικητής του Β΄ Λόχου του οχυρού του Ρούπελ, του οποίου σύντομο βιογραφικό ήδη έχω δημοσιεύσει στην τοπική εφημερίδα «Νέοι Ορίζοντες» και στον ηλεκτρονικό τύπο. (Είναι ο Αξιωματικός που κατέλαβε την ιταλική πόλη του Ρίμινι την 21-9-1945 από τους Γερμανούς)
Επέλεξα από το βιβλίο «Ρούπελ-Αναμνήσεις των πρωταγωνιστών» του Ηλία Κοτρίδη (Σέρρες 2006) να αναδημοσιεύσω την αναφορά του Λοχαγού Αποστολάκη Μιχαήλ για την πολιορκία και την παράδοση των οχυρών του Ρούπελ ο οποίος με συνοπτικό αλλά πολύ περιγραφικό τρόπο μέσα σε τρεις σελίδες μας εξιστορεί γλαφυρά τα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά το από 6/10 Απριλίου 1941 χρονικό διάστημα και έχουν ως εξής:
ΡΟΥΠΕΛ-ΕΚΘΕΣΙΣ ΛΟΧΑΓΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ ΜΙΧΑΗΛ  Διοικητού του Β΄ Λόχου  
Την 5.10 της 6ης Απριλ. 1941 ημέραν Κυριακή ήρχισε καιταιγισμός πυρών Πυροβολικού εναντίον του οχυρού. Την έναρξιν των βολών πυρ/κού ηκολούθησαν αμέσως εναέριαι επιδρομαί και εντός ώρας  ολόκληρος η περιοχή μετεβλήθη εις κόλασιν πυρός.
Ολόκληρον το οχυρόν διέθετε εντός μεν οχυρού εκτός των πολυβόλων και 1 ουλαμόν Πυροβολικού των 75 υπό τον Ανθυπολοχαγόν Γαλατσάνον  Αγγελον, 4 σωλήνες όλμων Μπραντ υπό τον Υπολοχαγόν ΠΖ Βλατούσην Δημήτριον, 5 αντιαρματικά των 37, 1 αντιαεροπορικόν των 20 χιλ. εκτός δε (εις θέσιν Κρακόρ), 2 πυροβλολαρχίαι (1 πεδινή και 1 των 6 δακτύλων).
Ευθύς μετά την εκδήλωσιν της εχθρικής ενεργείας τα πυροβόλα ήνοιξαν πυρ.
Δυστυχώς αι θέσεις των εκτός οχυρού πυροβολαρχιών ήσαν γνωσταί και μέχρι της μεσημβρίας της 1ης  ημέρας τα πυροβόλα κατεστράφησαν ολοσχερώς υπό βομβών αεροπλάνων, το δε προσωπικόν αποδεκατίσθη φονευθέντων και των Διοικητών της Πυροβολαρχίας Λοχαγού Κυριακίδου και Ανθυπολοχαγού Βλάχου.
Η έλλειψις πυροβολικού και αντιαεροπορικής αμύνης επέτρεψαν εις μεν την εχθρικήν  αεροπορίαν να κατέρχηται εις λίαν χαμηλόν ύψος πολυβολούσα και ρίπτουσα βόμβας επί των έργων του οχυρού, εις δε το εχθρικόν πυροβολικόν ακάλυπτον και ανευ ουδεμίας παρενοχλήσεως υπό πυρών αντιπυροβολικού  να αποστέλλη κατά εκατοντάδας τας οβίδας εναντίον μας. Η μετάδοσις δε πυρκαϊών εις τα δάση της επιφανείας του οχυρού  συνεπλήρωσε την εικόνα της κολάσεως. Την προπαρασκεήν ηκολούθησεν η επίθεσις αρμάτων  ακολουθουμένων υπό τμημάτων Πεζικού του εχθρού, Ευτυχώς τα αυτόματα όπλα, τα ολίγα αντιαρματικά και οι όλμοι ελειτούργησαν λίαν καλώς και ούτω άπασαι αι προσπάθειαι του εχθρού  προς κατάληψιν του οχυρού συνετρίβησαν με μεγίστας απωλείας δι’  αυτόν εις άρματα και άνδρας. Αι λυσσώδεις επιθέσεις διήρκησαν άνευ διακοπής επί τετραήμερον, χωρίς ο εχθρός να δυνηθή να κερδίση ούτε σπιθαμή εδάφους επί του οχυρού. Προσπάθειαι του εχθρού και υψώματος εξόδου, απεκρούσθησαν υπό των αντιαρματικών του Ε΄ Λόχου, καταστραφέντων των αρμάτων και αποδεκατισθέντων των ακολουθούντων τμημάτων. Τμήματα Πεζικού όμως του εχθρού κατόρθωσαν να διεισδύσουν από την μεγάλην χαράδραν μεταξύ του  οχυρού Ρούπελ και οχυρού Καρατάς και να φθάσουν εις τα νώτα του οχυρού μας. Τότε κατόπιν Δ/γής του οχυρού απέσυρα άνδρας εκ των υπηρετών των έργων και συγκροτήσας τμήμα με επικεφαλής τον Επιλοχίαν του Λόχου Κόπιτσαν Σωτήριον –ο λόχος δεν είχεν ουδένα Αξιωματικόν- εξήλθεν του οχυρού και εν συνεργασία μετ’  άλλων ομάδων ετέρων λόχων, εξολόθρευσαν τους διεισδύσαντας. Την τρίτην ημέραν της επιθέσεως ελήφθη εις τον Λόχον τηλεφωνική Διαταγή του οχυρού, κοινοποιούσα ομοίαν της ομάδος Μεραρχιών (Αντιστρατήγου Δέδε) δια της οποίας διετάσσοντο τα τμήματα να μη βάλουν κατά του εχθρού έστω και εάν προχωρεί, εφ’ όσον ο εχθρός προχωρεί μεν, δεν βάλλει εναντίον μας δε…..
Η Διαταγή αύτη αντιβαίνουσα προς την αποστολήν του Λόχου δεν εξετελέσθη, πράγμα όπερ έπραξαν και άπαντες οι Λόχοι συμφωνήσαντος και του Διοικητού του Οχυρού Αντισ/ρχου Δουράτσου Γεωργίου. Και ούτω δεν εξετελέσθη πρωτοφανής εις τα Στρατιωτικά Χρονικά Διαταγή, διατάσσουσα να μην εκτελείται πυρ επιτιθεμένου προς κατάληψιν οχυρού εχθρού. Το απόγευμα της τετάρτης ημέρας διέβη την γέφυραν της Κούλας μικρόν Στρατιωτικόν αυτοκίνητον με μεγάλην λευκή σημαίαν και εντός ολίγου ενεφανίσθη κάτωθεν του οχυρού εις την στροφήν της δημοσίας οδού πλησίον του χωρίου Προμαχώνος. Κατόπιν Δ/γής του οχυρού απεστάλη ο Ανθ/γός Δαμιανός Ιωάννης του Α΄ Λόχου προς το σταματήσαν αυτοκίνητο. Ο Ανθ/γός επανελθών ανέφερεν τηλεφωνικώς, ότι η Ελλάς  εσυνθηκολόγησε, και ήρχετο να παραλάβη το οχυρόν. Το γεγονός έπεσεν ως βόμβα επί των κεφαλών μας. Ο Διοικητής του οχυρού απήντησεν ότι το οχυρόν δεν πρόκειται να παραδοθεί και ήρχισε το διακοπέν πυρ.  Άμα τη επελευσει του σκότους τηλεφωνικαί συνδιαλέξεις μετά του Στρατηγού της ΧΙVης Μεραρχίας Υποστρατήγου Παπακωνσταντίνου και Αντιστρατήγου Δέδε μας μετέδωσε την θλιβεράν είδησιν της συνθηκολογήσεως.
Εις γενομένην συγκέντρωσιν Αξιωματικών του οχυρού απεφασίσθη ομοφώνως η μη παράδοσις του οχυρού και η συνέχισις του αγώνος, και ούτω ο αγών εσυνεχίσθη καθ’  όλην την νύκτα και μέχρι της μεσημβρίας της επομένης, οπότε οπότε καταληφθέντων των οχυρών του Μπέλες και εξαντληθέντων των βλημάτων, των όλμων, του πυροβολικού  και των φυσιγγίων πολυβόλων και τούτο, διότι 20 μέρες προ της Γερμανικής επιθέσεως αφηρέθησαν εκ του οχυρού το ήμισυ των υπαρχόντων εν γένει πυρομαχικών, και καταστραφέντων των αντιαρματικών πυροβόλων και δεδομένου ότι είχεν καταληφθεί ολόκληρος η Μακεδονία και η Θράκη, ηναγκάσθημεν να αποσυρθώμεν προς Σιδηρόκαστρον, αφ’  ου πρώτον εγένετο ο ενταφιασμός των νεκρών μας και η καταστροφή των πολυβόλων μας.   
(Υπογραφή)  Μιχαήλ Αποστολάκης
        Για την αντιγραφή
       Μανόλης Σπανουδάκης
       Γερακιανά Κισάμου