Μέσα στα όνειρα μου λείπει η μορφή σου
κι έχω ξεχάσει την εικόνα σου θαρρώ,
Κάποτε μου ’ λεγες πως ήμουν η ζωή σου
Κι εγώ το πίστευα και σου ’ λεγα: μπορώ
Μπορώ στ’ αστέρια να υψώσω τη μορφή σου,
Τη θύμησή σου να βαστάω φυλαχτό,
Μπορώ τη γη να σου τη δώσω όλη δική σου,
Σαν μ άγαπάς όσο κι εγώ σε αγαπώ ...
Χαμογελούσες κι έτσι έκλεινες τα μάτια,
Πλάι μου έγερνες μια ακόμα αγκαλιά,
Δική σου μου ’ λεγες ! Σ' αγρούς και σε παλάτια !
Φωτογραφία σου υπάρχει στο συρτάρι..
Λανθάνουσα Πορεία
σε φωτογραφιες του Ανυφαντή.
κι έχω ξεχάσει την εικόνα σου θαρρώ,
Κάποτε μου ’ λεγες πως ήμουν η ζωή σου
Κι εγώ το πίστευα και σου ’ λεγα: μπορώ
Τη θύμησή σου να βαστάω φυλαχτό,
Μπορώ τη γη να σου τη δώσω όλη δική σου,
Σαν μ άγαπάς όσο κι εγώ σε αγαπώ ...
Χαμογελούσες κι έτσι έκλεινες τα μάτια,
Πλάι μου έγερνες μια ακόμα αγκαλιά,
Δική σου μου ’ λεγες ! Σ' αγρούς και σε παλάτια !
Φωτογραφία σου υπάρχει στο συρτάρι..
Λανθάνουσα Πορεία
σε φωτογραφιες του Ανυφαντή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.