ΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΔΥΣΟΥΜΕ

Έχει μεγάλη σημασία η πρόσφατη είδηση και πρόταση του Περιφερειάρχη Κρήτης ο σύγχρονος Β.Ο.Α .Κ που θα ξεκινά από τη Δυτική Πύλη εισόδου  της Δυτικής Κρήτης, από το Λιμάνι Καβονησίου της Κισάμου μέχρι τη Σητεία Κρήτης να ονομαστεί Μινωική οδός, κατά το Εγνατία οδός, κατά το Αππία οδός κ.α. Πρώτα, γιατί νοηματοδοτεί και πολιτιστικά την οικονομική ανάπτυξη του τόπου, στα πλαίσια αυτού που λέμε «αειφόρος ανάπτυξη». Η Κρήτη ανά τους αιώνες ζει. Ο κ. Αρναουτάκης έχει δείξει δείγματα ποιότητας πολιτικής θεωρίας, πράξης και πρακτικής, από την εποχή που αν έδειξε τις Αρχάνες, με το θαυμάσιο μικρό αρχαιολογικό μουσείο τους και όχι μόνο. Ο λόγος του πειστικός και ηθικός πάντα. Η Κίσαμος αυτή τη στιγμή μπορεί να ελπίζει. Ωστόσο κάτι μου ήρθε στο μυαλό, από τα πρώτα Γυμνασιακά μου χρόνια και το καταγράφω, όπως το ανασύρω από την παιδική μου μνήμη. Στις αρχές του 1960 επισκέφτηκαν την Κίσαμο δύο υπουργοί. Τον ένα τον έλεγαν Αλιμπράντη και τον άλλο Κούνδουρο. Στην είσοδο της πόλης και έξω από το μοναδικό Γυμνάσιο τότε είχαν παραταχθεί τα σχολεία, δύο μαθήτριες θα προσέφεραν από μία ανθοδέσμη στον κάθε υπουργό, μια από αυτές είχα την τιμή να είμαι και εγώ. Όλες οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές του τόπου είχαν παραταχθεί, καθώς και η εκκλησία με την παρουσία του Μακαριστού Ειρηναίου, προεξάρχουσα. Οι ώρες αναμονής ήταν ατελείωτες, όπως και οι ομιλίες και τα καλωσορίσματα ατελείωτα για την παιδική αδημονία. Φαίνεται πολλά ζητήθηκαν τότε από τους υπουργούς. Ο Επίσκοπος Ειρηναίος μέσα στην κορύφωση του αγώνα για το  πνευματικό και κοινωνικό έργο της εκκλησίας δεν παύει να αγωνιά και για την πολιτεία. Μίλησε και ζήτησε  και αυτός τα αυτονόητα, όπως πάντα και από παντού ζητούσε για το κοινό καλό. Αυτό όμως που έμεινε σε όλους για πολλά χρόνια να θυμούνται ήταν η φράση που έκλεισε την ομιλία του «Κύριοι Υπουργοί, είπε, ο τόπος μας εδώ στο Δυτικότερο σημείο της Κρήτης έχει πολλές ανάγκες από υποδομές να εξυπηρετούνται οι άνθρωποι και επειδή είμαστε στη Δύση μη μας αφήσετε να δύσομε». Επίκαιρο όσο ποτέ το αίτημα του σοφού Γέροντα....
Μη μας αφήσετε λοιπόν να δύσομε, άλλωστε οι δυναμικές σήμερα είναι άλλες

Ευτυχία Δεσποτάκη