"ΕΙΜΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ, ΜΙΛΩ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.......
....αλλά ζω στη Βόρεια Μακεδονία (ή Άνω Μακεδονία, ή Μακεδονία του Βαρδάρη, ή Gorna Macedonija στη Σλαβική γλώσσα)". Εκεί φαίνεται πως πάει το θέμα, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών της γείτονος, ενώπιον του "ουδέτερου" μεσολαβητή κ. Νίμιτς, που σιωπούσε εύγλωττα, πέταξε όμως το καρφάκι "δεν έχει τεθεί θέμα Μακεδονικής ταυτότητας από την Ελλάδα". Είπε και κάτι ξεκάθαρο ο κ.Υπουργός Εξωτερικών, παραδεχόμενος ότι δεν έχουν ούτε αυτοί ούτε κανείς άλλος το δικαίωμα να "μονοπωλεί" το όνομα Μακεδονία. Δηλαδή ούτε αυτοί, ούτε εμείς, ούτε οι Βούλγαροι, οι οποίοι ωστόσο από χρόνια έχουν προσδιορίσει τη δική τους περιοχή, ως "Μακεδονία του Πιρίν". Για όποιον καταλαβαίνει, αυτό σημαίνει πως και εμείς θα πρέπει να προσθέσουμε ένα προσδιοριστικό επίθετο στη δική μας. Θέλουμε Νότια Μακεδονία, θέλουμε Ελληνική Μακεδονία, θέλουμε Μακεδονία του Αλεξάνδρου. Ο υπαινιγμός είναι σαφέστατος, για όποιον καταλαβαίνει. Και από την Ελληνική πλευρά (κυβέρνηση και κόμματα) δεν υπήρξε καμιά απάντηση, αλλά μάλλον ένοχη σιωπή. Μόνο ο Υπουργός Εξωτερικών θυμήθηκε λάθος το Μέγα Αλέξανδρο και το Γόρδιο Δεσμό: "Όσα δε λύονται, κόπτονται"...
Έγραφα προχθές πως η υπόθεση δεν είναι καθόλου απλή, ούτε πως ξαφνικά οι γείτονες παραδέχτηκαν το λάθος τους και έγιναν διαλλακτικοί, έστω κάτω από τη φοβερή πίεση που τους ασκείται(;) και την ανάγκη που έχουν. Όπως βάζουν το θέμα όμως, δέχονται ότι η χώρα τους αποτελεί μέρος της μεγαλύτερης ιστορικής γεωγραφικής ενότητας (ζητώντας να ισχύει το ίδιο για όλους). Παράλληλα-και εκεί δεν υποχωρούν, ούτε φαίνεται να το συζητούν- οικειοποιούνται τον όρο Μακεδόνας υποχρεώνοντας τους άλλους στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία να παραδεχτούν είτε πως είναι "Μακεδόνες", όπως οι "γνήσιοι" που ζουν στη "Βόρεια Μακεδονία", είτε να ψάξουν άλλο όνομα. Και ο όρος Μακεδονική γλώσσα αφορά στην πραγματικότητα σε ένα Σλαβικό ιδίωμα, που δεν έχει καμιά σχέση με τον ιστορικό χώρο και χρόνο, δεδομένου ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες μιλούσαν την Ελληνική γλώσσα. Εδώ θα ήταν πιο σωστό να μπουν οι εθνικοί προσδιορισμοί "Σλαβομακεδόνες" και "Σλαβομακεδονική γλώσσα", που είναι-όπως και οι ίδιοι κουτοπόνηρα παραδέχονται-και η πραγματικότητα. Αυτό θα ήταν άριστο και για το ίδιο το όνομα της χώρας γιατί και μέρος της ιστορικής Μακεδονίας είναι και οι σημερινοί κάτοικοι είναι Σλάβοι, που έφτασαν εκεί πολύ μεταγενέστερα.
Αυτά τα ολίγα για να καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Και να θυμόμαστε πως η Ιστορία είναι πάντα ζωντανή και όποιον επιχειρεί να τη "δολοφονήσει", κάποτε τον εκδικείται. Καλό είναι λοιπόν η Κυβέρνηση και τα κόμματά μας να πάψουν να "παίζουν τις κουμπάρες" και να δέχονται τα φτυσίματα είτε από το Βορρά, είτε από την Ανατολή και να λένε πως ψιχαλίζει. Σωστή η θέση της Κυβέρνησης και όσων τη στηρίζουν με το θέμα του γεωγραφικού προσδιορισμού, αν δεν "πάει πακέτο" όμως με τα άλλα δυο, τότε κάναμε μια τρύπα στο νερό......
Μιχάλης Ανδριανάκης
....αλλά ζω στη Βόρεια Μακεδονία (ή Άνω Μακεδονία, ή Μακεδονία του Βαρδάρη, ή Gorna Macedonija στη Σλαβική γλώσσα)". Εκεί φαίνεται πως πάει το θέμα, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών της γείτονος, ενώπιον του "ουδέτερου" μεσολαβητή κ. Νίμιτς, που σιωπούσε εύγλωττα, πέταξε όμως το καρφάκι "δεν έχει τεθεί θέμα Μακεδονικής ταυτότητας από την Ελλάδα". Είπε και κάτι ξεκάθαρο ο κ.Υπουργός Εξωτερικών, παραδεχόμενος ότι δεν έχουν ούτε αυτοί ούτε κανείς άλλος το δικαίωμα να "μονοπωλεί" το όνομα Μακεδονία. Δηλαδή ούτε αυτοί, ούτε εμείς, ούτε οι Βούλγαροι, οι οποίοι ωστόσο από χρόνια έχουν προσδιορίσει τη δική τους περιοχή, ως "Μακεδονία του Πιρίν". Για όποιον καταλαβαίνει, αυτό σημαίνει πως και εμείς θα πρέπει να προσθέσουμε ένα προσδιοριστικό επίθετο στη δική μας. Θέλουμε Νότια Μακεδονία, θέλουμε Ελληνική Μακεδονία, θέλουμε Μακεδονία του Αλεξάνδρου. Ο υπαινιγμός είναι σαφέστατος, για όποιον καταλαβαίνει. Και από την Ελληνική πλευρά (κυβέρνηση και κόμματα) δεν υπήρξε καμιά απάντηση, αλλά μάλλον ένοχη σιωπή. Μόνο ο Υπουργός Εξωτερικών θυμήθηκε λάθος το Μέγα Αλέξανδρο και το Γόρδιο Δεσμό: "Όσα δε λύονται, κόπτονται"...
Έγραφα προχθές πως η υπόθεση δεν είναι καθόλου απλή, ούτε πως ξαφνικά οι γείτονες παραδέχτηκαν το λάθος τους και έγιναν διαλλακτικοί, έστω κάτω από τη φοβερή πίεση που τους ασκείται(;) και την ανάγκη που έχουν. Όπως βάζουν το θέμα όμως, δέχονται ότι η χώρα τους αποτελεί μέρος της μεγαλύτερης ιστορικής γεωγραφικής ενότητας (ζητώντας να ισχύει το ίδιο για όλους). Παράλληλα-και εκεί δεν υποχωρούν, ούτε φαίνεται να το συζητούν- οικειοποιούνται τον όρο Μακεδόνας υποχρεώνοντας τους άλλους στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία να παραδεχτούν είτε πως είναι "Μακεδόνες", όπως οι "γνήσιοι" που ζουν στη "Βόρεια Μακεδονία", είτε να ψάξουν άλλο όνομα. Και ο όρος Μακεδονική γλώσσα αφορά στην πραγματικότητα σε ένα Σλαβικό ιδίωμα, που δεν έχει καμιά σχέση με τον ιστορικό χώρο και χρόνο, δεδομένου ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες μιλούσαν την Ελληνική γλώσσα. Εδώ θα ήταν πιο σωστό να μπουν οι εθνικοί προσδιορισμοί "Σλαβομακεδόνες" και "Σλαβομακεδονική γλώσσα", που είναι-όπως και οι ίδιοι κουτοπόνηρα παραδέχονται-και η πραγματικότητα. Αυτό θα ήταν άριστο και για το ίδιο το όνομα της χώρας γιατί και μέρος της ιστορικής Μακεδονίας είναι και οι σημερινοί κάτοικοι είναι Σλάβοι, που έφτασαν εκεί πολύ μεταγενέστερα.
Μιχάλης Ανδριανάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.