ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Πριν λίγες ημέρες έφυγε στη «γειτονιά των αγγέλων » ο Ιωάννης Μυγιάκης.
Είχα την τύχη και την Ευτυχία να με βαφτίσει και αργότερα να μας παντρέψει με τη σύζυγο μου Μαρία.
Έτσι πάνω από πενήντα χρόνια συμπορεύτηκε η οικογένεια μου μαζί με την οικογένεια του Νονού μου. Αξέχαστες οικογενειακές αναμνήσεις  στο Καστέλι και στην Αθήνα. Κοντά στα καλά αλλά και στα δύσκολα. Δίπλα μας πάντα με αισιοδοξία η νονά μου, η «αγωνίστρια Ξενούλα» όπως λέει πάντα η μητέρα μου.
Χτίζοντας μια βαθιά και αγαπητή φιλία με τα δυο εξαίρετα παιδιά τους.Την Νέλλη και τον Αντώνη.
Ακόμα θυμάμαι  όταν ήμουν μικρός και πήγαινα σπίτι τα τσουβάλια με τις δικογραφίες μέσα στο γραφείο και ο νονός ατελείωτες ώρες κλεισμένος να διαβάζει.
Στα δύσκολα χρόνια της κρίσης στάθηκε σε μένα και στη Μαρία ακούραστος αρωγός, συμπαραστάτης και στήριγμα. Να μας εμπνέει και να μας εμψυχώνει με τον καλό του λόγο του και την αισιοδοξία, ακόμα και μέσα στις δικές του δύσκολες στιγμές.
Για μένα δεν έχει νόημα να πω για την προσφορά του στο τόπο του, στην επιστημονική του κοινότητα, στο δικαστικό σώμα.
Για μένα το πιο σημαντικό είναι αυτό που έλεγε ο Στέλιος και η Κλειώ, «ο νονός σου είναι είναι ένας πολύ καλός και σπουδαίος ανθρωπος».
Νονέ ένα Πολύ Μεγάλο Ευχαριστώ.
Γιώργος Κυριακογιαννάκης
Μαρία Στυλιανίδη