ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΝΟΥ ΚΑΤΡΑΚΗ

Το αντιγράφω απο την σελίδα του Βαγγέλη Κακατσάκη "Στα Πεταχτά"
ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Πλατεία Μάνου Κατράκη! Τα τραπεζάκια έξω. Πατείς με πατώ σε ο κόσμος… Πλατεία Μάνου Κατράκη το “ΚΑΦΕ – Κήπος” της πόλης μας, της πόλης των Χανίων, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας 4 Δεκεμβρίου. Ούτε καρφίτσα, που λέει ο λόγος, δεν έπεφτε στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο “Καπετάνιος” του Ιστορικού και διάσημου πια στον κόσμο Καφενείου της πόλης μας, Βασίλης Σταθάκης με τους συνεργάτες του, στο πλαίσιο των χειμερινών εκδηλώσεων, για τον συγχωριανό του (αχ αυτή η Ποταμίδα Κισάμου με τους αμμόλοφους!) τον Μεγάλο Μάνο Κατράκη. Τον “ωραίο ως EΈλληνα” κορυφαίο θεατράνθρωπο που επέμενε και “σαν Προμηθέας Δεσμώτης να δηλώνει ελεύθερος”. Τον Λεβεντομάνo, που όταν έλεγε «όχι ήταν όχι», όπως είπε σε μια αποστροφή του λόγου του, ο εκ των ομιλητών, σπουδαίος ηθοποιός Γρηγόρης Βαλτινός.

Ένα από τα “πολιτιστικά απωθημένα” του Βασίλη Σταθάκη, κατά δήλωση του (από τα πιο μεγάλα ίσως και το μεγαλύτερο) ν’ ανοίξει, με μια εκδήλωση, όπως αυτήν που έγινε, το γλυκό σαν το λάδι δεκεμβριανό βράδυ, τον φάκελο “Μάνος Κατράκης”. Αποσπερίδα με… ποταμίδες! Σ’ αυτόν κατ’ αρχάς τα ευχαριστήρια μα και τα συγχαρητήρια για την “μεθεξη” για την “πνευματική πανδαισία” όπως την χαρακτήρισε ένας κοινός μας φίλος. Συγχαρητήρια και ευχαριστήρια όμως, πρέπει, να ειπωθούν και σ’ όλους εκείνους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, άμεσα ή έμμεσα, ανέδειξαν τον άνθρωπο μα και τον καλλιτέχνη Μάνο Κατράκη. Στον πάντα αεράτο “ιστορικό” καλλιτεχνικό διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.Θ.Ε.Κ. Μιχάλη Αεράκη που είχε τον ρόλο του συντονιστή – παρουσιαστή. Στον γενικό γραμματέα του Κ.Κ.Ε Δημήτρη Κουτσούμπα που μίλησε αισθαντικά για τη ζωή και το έργο του “ανυπότακτου κοινωνικού αγωνιστή” που υψώθηκε “χορεύοντας πάνω από τον θάνατο”. Τον και “γκαρδιακό” φίλο των Χανίων λαμπρό ηθοποιό Γρηγόρη Βαλτινό, που μας συγκίνησε, πολλές φορές, κάποιες και μέχρι δακρύων με τις εξομολογητκές αναφορές του για τον άνθρωπο, που υπήρξε για εκείνον πηγή έμπνευσης. Στον ξεχωριστό και για τις κοινωνικές του ευαισθησίες μουσικό Γιάννη Γιαννακάκη και την ομάδα του (μέσα σ’ αυτήν και οι υπέροχοι Σταύρος Ψαρουδάκης και Δημήτρης Τσούρτος σε λύρα – τραγούδι και κοντραμπάσο, αντίστοιχα) που είχε τη μουσική επιμέλεια των αγαπημένων και στον Μάνο Κατράκη, τραγουδιών που ακούστηκαν. Στον γιο του μεγάλου Κισαμίτη οργανοπαίκτη Γιώργου Κουτσουρέλη (πρέπει ν’ ανοίξει και ο δικός του φάκελος επεσήμανε ο Βασίλης) για τον χαιρετισμό του. Στον Γιώργο Σγουράκη για την προσφορά του “Μονογράμματος” που έκανε μαζί με την αξέχαστη σύντροφό του, την Ηρώ, για τον Κατράκη. Στο μικρό κορίτσι που βγήκε ξαφνικά στη σκηνή και τραγούδησε το “ταξίδι στα Κύθηρα”. Στους συνεργάτες του Βασίλη και ξεχωριστά στον Αρη Βλαχάκη που έπαιξε με το λαγούτο του, με προτροπή του Μιχάλη Αεράκη, ένα “κομμάτι” του Κουτσουρέλη. Και, βέβαια, στον καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Στάθη Λιβαθηνό, που δεν κατάφερε να έρθει λόγω απουσίας του στο Λονδίνο, στην εκδήλωση, και τους άλλους (τον πρωθυπουργό, αρχηγούς κομμάτων κ.λπ.) που έστειλαν χαιρετισμούς… Μάνος Κατράκης και πάσης Ελλάδος! Όλοι θέλουμε να έχουμε θέση στην πλατεία του…
“Και θα ‘ρθουνε χρόνια χλωμά και αδύναμα μέσα στη γάζα. Και θα ‘χει καθένας τα λίγα γραμμάρια της ευτυχίας. Και θα ‘ναι τα πράγματα μέσα του κιόλας ωραία ερείπια. Τότε, μην έχοντας άλλη εξορία πού να θρηνήσει ο Ποιητής, την υγεία της καταιγίδας από τ’ ανοιχτά στήθη του αδειάζοντας, θα γυρίσει για να σταθεί στα ωραία μέσα ερείπια. Και τον πρώτο λόγο του ο στερνός των ανθρώπων θα πει, ν’ αψηλώσουν τα χόρτα, η γυναίκα στο πλάι του σαν αχτίδα του ήλιου να βγει. Και χόρτα καθώς του ετάχθη. Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση, και θα σπείρουνε γεννές στους αιώνες των αιώνων!” Διάχυτη η αίσθηση οτι δεν διάβαζε το “Προφητικόν” (παραπάνω το τελευταίο του μέρος) του Οδυσσέα Ελύτη, ο Μιχάλης ο Αεράκης αλλά ο Μάνος Κατράκης. Αυτό έλειπε να λείπει αυτός απ’ την πλατεία του, από την πλατεία της ευθύνης μας!