Χθες στην Λευκωσία έγινε μια εκδήλωση τιμής, από τα παιδιά που ξεριζώθηκαν και φιλοξενήθηκαν στην Ελλάδα, εκπληρώνοντας έτσι ένα χρέος προς αυτούς που τους φιλοξένησαν τον κρύο Σεπτέμβρη του 1974
"415 ευγνώμονες ευχαριστίες"
Υλοποιώντας ένα ανεκπλήρωτο ηθικό χρέος.
Από το Σεπτέμβρη του 1974 στο σήμερα. 43 χρόνια μετά. Ο φόβος και η αβεβαιότητα εκείνου του μαύρου καλοκαιριού ήταν που άφησαν τις χαροκαμένες κι αλαφιασμένες, απ΄τα δεινά του πολέμου, κύπριες μανάδες να κατευοδώσουν τα παιδιά τους για ένα άγνωστο προορισμό. Έφτανε μια λιτή ανακοίνωση στον τύπο. Πως ένας Μητροπολίτης, της Ηλείας και Ωλένης, θα φρόντιζε να φιλοξενηθούμε σε Ιδρύματα και άλλοι σε οικογένειες.
Χωρίς πολλές λεπτομέρειες, ούτε και πολλές διαδικασίες. Όσα παιδιά μαζεύτηκαν απάνω στο πλοίο εκείνη τη μέρα καταμετρήθηκαν και σάλπαραν.
Μόνος συνοδός ο Επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης, μακαριστός κ. Τάκης Χριστοδουλίδης.
Άγνωστοι τότε ανάμεσά μας. Στοιβαγμένοι απάνω στο πλοίο της γραμμής για τον Πειραιά. Με βλέμμα απλανές, κάποιοι μαζεύονταν απόμερα και άκουγες το συριστό κλάμα τους. Μακριά από τους δικούς μας, κάποιων είχαν σκοτωθεί και άλλων αγνοούνταν. Μακριά από τον όλεθρο του πολέμου.
Δέος απερίγραπτο όταν αντικρίσαμε τον Πειραιά. Ένα πέπλο στοργής και απέριττης αγάπης σ' όλη τη διαδρομή ως τον Πύργο. Σε κάθε στάση του λεωφορείου αγκαλιές, κλάματα, λόγια συμπαράστασης. Αλλά και θυμού που η Ελλάδα δεν μπόρεσε να ανακόψει το κακό που μας βρήκε...
Κάποιοι παρέμειναν στα ιδρύματα κι άλλοι σε οικογένειες.
Κι άνοιξαν οι φτωχοί άνθρωποι, αγρότες και μεροκαματιάρηδες, τα σπιτικά τους, μα πιο πολύ την ψυχή τους και μας ζέσταναν για μια χρονιά.
Σύντομα θα επιστρέψουμε, εκεί στα χώματα της Ηλείας, ως ταπεινοί προσκυνητές για να καταθέσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε αυτούς τους ανθρώπους, ζωντανούς ή τεθνεώτες. Για να ανταμώσουμε με ένα κομμάτι του εαυτού μας. Για να ξανανιώσουμε άνθρωποι...
43 χρόνια μετά. Είναι πολλά. Ας είναι ευλογημένοι κάποιοι άνθρωποι από τους 415 που ανέλαβαν αυτή την πρωτοβουλία. Στα πρόσωπα του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Ηλείας Γερμανού και του Θεοφιλέστατου Επισκόπου Ωλένης Αθανασίου, εμείς και οι οικογένειές μας, αποδίδουμε σήμερα, 43 χρόνια μετά, τις ολόθερμες, ευγνώμονες ευχαριστίες μας στη Μητρόπολη και στο λαό της Ηλείας και σ΄όλο τον ελληνικό λαό, γιατί μας στάθηκαν σε εκείνα τα πέτρινα χρόνια.
Χαιρόμαστε που, με ευαισθησία, ανταποκρίθηκαν σε αυτή την ελάχιστη, οφειλόμενη ανταπόδοση η κυπριακή πολιτεία και η Εκκλησία μας.
YΣ Και πολλά άλλα παιδιά φιλοξενήθηκαν και στα οικοτροφεία της Ιεράς Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου.(Φώτο)
Υλοποιώντας ένα ανεκπλήρωτο ηθικό χρέος.
Από το Σεπτέμβρη του 1974 στο σήμερα. 43 χρόνια μετά. Ο φόβος και η αβεβαιότητα εκείνου του μαύρου καλοκαιριού ήταν που άφησαν τις χαροκαμένες κι αλαφιασμένες, απ΄τα δεινά του πολέμου, κύπριες μανάδες να κατευοδώσουν τα παιδιά τους για ένα άγνωστο προορισμό. Έφτανε μια λιτή ανακοίνωση στον τύπο. Πως ένας Μητροπολίτης, της Ηλείας και Ωλένης, θα φρόντιζε να φιλοξενηθούμε σε Ιδρύματα και άλλοι σε οικογένειες.
Χωρίς πολλές λεπτομέρειες, ούτε και πολλές διαδικασίες. Όσα παιδιά μαζεύτηκαν απάνω στο πλοίο εκείνη τη μέρα καταμετρήθηκαν και σάλπαραν.
Μόνος συνοδός ο Επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης, μακαριστός κ. Τάκης Χριστοδουλίδης.
Δέος απερίγραπτο όταν αντικρίσαμε τον Πειραιά. Ένα πέπλο στοργής και απέριττης αγάπης σ' όλη τη διαδρομή ως τον Πύργο. Σε κάθε στάση του λεωφορείου αγκαλιές, κλάματα, λόγια συμπαράστασης. Αλλά και θυμού που η Ελλάδα δεν μπόρεσε να ανακόψει το κακό που μας βρήκε...
Κάποιοι παρέμειναν στα ιδρύματα κι άλλοι σε οικογένειες.
Κι άνοιξαν οι φτωχοί άνθρωποι, αγρότες και μεροκαματιάρηδες, τα σπιτικά τους, μα πιο πολύ την ψυχή τους και μας ζέσταναν για μια χρονιά.
43 χρόνια μετά. Είναι πολλά. Ας είναι ευλογημένοι κάποιοι άνθρωποι από τους 415 που ανέλαβαν αυτή την πρωτοβουλία. Στα πρόσωπα του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Ηλείας Γερμανού και του Θεοφιλέστατου Επισκόπου Ωλένης Αθανασίου, εμείς και οι οικογένειές μας, αποδίδουμε σήμερα, 43 χρόνια μετά, τις ολόθερμες, ευγνώμονες ευχαριστίες μας στη Μητρόπολη και στο λαό της Ηλείας και σ΄όλο τον ελληνικό λαό, γιατί μας στάθηκαν σε εκείνα τα πέτρινα χρόνια.
Χαιρόμαστε που, με ευαισθησία, ανταποκρίθηκαν σε αυτή την ελάχιστη, οφειλόμενη ανταπόδοση η κυπριακή πολιτεία και η Εκκλησία μας.
YΣ Και πολλά άλλα παιδιά φιλοξενήθηκαν και στα οικοτροφεία της Ιεράς Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου.(Φώτο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.