Ο Stillman για τον οποίο έχω γράψει τις τελευταίες μέρες δεν ήταν όποιος κι όποιος, ήταν ο πρόξενος της Αμερικής στα Χανιά και αυτός ήταν και ο λόγος που μπορούσε να κινηθεί άνετα και με σφραγίδα του πασά στην Επαρχία.
Στην επίσκεψη του στην Κίσαμο και στην Πολυρρήνια τέλος Αυγούστου αρχές Σεπτέμβρη του 1866 αναγκάστηκε να διανυκτερεύσει στον Δραπανιά .... γράφει λοιπόν...
...Αφού διασχίσαμε σκοντάφτοντας τα αθλιότερα δρομάκια, πολλές φορές περπατώντας μπροστά από τα άλογα φτάσαμε σε μια μισοκατεστραμμένη Βενετσιάνικη οικία στα περίχωρα του χωριού. Δυο δωμάτια ίσα-ίσα και το ένα το χρησιμοποιούσαν για στάβλο θα μας φιλοξενούσαν το βράδυ...
... Ψάχνοντας για το σπίτι είχαμε πέσει νωρίτερα στον φύλακα της καραντίνας της Κισάμου ο οποίος έμενε στον Δρεπανιά (με ε) άνθρωπος φιλόξενος και με λίγες γνώσεις Αγγλικής μου πρόσφερε κάμποσα είδωλα και ένα λύχνο με ασυνήθιστο σχήμα κάτι σαν πέλμα ποδιού, όλα από μια νεκρόπολη στη νότια ακτή, το Σέλινο-Καστέλι (Παλαιόχωρα).
- Δυο γεγονότα αναδεικνύονται στη μικρή αυτή διήγηση.. πρώτο ότι το 1866 υπήρχε περίοδος καραντίνας για το φρούριο της πόλης της Κισάμου (πανώλη), αυτό το έχουν γράψει και άλλοι περιηγητές, αλλά και ο Τομπάζης, και δεύτερο πόσο εύκολα δίναμε τα αρχαία μας (σίγουρα θα του έδωσε κάτι αν αναλογιστούμε ότι 1 $ ήταν ίσο εκείνη την εποχή με 1000 παράδες) που έκαναν φτερά μετά από την κάθε αναχώρηση επίσημου προσώπου όπως ήταν ο Αμερικανός πρόξενος Stillman*.
* Για τον Stillman πάντως οι εφημερίδες και τα περιοδικά της εποχής εκείνης κάνουν λόγο για ένα άνθρωπο που ήταν υπέρ του δίκαιου αγώνα των Κρητών και στις αναφορές του προσπαθούσε να ξυπνήσει τους ηγέτες της Δύσης για μια δίκαιη λύση του Κρητικού ζητήματος. Μάλιστα ήταν και ο λόγος που η τουρκική διοίκηση τον απομάκρυνε από την Κρήτη.
Ήταν μάλιστα και πρωτοποριακός φωτογράφος αφού δυο φωτογραφίες του (φώτο πάνω) με θέμα τα Χανιά σώζονται ακόμα. (βρίσκονται στην συλλογή Collection of Mr & Mrs Gary Endwards, στο Παρίσι)
Στην επίσκεψη του στην Κίσαμο και στην Πολυρρήνια τέλος Αυγούστου αρχές Σεπτέμβρη του 1866 αναγκάστηκε να διανυκτερεύσει στον Δραπανιά .... γράφει λοιπόν...
...Αφού διασχίσαμε σκοντάφτοντας τα αθλιότερα δρομάκια, πολλές φορές περπατώντας μπροστά από τα άλογα φτάσαμε σε μια μισοκατεστραμμένη Βενετσιάνικη οικία στα περίχωρα του χωριού. Δυο δωμάτια ίσα-ίσα και το ένα το χρησιμοποιούσαν για στάβλο θα μας φιλοξενούσαν το βράδυ...
... Ψάχνοντας για το σπίτι είχαμε πέσει νωρίτερα στον φύλακα της καραντίνας της Κισάμου ο οποίος έμενε στον Δρεπανιά (με ε) άνθρωπος φιλόξενος και με λίγες γνώσεις Αγγλικής μου πρόσφερε κάμποσα είδωλα και ένα λύχνο με ασυνήθιστο σχήμα κάτι σαν πέλμα ποδιού, όλα από μια νεκρόπολη στη νότια ακτή, το Σέλινο-Καστέλι (Παλαιόχωρα).
- Δυο γεγονότα αναδεικνύονται στη μικρή αυτή διήγηση.. πρώτο ότι το 1866 υπήρχε περίοδος καραντίνας για το φρούριο της πόλης της Κισάμου (πανώλη), αυτό το έχουν γράψει και άλλοι περιηγητές, αλλά και ο Τομπάζης, και δεύτερο πόσο εύκολα δίναμε τα αρχαία μας (σίγουρα θα του έδωσε κάτι αν αναλογιστούμε ότι 1 $ ήταν ίσο εκείνη την εποχή με 1000 παράδες) που έκαναν φτερά μετά από την κάθε αναχώρηση επίσημου προσώπου όπως ήταν ο Αμερικανός πρόξενος Stillman*.
* Για τον Stillman πάντως οι εφημερίδες και τα περιοδικά της εποχής εκείνης κάνουν λόγο για ένα άνθρωπο που ήταν υπέρ του δίκαιου αγώνα των Κρητών και στις αναφορές του προσπαθούσε να ξυπνήσει τους ηγέτες της Δύσης για μια δίκαιη λύση του Κρητικού ζητήματος. Μάλιστα ήταν και ο λόγος που η τουρκική διοίκηση τον απομάκρυνε από την Κρήτη.
Ήταν μάλιστα και πρωτοποριακός φωτογράφος αφού δυο φωτογραφίες του (φώτο πάνω) με θέμα τα Χανιά σώζονται ακόμα. (βρίσκονται στην συλλογή Collection of Mr & Mrs Gary Endwards, στο Παρίσι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.