ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΑΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΘΕΣ ΓΕΩΡΓΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

Στην κατάμεστη αίθουσα του Ενοριακού Κέντρου, έγινε την Κυριακή το απόγευμα μετά την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας η ομιλία του διακεκριμένου γεωπόνου και πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων, Κώστα Χαρτζουλάκη με θέμα την σωστή ελαιοκαλλιέργεια. Βασικά σημεία της ομιλίας του:
Η παγκόσμια παραγωγή ελαιόλαδου αυξάνει παράλληλα με την κατανάλωση. Η Ιταλία που επέλεξε την ποιότητα, έχει υψηλές τιμές. Μεσοπρόθεσμα η εμφάνιση των νέων χωρών δεν θα διαταράξει τις ισορροπίες προσφοράς-ζήτησης που επικρατούν στις διεθνείς αγορές, αφού το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής τους θα συνεχίσει να απευθύνεται στην ταχύτατα διευρυνόμενη εσωτερική τους αγορά. 
Με δεδομένο τα δομικά προβλήματα της ελληνικής γεωργίας, η ελαιοκαλλιέργεια δεν μπορεί να «παίξει» με αξιώσεις με ανταγωνιστικό κόστος στη "μαζική παραγωγή" έξτρα παρθένου ελαιόλαδου σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.

Ο στόχος λοιπόν πρέπει να είναι η ποιότητα και η ασφάλεια του παραγόμενου έξτρα παρθένου ελαιολάδου. Υπάρχουν το γενετικό υλικό (ποικιλίες) και οι εδαφο-κλιματικές συνθήκες για να επιτευχθεί ο στόχος. Όμως, δεν φτάνουν. Στη νέα τάξη πραγμάτων είναι απαραίτητες οι γνώσεις, η επιστημονική έρευνα, η εκπαίδευση και κατάρτιση, η επιχειρηματική οργάνωση (ομάδες παραγωγών) και η έρευνα της αγοράς.
Η εφαρμογή των συστημάτων διαχείρισης (ολοκληρωμένη, βιολογική) εξασφαλίζουν την παραγωγή υψηλής ποιότητας ελαιόλαδου με ταυτότητα και έτσι διαφοροποιούνται από τα υπόλοιπα μη-πιστοποιημένα προϊόντα και γίνονται πιο ανταγωνιστικά στην αγορά.
Επιπλέον, η οργάνωση των ελαιοπαραγωγών σε βιώσιμους συνεταιρισμούς ή ομάδες παραγωγών θα συμβάλει στην εφαρμογή των συστημάτων διαχείρισης και θα αυξήσει την διαπραγματευτική δύναμη, λόγω ποσότητας και ποιότητας του προϊόντος στην ελληνική και διεθνή αγορά.
Δεν υπάρχουν ούτε εύκολες ούτε μαγικές λύσεις για να πάρουμε την προστιθέμενη αξία που μπορεί να έχει το κρητικό και ελληνική ελαιόλαδο. Δεν έχουμε άλλα περιθώρια να παραμένουμε "κολλημένοι" σε ξεπερασμένα σχήματα και πρακτικές. Πρέπει να προχωρήσουμε με εντατικούς ρυθμούς και να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος γιατί η απόσταση από άλλες ανταγωνίστριες χώρες, που προχωρούν με σχέδιο, ολοένα και μεγαλώνει.
Η ποιότητα να γίνει στρατηγικός στόχος. Όχι με ανακοινώσεις και ευχολόγια. Με αλλαγή νοοτροπίας από όλους τους εμπλεκόμενους στην αλυσίδα (παραγωγούς, ελαιουργούς, τυποποιητές, εξαγωγείς) και με σχεδιασμό και στοχευμένες ενέργειες από την πολιτεία, όπως τεχνική στήριξη παραγωγών, έλεγχο πιστοποίησης διαδικασιών παραγωγής, έκθλιψης και τυποποίησης, οικονομικά κίνητρα για προβολή και εξαγωγές.
Η βραδιά έκλεισε με πλούσιο παραδοσιακό κέρασμα.