ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΕΥ ΑΞΙΑΣ...

Ζούμε στην ποιο απομονωμένη και υπανάπτυκτη περιοχή της Κρήτης, αλλά από τις ποιο φιλόξενες και ωραίες -το ξέρουν αυτό όλοι οι καρεκλάτοι, μιας και τα καλοκαιρινά τραπεζώματα ήταν, είναι και θα είναι στην ημερήσια διάταξη και επιθυμία των- φυσικά διαχρονικά ποτέ δεν καταλάβαμε ότι όλοι μας κοροϊδεύουν και πάντα συνεχίζαμε (ουμε) το ίδιο τροπάριο και το ίδιο παρακαλετό... "Μπάρμπα περίσσεψε πράμα και για μας;" 
Καιρός να καταλάβουμε λοιπόν ότι όλοι αυτοί που κατά καιρούς μας τάζουν και δυστυχώς αθετούν τους λόγους τους, όχι μόνο δεν κάνουν την δουλειά τους αλλά μας κοροϊδεύουν επιδεικτικά και στα μούτρα μας στερώντας μας όχι χάρες αλλά τις ανάγκες μας. 
Στο χθεσινοβραδινό Δημοτικό συμβούλιο 4 στους 5 το είπαν ξεκάθαρα, η Κρήτη τελειώνει στο Κολυμπάρι..... βαριά κουβέντα από ανθρώπους που έχουν εκλεγεί αλλά αληθινή. Θα μου πείτε τώρα καλά ρε αυτοί φταίνε και δεν φταίμε και μεις οι ανύπαρκτοι στην διεκδίκηση; 
- Ναι φταίμε αλλά τι μπορούσαμε να κάνουμε όταν πάντα υπήρχε "ο καλοβολευτής", αυτός που μας έπειθε και μετά τον ψήφο μας... μας αγνοούσε μας ξεχνούσε ως τις επόμενες εκλογές; Κι αυτό δεν συνέβη μια, δυο, τρεις, τέσσερις αλλά εκατότεσσερις φορές και κάθε φορά που μας έταζε και το ξέραμε ότι θα μας γελάσει εμείς ευχαριστιώμαστε σαν καλοί μαζωχιστές που είμαστε. Κτύπα μας "αφέντη" αντέχουμε..
Μας άρεσε και βουρ κάθε φορά τα ίδια....
Σήμερα λοιπόν μετά από μια τέτοια παραδοχή μήπως είναι καιρός να αλλάξουμε στάση και να σκεφτούμε καλύτερα όλα αυτά που μας έχουν φέρει τόσο πίσω... να δούμε ότι όλοι φταίμε και είναι καιρός να αφήσουμε τα "σάπια" του τι έκανες, τι έκανα και να γίνουμε μια γροθιά όχι για να την "παίξουμε" στην κοιλιά μας που μας χρειάζεται, αλλά σε όλους αυτούς που μας κοροϊδεύουν καθημερινά; 
Κοιτάξτε την φωτο στην αρχή, 4 βαθμούς και κάνουν προπόνηση στον βοριά, στο κρύο, για να μας κάνουν περήφανους, να μας ανεβάσουν ..αδιαφορώντας βέβαια για τις πραγματικές ανάγκες και τα απαραίτητα των.
Άντε γιατί παρατράβηξε αυτή η βεντέτα.....να θυσιάζουμε τα παιδιά μας, να τα αναγκάζουμε να φεύγουν και να μην ξαναγυρίζουν ποτέ πίσω.