Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΕΠΑΙΖΑΝ ΣΕ ΚΡΗΤΙΚΑ ΓΛΕΝΤΙΑ

Ο Φουντολογιώργης από την Κρύα Βρύση σε γάμο στην Κίσαμο
.....Αν πεις σ’ ένα ξένο ότι το πιο διαδεδομένο ελληνικό όργανο είναι το κλαρίνο, θα σε περάσει για τρελό! Οι περισσότεροι, είτε ασχολούνται ιδιαίτερα με τη μουσική είτε όχι, όταν ακούσουν την πραγματική μουσική της Ελλάδας, εντυπωσιάζονται πολύ θετικά. Γιατί είναι μια μουσική με πολύ ενδιαφέρον, είναι φανερό ότι κουβαλάει ιστορία, περιεχόμενο. Δυστυχώς όμως είναι και κάτι άλλο φανερό: είναι μια παράδοση παραμελημένη. Αυτό ίσχυε για πάρα πολλά χρόνια. Βέβαια τώρα υπάρχει μια στροφή σ’ αυτά τα ακούσματα, γεγονός που από τη μια φαίνεται να είναι θετικό αλλά από την άλλη βέβαια, πολύ εύκολα ξεπέφτει κανείς, στις παγίδες του φολκλόρ. Όταν η παράδοση γίνεται κάτι, που απλώς αφορά το παρελθόν και το αντιγράφει, σημαίνει ότι το παρελθόν καταδικάζεται σε κάποιο θάνατο. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να δεχθούμε όλα τα μηνύματα και όλο το έργο του παρελθόντος, βιώνοντάς το όμως, στη στιγμή που ζούμε. Γιατί οτιδήποτε έχει διαχρονική αξία, έχει μια ισορροπημένη σχέση, ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Δεν γέρνει, ούτε βαραίνει κάπου. Αυτό που χαρακτηρίζει, κατά τη γνώμη μου μια παράδοση, είναι η διαχρονικότητα.
ROSS DALY

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.