Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

ΛΕΩ ΕΓΩ....

Ενημέρωση για τα ντόπια θέματα κάθε Τετάρτη, μάλιστα ήταν και απαίτηση, ίσως και να είναι και τώρα, κάποιων. Είχαμε μάθει ότι η ενημέρωση στην Κίσαμο φτάνει κάθε Τετάρτη, τις υπόλοιπες μέρες τα νέα τα μαθαίναμε από το καφενείο, από φίλους, από κουτσομπολιά. 
Σήμερα η ενημέρωση ακόμα και στην γειτονιά μας είναι τάχιστη, το ίντερνετ βοήθησε τόσο πολύ σε αυτό, που ακόμα και οι στενόμυαλοι δημοσιογράφοι, οι αυτοαποκαλούμενοι και παλιομοδίτες ..άνοιξαν δικές τους σελίδες για την γρήγορη ενημέρωση μας. Διάβασα κάποτε ένα άρθρο του Στάθη Μοσχοβίτη που έλεγε... ο δημοσιογράφος ερευνά και ενημερώνει το κοινωνικό σύνολο για τα σημαντικά γεγονότα που ενδιαφέρουν την κοινή γνώμη, αναλύει τις ειδήσεις, τις σχολιάζει και ψάχνει στο βάθος των πραγμάτων για να αποκαλύψει την αλήθεια. Στηλιτεύει την αυθαιρεσία της εξουσίας, στηρίζει την δημοκρατία, τους θεσμούς, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία, καλλιεργεί και ανεβάζει το πνευματικό επίπεδο της κοινωνίας και παιδαγωγεί ηθικά με το λόγο και τη γραφίδα του. Συμβάλλει στην διαμόρφωση κοινωνικής συνείδησης ενεργοποιώντας την κοινή γνώμη, αφυπνίζει και οξύνει την ευαισθησία της.... 
Ε αυτό κάνουν πλέον οι χιλιάδες επώνυμοι χρήστες του διαδικτύου. Αυτό κάνουν και μάλιστα μερικές φορές πολύ καλύτερα από τους σπουδαγμένους. Τόσα θέματα καθημερινά που χρειάζεσαι ώρες να διαβάσεις, απόψεις και γνώμες άγνωστων προς σε σένα ανθρώπων, αλλά με ονοματεπώνυμο.
Προσωπικές σελίδες σε F/B και blog έκαναν τους συντηρητικούς και παραδοσιακούς δημοσιογράφους να στραφούν και αυτοί στην γρήγορη ενημέρωση. Μάλιστα τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται να πας σε όλα τα ενημερωτικά σάιτ, μιας και ο ένας αντιγράφει τον άλλο και τα θέματα είναι κοινά. Αντίθετα σε μια προσωπική σελίδα γράφεις αυτά που πιστεύεις αυτά που σε "γκρούβουνε" και πρέπει να τα πεις, γράφεις τα πιστεύω σου και συνάμα πιάνεις και συζήτηση με όλους αυτούς τους πολλούς "φίλους" άλλοτε καλούς και άλλοτε ενοχλητικούς. 
Σε πέντε λεπτά μαθαίνεις τα νέα της ημέρας και δεν χρειάζεσαι να περιμένεις μια βδομάδα, ένα μήνα για να μάθεις αυτά που έγιναν. Απλά και ωραία. 
Βέβαια το ερώτημα που ταλανίζει και στεναχωρεί τους σπουδαγμένους δημοσιογράφους είναι ...πως μπορείς να γράφεις και να σχολιάζεις άμα δεν έχεις σπουδάσει;
Η απάντηση απλή... γράφεις γιατί σ΄αρέσει και δεν γράφεις για να πουλάς.....γιατί η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα.
Λέω εγώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.