TO ΔΕΙΝΟΘΗΡΙΟ

Η ανασκαφή του Δεινοθηρίου, του σημαντικότερου ίσως παλαιοντολογικού ευρήματος στην Κρήτη, ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2002, οπότε και ο κάτοικος της Σητείας, Κώστας Γιαννουρής, με την κόρη του, Έλενα, βρήκαν σε ένα ελαιώνα έξω από την πόλη και κοντά στην Αγία Φωτιά, απολιθώματα του ζώου που εξείχαν από το έδαφος και ειδοποίησαν το μουσείο. Επιστήμονες του εργαστηρίου Γεωλογίας- Παλαιοντολογίας διαπίστωσαν ότι τα ευρήματα ήταν δόντια ενός μεγάλου και αγνώστου μέχρι τότε για την Κρήτη ζώου, του Δεινοθηρίου, μακρινού συγγενή των σημερινών ελεφάντων, και μάλιστα ανήκαν στο Δεινοθηρίο το γιγάντιο. Από τότε ξεκίνησε η συστηματική ανασκαφή των ευρημάτων με την άδεια του ιδιοκτήτη του ελαιώνα, Νίκου Μεραμβελιωτάκη. Σημειώνεται πως σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν βρεθεί ελάχιστοι μόνο πλήρεις σκελετοί. Συνολικά, εντοπίστηκαν περισσότερα από 100 οστά και δόντια που αποτελούν το 55 με 60% του αρχικού σκελετού του ζώου. Τα σημαντικότερα από τα ευρήματα είναι η ακέραια δεξιά Κάτω γνάθος που εντοπίστηκε με τα δόντια και τον χαυλιόδοντα στη θέση τους. Επίσης, βρέθηκαν 21 από τα 22 δόντια που είχε το ζώο, τμήματα του κρανίου, αυχενικοί και θωρακικοί σπόνδυλοι, πλευρές, σχεδόν όλα τα οστά των εμπρόσθιων άκρων και ελάχιστα οστά από τα πίσω άκρα. Πιθανότατα, πρόκειται για το μεγαλύτερο δεινοθήριο που έχει έρθει στο φως, ύψους 4,3 μέτρων και μήκους 6,5 μέτρων. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χερσαία θηλαστικά που έζησαν ποτέ στη γη και το μεγαλύτερο σε ολόκληρη την Ελλάδα και έζησε πριν 8 με 9 εκατομμύρια χρόνια. Το Δεινοθηρίο το γιγάντιο έχει βρεθεί σε άλλες δέκα θέσεις στην χώρα μας, οι τρεις στην Ανατολική Κρήτη (Αγία Φωτιά Σητείας, Μαρωνία Σητείας και Ζάκρος). Η εύρεση δεν είναι τυχαία αφού την εποχή που έζησε υπήρχαν εκτεταμένες χερσαίες και δασωμένες περιοχές και η Ανατολική Κρήτη θα πρέπει να συνδεόταν είτε με την Ηπειρωτική Ελλάδα είτε με την Ανατολία.
Ο σκελετός του Κρητικού δεινοθηρίου βρίσκεται στο μουσείο φυσικής Ιστορίας στο Ηρακλείο