ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

Υπάρχουν κάποιες φωνές που, αν και βρέθηκαν για σημαντικό χρονικό διάστημα στην επικαιρότητα, στη συνέχεια λόγω συγκυριών ή δικών τους επιλογών, χάθηκαν από το προσκήνιο. Μια από αυτές τις φωνές, που θυμάμαι από τα πρώτα μου μουσικά ακούσματα και συνεχίζει μέχρι σήμερα να υπάρχει στις, προς ακρόαση, επιλογές μου, είναι η Αλεξάνδρα… Θυμάμαι πόση εντύπωση μου έκανε, γύρω στα 1977-78, εκείνο το επιφώνημα «α! α!» στην εισαγωγή του «Μην ξαναπερνάς» του Τσιτσάνη, αλλά και αρκετά από τα τραγούδια που άκουγα τότε από την ξεχωριστή φωνή της… Μια φωνή, ολόσωστη, χωρίς πολλά «τσαλίμια», αλλά με σταθερά «πατήματα» και προσεγμένες ερμηνείες. 
Ανατρέχοντας σε έντυπες και διαδικτυακές πηγές, βρήκα ελάχιστα πράγματα για την περίπτωσή της. Πολύτιμος οδηγός για τα πρώτα χρόνια της στο τραγούδι, ένα σημείωμα του δημοσιογράφου και ραδιοφωνικού παραγωγού Γιώργου Τσάμπρα σε κάποιες από τις επανεκδόσεις των δίσκων της σε cd, σύμφωνα με το οποίο: «Η Αλεξάνδρα Αλεξάνδρου Κυριακάκη, όπως της αρέσει να την αποκαλούν, ξεκίνησε την καριέρα της σαν ηθοποιός αλλά σύντομα πέρασε στο τραγούδι “για βιοποριστικούς λόγους”. Πρωτοεμφανίστηκε δίπλα στον Γιάννη Πουλόπουλο γύρω στα 1970, αλλά πιο γνωστή έγινε τα επόμενα χρόνια όταν βρέθηκε στο πάλκο δίπλα στον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Γιάννη Παπαϊωάννου…».