ΑΠΟΨΗ

Μνημόνιο Νο 3 και αγροτική παραγωγή.
Ο πρωτογενής τομέας αποτελείται από δυναμικούς κλάδους (γεωργία, κτηνοτροφία, δασοπονία, αλιεία) με σημαντική παραγωγική ικανότητα, που συντηρεί εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους, διαθέτει ευέλικτες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο. Είναι η ραχοκοκαλιά της πραγματικής οικονομίας µας, η μεγάλη δύναµή της. 
Την περίοδο της κρίσης που βιώνουμε τόσο οι πολιτικοί όσο και οι οικονομολόγοι συμφωνούν ότι μπορεί να αποτελέσει το όχημα για να βγούμε από την κρίση αρκεί να τον στηρίξουμε (τεχνογνωσία), να τον ενισχύσουμε (μείωση κόστους εφοδίων και ενέργειας) και να τον αναβαθμίσουμε (φορολογία, κίνητρα). Αυτά θα αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής των αγροτών και θα ανατροφοδοτήσουν την ελπίδα και το όνειρο για ένα καλύτερο αύριο, δημιουργώντας μία σοβαρή επενδυτική βάση για τη χώρα. Επιπλέον οι νέοι έχουν κίνητρα για να επιστρέψουν στην περιφέρεια καθώς αυτή θα κρίνεται ελκυστική και αμβλύνεται η ανισότητα ανάμεσα στα αστικά κέντρα και την ύπαιθρο. 
Δυστυχώς, η νέα δανειακή σύμβαση, όπως τουλάχιστον έχει παρουσιασθεί, δίνει την χαριστική βολή στους μικρομεσαίους αγρότες, και ιδιαίτερα στους νεοεισερχόμενους στο κλάδο. Αυξάνει το φόρο εισοδήματος στο 23%, την προκαταβολή φόρου, τον ΦΠΑ στα εφόδια, τις ασφαλιστικές εισφορές ενώ καταργεί τον ΕΦΚ πετρελαίου. Πώς να επιβιώσει ένας αγρότης με ένα εισόδημα 10.000 € το χρόνο (μέσο εισόδημα δημόσιου υπάλληλου) όταν πρέπει να πληρώσει φόρο 26% (2.600 €), προκαταβολή φόρου 100% (2.600 €), ελάχιστη ασφάλεια ΟΓΑ 1.500 €, ΕΝΦΙΑ 500 €, δηλαδή με 240 € το μήνα! Ας του εξασφαλίσουν τουλάχιστον ως αφορολόγητο το κατώτατο μηνιαίο εισόδημα (576 €) κατά την εξειδίκευση των μέτρων. Διαφορετικά οι συνέπειες θα είναι τραγικές για τη χώρα. Εγκατάλειψη των καλλιεργειών, ερήμωση της υπαίθρου, μείωση του αγροτικού ΑΕΠ, ασφυξία της χώρας στην αυτάρκεια αγροτικών προϊόντων και διατροφικών αγαθών, διάλυση του κοινωνικού ιστού και αδυναμία επιβίωσης της χώρας.
Κώστας Χαρτζουλάκης