Φεύγεις! Επήρες το στερνό αεροπλάνο
να πας στα ύψη τους αιθέρες να διαβείς,
να δεις και πάλι τη ζωή από κει πάνω.
Απόψε! Την ώρα που ο ουρανός βαφότανε μαβής!
Όπως παλιά! Μαύρη γραβάτα και πηλίκιο φοράς,
κι όπως παλιά αητός ξεχύνεσαι στα ύψη,
ταιριάζει σου ο ουρανός, κι όχι η γη να την πατάς.
Αλλ’ όμως! Ούτ’ ο πόνος σου ταιριάζει, ούτ’ η θλίψη!
Δεν σε ξεχνάμε! Γιατί μας άφησες μέσα σου να βρούμε της ανθρωπιάς μας τις πιο λεπτές χορδές,
και τώρα φεύγοντας, αυτές μες την καρδιά μας κρούμε.
Ποτές! Αλήθεια, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτές!
Μανώλης Κουφάκης
Από το μπλοκ ο Φωτογράφος της Κισάμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.