Ο ΓΑΠ και η ηθική του πολιτικού μεταμοντερνισμού. Ένα κείμενο εν'όψει του νέου κόμματος του Γιώργου Παπανδρέου
Ο ΓΑΠ, βαδίζοντας πλέον στα 64 χρόνια του, νομίζει ότι έχει ακόμα ανοικτές ιδεολογικές και προσωπικές διαφορές με τον πατέρα του. Προσπαθεί εδώ και πενήντα χρόνια να τον αμφισβητήσει, να κερδίσει την εμπιστοσύνη του, την αγάπη του, την εκτίμησή του. Για να το καταφέρει αυτό καταφεύγει στον παππού του, στη μαμά του, στον Σημίτη, στο ΔΝΤ, σε όλους τους πραγματικούς και φαντασιακούς εχθρούς του Ανδρέα. Σήμερα, αποφάσισε να σκοτώσει το τελευταίο πράγμα που θύμιζε από μακριά τον πατέρα του, το ΠΑΣΟΚ. Μόνο που και εδώ κάνει λάθος. Το ΠΑΣΟΚ το είχε σκοτώσει ήδη ο Σημίτης και οι εκσυγχρονιστές από το 1996. Αυτό που σκοτώνει σήμερα ο ΓΑΠ είναι το φάντασμα του νεκρού ΠΑΣΟΚ.
Δυστυχώς για τον ΓΑΠ το παιχνίδι έχει τελειώσει. Δεν είναι πια έφηβος, ούτε παιδί. Η μόνη του λύση είναι να ακολουθήσει το δρόμο του «ετεροθαλούς» αδελφού του, του Κώστα Λαλιώτη και να πνιγεί μέσα στην αφάνεια και στη σιωπή. Στον ελληνικό λαό μία εξήγηση χρωστάει: Για ποιόν λόγο επέλεξε τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου το 2009 στη θέση του Υπουργού Οικονομικών, «αδειάζοντας» την Κατσέλη; Τι γνωρίζει για τις διάφορες λίστες Λαγκάρντ που διαχειριζόταν ο «έμπιστός» του; Aς απαντήσει σε αυτά πρώτα και ας αφήσει τον ελληνικό λαό στην ησυχία του.
Όλο το άρθρο του Χριστόφορου Βερναρδάκη ΕΔΩ!
Ο ΓΑΠ, βαδίζοντας πλέον στα 64 χρόνια του, νομίζει ότι έχει ακόμα ανοικτές ιδεολογικές και προσωπικές διαφορές με τον πατέρα του. Προσπαθεί εδώ και πενήντα χρόνια να τον αμφισβητήσει, να κερδίσει την εμπιστοσύνη του, την αγάπη του, την εκτίμησή του. Για να το καταφέρει αυτό καταφεύγει στον παππού του, στη μαμά του, στον Σημίτη, στο ΔΝΤ, σε όλους τους πραγματικούς και φαντασιακούς εχθρούς του Ανδρέα. Σήμερα, αποφάσισε να σκοτώσει το τελευταίο πράγμα που θύμιζε από μακριά τον πατέρα του, το ΠΑΣΟΚ. Μόνο που και εδώ κάνει λάθος. Το ΠΑΣΟΚ το είχε σκοτώσει ήδη ο Σημίτης και οι εκσυγχρονιστές από το 1996. Αυτό που σκοτώνει σήμερα ο ΓΑΠ είναι το φάντασμα του νεκρού ΠΑΣΟΚ.
Δυστυχώς για τον ΓΑΠ το παιχνίδι έχει τελειώσει. Δεν είναι πια έφηβος, ούτε παιδί. Η μόνη του λύση είναι να ακολουθήσει το δρόμο του «ετεροθαλούς» αδελφού του, του Κώστα Λαλιώτη και να πνιγεί μέσα στην αφάνεια και στη σιωπή. Στον ελληνικό λαό μία εξήγηση χρωστάει: Για ποιόν λόγο επέλεξε τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου το 2009 στη θέση του Υπουργού Οικονομικών, «αδειάζοντας» την Κατσέλη; Τι γνωρίζει για τις διάφορες λίστες Λαγκάρντ που διαχειριζόταν ο «έμπιστός» του; Aς απαντήσει σε αυτά πρώτα και ας αφήσει τον ελληνικό λαό στην ησυχία του.
Όλο το άρθρο του Χριστόφορου Βερναρδάκη ΕΔΩ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.