Γράφει ο Χαράλαμπος Πιτσιγαυδάκης
Στην Ελλάδα, η έννοια του φιλελευθερισμού είναι ίσως η πλέον "κακοποιημένη" και συνάμα "παραποιημένη" σε επίπεδο πολιτικής φιλοσοφίας και ζύμωσης. Άνθρωποι από το πουθενά, αναλόγως των επιδιώξεών τους, είτε εμφανίζονται ως φιλελεύθεροι είτε ως οι μεγαλύτεροι αρνητές και πολέμιοι του. Μέσα σε ένα κυκεώνα ιδεοληψιών και "αριστερόστροφης" παραφιλολογίας, ο φιλελευθερισμός φαίνεται να αποτελεί τον "φτωχό συγγενή" της ιδεολογικής διαμάχης στην χώρα μας.
Η κατάρα του φιλελευθερισμού συνίσταται στην αρνητική θεώρησή του λόγω των ιδεοληψιών αυτών. Οι δέ εμφανιζόμενοι ως εκπρόσωποι του στην χώρα μας σήμερα στερούνται ακόμη και των στοιχειωδών γνώσεων στον πυρήνα του φιλελευθερισμού. Μετά τους Ανδρέα Ανδριανόπουλο και Στέφανο Μάνο, ο χώρος έχει μείνει "ορφανός" και έρμαιο σε κάθε λογής "αναλυτή" που τον παρουσιάζει περίπου ως την μήτρα όλων των κακών στην Ελλάδα.
Είναι προφανές ότι και στο επίπεδο αυτό έχουμε μείνει πολύ πίσω από τις διεθνείς εξελίξεις. Ο υπόλοιπος κόσμος έχει ξεκαθαρίσει ότι ο φιλελευθερισμός αποτελεί μονόδρομο ανάπτυξης για τον 21ο αιώνα. Στην Ελλάδα ακόμη...εξορκίζουμε το κακό. Και μιλάμε για "νεοφιλελεύθερες" πολιτικές, όταν αγνοούμε ακόμη την ουσία του νεοφιλελευθερισμού...
Στην Ελλάδα, η έννοια του φιλελευθερισμού είναι ίσως η πλέον "κακοποιημένη" και συνάμα "παραποιημένη" σε επίπεδο πολιτικής φιλοσοφίας και ζύμωσης. Άνθρωποι από το πουθενά, αναλόγως των επιδιώξεών τους, είτε εμφανίζονται ως φιλελεύθεροι είτε ως οι μεγαλύτεροι αρνητές και πολέμιοι του. Μέσα σε ένα κυκεώνα ιδεοληψιών και "αριστερόστροφης" παραφιλολογίας, ο φιλελευθερισμός φαίνεται να αποτελεί τον "φτωχό συγγενή" της ιδεολογικής διαμάχης στην χώρα μας.
Η κατάρα του φιλελευθερισμού συνίσταται στην αρνητική θεώρησή του λόγω των ιδεοληψιών αυτών. Οι δέ εμφανιζόμενοι ως εκπρόσωποι του στην χώρα μας σήμερα στερούνται ακόμη και των στοιχειωδών γνώσεων στον πυρήνα του φιλελευθερισμού. Μετά τους Ανδρέα Ανδριανόπουλο και Στέφανο Μάνο, ο χώρος έχει μείνει "ορφανός" και έρμαιο σε κάθε λογής "αναλυτή" που τον παρουσιάζει περίπου ως την μήτρα όλων των κακών στην Ελλάδα.
Είναι προφανές ότι και στο επίπεδο αυτό έχουμε μείνει πολύ πίσω από τις διεθνείς εξελίξεις. Ο υπόλοιπος κόσμος έχει ξεκαθαρίσει ότι ο φιλελευθερισμός αποτελεί μονόδρομο ανάπτυξης για τον 21ο αιώνα. Στην Ελλάδα ακόμη...εξορκίζουμε το κακό. Και μιλάμε για "νεοφιλελεύθερες" πολιτικές, όταν αγνοούμε ακόμη την ουσία του νεοφιλελευθερισμού...