ΚΟΜΒΟΣ ΔΡΑΠΑΝΙΑ: ΕΡΓΟ Ή ΠΡΟΪΟΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ;

Υπάρχει ελπίδα για μια διαφορετική πορεία χωρίς τέτοια διλήμματα!!!
Με έκπληξη και απορία διάβασα σε προηγούμενη έκδοση της εφημερίδα σας “ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ” το άρθρο του κυρίου Θεόδωρου Σταθάκη, στο οποίο κατήγγειλε ότι το έργο του ισόπεδου κόμβου του Δραπανιά είναι έργο εξυπηρέτησης “αλληλοσυμφερόντων”. Απορία διότι αν δεν απατώμαι το συγκεκριμένο έργο το είχει ψηφίσει και ο ίδιος στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Έκπληξη δε, διότι σε κάθε περίπτωση η επισήμανση αυτή εκ μέρους του αγαπητού Θοδωρή, έστω και αργά, είναι μια επισήμανση, επώνυμης θαρραλέας ρήξης με μικροπολιτικές, άρα σαν τέτοια θετική!!
Ακολούθησε η απάντηση του εκλεκτού συμπατριώτη μας, Δραπανιανού (όπως είναι και αρέσκεται να δηλώνει) Πιτσιγαυδάκη, ο οποίος ανέλαβε τον άχαρο ρόλο να βγάλει τον καβρό από την τρύπα, και να πείσει για το διάφανο των επιλογών της παρούσας Δημοτικής Αρχής, υπενθυμίζοντας το σκότος του παρελθόντος.
Ο αγαπητός ....με περίσσιο ζήλο δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα προβάλει ως επιχείρημα την μεγάλη ανάγκη του χωριού του ....
.... να επικοινωνεί με τον εθνικό δρόμο (λες και για τις υπόλοιπες κοινότητες δεν ισχύει το ίδιο). Επίσης με περίσσιο τρόπο μας υπονοεί την αγάπη του για το χωριό του, υπενθυμίζοντας μας ότι είναι Δραπανιανός.
Θεωρώ λάθος τους έντονους τοπικιστικούς αυτόπροσδιορισμούς διότι κρύβουν συνέπειες άγονου ανταγωνισμού όμορων κοινοτήτων ή και γειτονιών ακόμα, με κοινά συμφέροντα και στόχους!!!
Άλλωστε (μεταξύ τυρού και αχλαδίου, αφορά όλους μας αν το ψάξουμε) με ποιο τρόπο άραγε θα μπορούσε κάποιος να εκδηλώσει την αγάπη του για τον γενέθλιο τόπο, και πάνω απ΄όλα, ποιον θα προτοεξυπηρετούσε, στην περίπτωση που ο πάππους του ήταν από τα Εννιαχωριά, η γιαγιά του από τον Δραπανιά , η μάνα του από τα Καλουδιανά, ο ίδιος από το Καστέλι και ο πατέρας του από τα Μεσόγεια;;;
Ας προσέχουμε λοιπόν με αυτές τις τοπικιστικές, επικίνδυνες και αμφιβόλου γνησιότητας ρήσεις, τις οποίες “τυχόν” με “αθώο” υποκειμενισμό μπορεί να χρησιμοποιούμε, διότι αποπροσανατολίζουν και διχάζουν την κοινή γνώμη και τους πολίτες από το ζητούμενο κεντρικό στόχο που δεν μπορεί να είναι άλλος παρά το κοινο δημόσιο συμφέρον της Κισάμου!!!
Ήρεμα και απλά ας απομακρυνθούμε από μεθοδεύσεις και επιλογές που νομιμοποιούν το ρουσφέτι και την συναλλαγή των υμετέρων.
Αυτές οι πράξεις “αλληλοεξυπηρέτησης” παγιώνουν αυτό που μέχρι τώρα ήταν “σημαία” και που οδήγησε αυτόν τον ταλαιπωρημένο τόπο εδώ ακριβώς που βρίσκεται.
Νομιμοποιούν το “παρεάκι”, νομιμοποιούν τον “ομαδάρχη”, και εν τέλει δημιουργούν “φύλαρχους” απαξιώνοντας και χειραγογώντας τους πολίτες και την ελεύθερη βούληση αυτών
Μακάρι αγαπητέ να ήταν έτσι όπως τα γράφεις. Δυστυχώς όμως τα πεπραγμένα βγάζουν μάτι!!! Η λογική των “αλληλοεξυπηρετήσεων” βασιλεύει!!!
Τέλος το ίδιο άρθρο που προβάλεις ως επιχείρημα δηλαδή η απάντηση της ΓΓ του αρμόδιου υπουργείου, αυτοαναιρεί -καταρίπτει από μόνη της την εγκυρότητα – αναγκαιότητα αλλά πάνω από όλα την συνάρτηση και συγχρονισμό του συγκεκριμένου ισόπεδου κόμβου με το υπόλοιπο τμήμα του δρόμου από Κολένι έως Καστέλι (καθιστώντας το “έργο” πιθανότατα μελλοντικά κατεδαφιστέο) αφού η έγγραφη απάντηση του υπουργείου ομολογεί ότι για το υπόλοιπο τμήμα του ΒΟΑΚ δηλαδή (των παρακείμενων κόμβων – παράλληλων δρόμων- και εθνικού δρόμου με διαχωριστικό διάζωμα) δεν υπάρχει μελέτη!!! Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν, στο όνομα της κοινής λογικής που και εσύ επικαλείσαι οτι όταν ένα τμήμα ενός έργου δεν είναι μέρος μιας συνολικής μελέτης τότε αυτό δυστυχώς χωρίς αμφιβολία, είναι προσωρινό και μόνο το δημόσιο συμφέρον δεν υπηρετεί, αφήνοντας στον κοινό νου την ερμηνεία της συναλλαγής ως επικρατέστερη!
Με μια τέτοια κατάσταση στο τοπικό περιβάλλον, και με μια διαχείριση που επιτρέπει έστω και ως πιθανή ερμηνεία “την εξυπηρέτηση”, η τοπική κοινωνία μας, εντάσεται στο γενικότερο κλίμα που βιώνει η Ελληνική κοινωνία, η οποία ζει μια πρωτοφανή σε ένταση και έκταση κρίση,τη χειρότερη που γνώρισε απ΄την μεταπολίτευση και ύστερα.
Δικαιώματα εργασιακά δεκαετιών ακυρώθηκαν, η ανεργία εκτινάσσεται σε πρωτοφανή επίπεδα, τα ασφαλιστικά ταμεία λεηλατήθηκαν, η οικονομία ακολουθεί καθοδικό σλάλομ θανάτου, η κοινωνική συνοχή κλονίζεται, το Δημόσιο σύστημα υγείας και παιδείας χάνει το ρόλο του, οι θεσμοί υποβαθμίζονται και η Δημοκρατία αγγίζει τα όρια της αντιδημοκρατικής εκτροπής. Οι συνεχείς φοροεπιδρομές με την καταστροφή χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων υπερ της συγκέντρωσης του κεφαλαίου είναι αποτέλεσμα της μνημονιακής πολιτικής που τόσο σκληρά εφαρμόζεται.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά με την κοινωνία να έχει απαξιώσει στη συνείδησή της, κάθε είδους μέχρι τώρα διαχειριστές εξουσίας, γενάται έντονα η αναγκαιότητα σαν μοναδική Δημοκρατική διέξοδος να δωθεί η δυνατότητα σε νέους ανθρώπους να αναλάβουν την ευθύνη να ορίσουν τους όρους ζωής των, να διαπραγματρευτούν και να διεκδικήσουν αξιοπρέπεια για τους ίδιους, για τις οικογένειές τους, για το μέλλον του τόπου.
Σ΄αυτό το ασφυκτικό γενικό τοπίο που μας συνθλίβει, η τοπική κοινωνία με τους μέχρι τώρα διαχειριστές των θεσμών, δεν κατάφεραν ΠΟΤΕ να εκμεταλευτούν και να προβάλλουν τα αδιαμφισβήτητα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η Κίσαμος.
Σε αυτό το περιβάλλον ένας νέος ελπιδοφόρος άνεμος δημιουργείται.
Ο Συνδιασμός Πρωτοβουλίας Ευθύνης με επικεφαλή τον Γεώργιο Ανουσάκη!
Υπόσχεται ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΟΡΑΜΑ και ΔΟΥΛΕΙΑ.
Είναι νέοι άνθρωποι που αξίζει τον κόπο να εμπιστευτούμε.
Για να αποδείξουν την Συλογικότητα που υπόσχονται!
Για να κάνουν το όραμα ορατό!!!
Για να σταματήσει η Κίσαμος των συγκριτικών πλεοναεκτημάτων να παραμένει θεατής των εξελίξεων!!!
Για να υψώσουν το ανάστημά τους στην λογική των εξυπηρετήσεων!!!
Ίδωμεν.
Ρεβελάκης Ιωάννης