ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΧΟΝΤΑΚΗΣ

Ο Έλληνας γιατρός που μπήκε στο βιβλίο Γκίνες
Είναι ο μοναδικός Έλληνας νευροχειρουργός που μπήκε στο βιβλίο με τα ρεκόρ Γκίνες για μια ιδιαίτερα δύσκολη επέμβαση που πραγματοποίησε. Πρόκειται για τον Γιώργο Αρχοντάκη, διευθυντή σήμερα της νευροχειρουργικής κλινικής «Αγ. Γεώργιος» στα Χανιά, ο οποίος καθημερινά έρχεται αντιμέτωπος με πολύ δύσκολες καταστάσεις, αφού καλείται ακόμα και να σώσει τη ζωή σε πολλούς από τους ασθενείς του. 

Το ίδιο έκανε και το 2002 με τον ...
... νεαρό τότε φοιτητή, λάτρη του ψαροντούφεκου που πριν από την κατάδυση είχε ένα ατύχημα το οποίο λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή. «Ήταν από τις πιο επικίνδυνες περιπτώσεις που έχω αντιμετωπίσει ποτέ στα τόσα χρόνια που είμαι γιατρός» λέει  o Γιώργος Αρχοντάκης και συνεχίζει: «Το ευτύχημα είναι ότι αυτό το παλικάρι όχι μόνο κατάφερε να ζήσει, αλλά χαίρει αυτή τη στιγμή άκρας υγείας. Φυσικά, ασχολείται ακόμα με το ψαροντούφεκο, αφού είναι από τις μεγάλες του αγάπες».
Η εγχείρηση αυτή έκανε γνωστό τον Γιώργο Αρχοντάκη σε όλο τον κόσμο. Ο νευροχειρουργός έδωσε συνεντεύξεις σε πολλά ξένα δίκτυα, όπως το CNN, όπου όλοι μίλησαν για εκείνον με διθυραμβικά σχόλια τόσο για την επαγγελματική του σταδιοδρομία όσο και για την προσωπικότητά του. 
Η περιπέτεια του νεαρού από τη Σαντορίνη ήταν για τον κ. Αρχοντάκη ένα επαγγελματικό στοίχημα, αφού ήθελε με κάθε τρόπο να σώσει τον νέο άνθρωπο που κινδύνευε η ζωή του. «Το καμάκι είχε καρφωθεί στο λαιμό του και είχε βγει από την κρανιακή κάψα περνώντας μέσα από τον εγκέφαλο. Είχε πάει για ψαροντούφεκο στο Ακρωτήρι Χανίων και για άγνωστο λόγο τού έφυγε το καμάκι λίγο πριν μπει στη θάλασσα. Αμέσως γονάτισε χάνοντας τις αισθήσεις του και ουσιαστικά στηρίχθηκε στο καμάκι, το οποίο είχε σκαλώσει στον βράχο. Αυτό ήταν καλό, γιατί δεν έπεσε στο νερό που στο συγκεκριμένο σημείο έφτανε τα 15-20 εκατοστά κι έτσι δεν πνίγηκε» περιγράφει ο νευροχειρουργός και συνεχίζει: «Εμεινε εκεί περίπου μισή μέρα, μέχρι που εντοπίστηκε από μια ομάδα δυτών που ειδοποίησε το ΕΚΑΒ, το οποίο και τον έφερε στο νοσοκομείο Χανίων. Όταν τον είδαμε, σοκαριστήκαμε».
Για να βγάλουν οι γιατροί το καμάκι από τα σημεία που είχαν καρφωθεί στο κεφάλι του νεαρού ειδοποιήθηκαν μέχρι και άνδρες της Πυροσβεστικής, που έφτασαν στο νοσοκομείο προκειμένου να βοηθήσουν στο κόψιμο του σιδερένιου αντικειμένου που είχε τραυματίσει τόσο σοβαρά τον νεαρό άνδρα. «Ευτυχώς, η βέργα με το που καρφώθηκε σφήνωσε, έκανε αιμόσταση και δεν άφησε να φύγει αίμα. Αρχικά ήρθε η Πυροσβεστική και έκοψε το καμάκι, έγινε τραχειοτομία για να έχουμε ανοιχτή την αναπνευστική οδό. Δεν μπορούσαμε να τον διασωληνώσουμε από το στόμα για να μην κουνήσουμε το καμάκι και πλήξει περαιτέρω τον εγκέφαλο. Στη συνέχεια τον βάλαμε στο χειρουργείο και πραγματικά κάναμε μια πολύ επικίνδυνη επέμβαση. Επειδή είχε ανοίξει η τρίαινα του καμακιού, η δελφινιέρα όπως ονομάζεται, είχε σπάσει τα κόκαλα στο πάνω μέρος του κρανίου. Είχαν σχηματίσει κάτι σαν τεράστιο καρούμπαλο τα κόκαλα, τα οποία τα αφαιρέσαμε και τραβήξαμε σιγά-σιγά τη βέργα με πολλή προσοχή. Κλείσαμε την τρύπα, τη ράψαμε, κάναμε ράμματα στον ουρανίσκο, στον φάρυγγα, μια πραγματικά επίπονη διαδικασία που κράτησε ώρες ολόκληρες». 
Ο γιατρός με απόλυτη προσοχή κατάφερε να κάνει την πιο τέλεια εγχείρηση της ζωή του, που σήμερα του μοιάζει σαν όνειρο. «Παρ’ ότι το καμάκι πέρασε μέσα από τον εγκέφαλο, είναι απορίας άξιο πώς δεν έπληξε καίρια την υγεία του νεαρού. Σε αυτό το σημείο στάθηκε τυχερός, καθώς με το να διεισδύσει γρήγορα και με δύναμη η τρίαινα έφραξε τα αγγεία και θρομβώθηκαν. Ευτυχώς, δεν έπληξε κάποιο μεγάλο αγγείο που θα ήταν αδύνατο να σταματήσει η αιμορραγία. Ακόμα και σήμερα αναρωτιέμαι πώς δεν έπαθε τουλάχιστον μόλυνση, τόσες ώρες στον ήλιο με ανοιχτό τραύμα, με τόσα μικρόβια στη βέργα. Είναι πραγματικά δύσκολο να το εξηγήσεις. Όλες οι δυνάμεις του σύμπαντος συνέβαλαν στο να μην αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα ο άνθρωπος αυτός». 
Από τότε έχουν περάσει οκτώ χρόνια, ο νεαρός τότε φοιτητής είναι σήμερα πολύ καλά στην υγεία του και επισκέπτεται αρκετά συχνά τους γιατρούς του νοσοκομείου Χανίων για να τον εξετάσουν ώστε να είναι απόλυτα σίγουρος ότι δεν συντρέχει πλέον κανένας απολύτως κίνδυνος.
ΘΑΝΟΣ ΜΑΚΡΟΓΑΜΒΡΑΚΗΣ