Να’χεν η γης πατήματα κι ο ουρανός κερκέλια
Να πάτιουν τα πατήματα να πιανα τα κερκέλια
Ν’ ανέβαινα στον ουρανό να διπλωθώ να κάτσω,
Να δώσω σείσμα τα’ ουρανού να βγάλει μαύρα νέφη
Να βρέξει χιόνι και νερό κι αμάλαγο χρυσάφι
Το χιον’ να ρίξει στα βουνά και το νερό στσι κάμπους
Στην πόρτα τση πολυαγαπώς τ μάλαγο χρυσάφι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.