Η ΚΙΣΑΜΟΣ ΤΗΣ ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στους Νέους ορίζοντες
 "Εδώ και αρκετά χρόνια ο Ισπανός καθηγητής Ángel Martínez Fernández επισκέπτεται, ερευνά και προβάλει την αρχαία Πολυρρήνια. Και το πάθος του για την ιστορική πόλη της Κισάμου το αποτύπωσε σε ένα βιβλίο που φέρει τίτλο: «Επιγραφές της Πολυρρηνίας» το οποίο παρουσιάστηκε πρόσφατα στα Χανιά. Ωστόσο, αυτό που μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση ήταν η απουσία της δημοτικής αρχής και σχεδόν του συνόλου των πολιτιστικών φορέων της Κισάμου από την εκδήλωση αυτή. Δεν γνωρίζω πως αξιολογεί η δημοτική αρχή Κισάμου τις εκδηλώσεις που αφορούν τον τόπο μας (άλλωστε, ο κ. Martínez δεν είναι ψηφοφόρος – «πελάτης»), όμως προκαλεί θλίψη .....
...το γεγονός της συγκεκριμένης… απουσίας. Μια εποχή που η Κίσαμος έχει ανάγκη όσο ποτέ πρεσβευτές όπως ο φιλέλληνας Ισπανός καθηγητής, δεν έχουμε την πολυτέλεια να γυρίζουμε την πλάτη και να αγνοούμε το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος ασχολείται όσο κανένας μας με το διαμάντι που έχουμε τόσο κοντά μας, την Αρχαία Πολυρρήνια. Και όταν λέω κοντά μας, εννοώ χιλιομετρικά! Γιατί απέχουμε έτη φωτός από το να συνειδητοποιήσουμε την πραγματική αξία του αρχαίου αυτού τόπου. Από το να διαπιστώσουμε πόσο ακατέργαστο διατηρείται αυτό το διαμάντι, μέχρι να έρθει ένας Ισπανός καθηγητής να το αξιολογήσει.
Με θλίψη διαπιστώνω ότι η Κίσαμος βυθίζεται ολοένα και πιο πολύ στην εσωστρέφεια, αδιαφορώντας επιδεικτικά για τον τι συμβαίνει στον… έξω κόσμο. Κι αυτό γιατί ορισμένοι πιστεύουν (και το κακό είναι ότι το πιστεύουν πραγματικά), ότι η Κίσαμος υπερίπταται του πλανήτη Γη! Με τη λογική του «μικρό – μικρό τ’ αλώνι μας» ή του «όποιος δεν κοιμάται τη νύχτα στην Κίσαμο, δεν είναι Κισαμίτης!», ο τόπος μας συρρικνώνεται επικίνδυνα και γίνεται όμηρος μιας πρωτοφανούς στενομυαλιάς που με μαθηματική ακρίβεια τον οδηγεί στην απομόνωση. Αυτή την εποχή η Κίσαμος θα ‘πρεπε να αναζητεί συμμάχους τύπου Martínez και να τείνει χείρα συνεργασίας με κάθε Κισαμίτη και φιλο-Κισαμίτη σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου. Κι όμως αυτήν ακριβώς την εποχή η Κίσαμος μαζεύεται στο καβούκι της και γυρίζει περί τον άξονά της, εγκλωβισμένη σε λογικές του παρελθόντος που την οδηγούν σε πλήρη απομόνωση. Ναι, φίλοι μου, στην απομόνωση κι ας κραυγάζουν ορισμένοι ότι διαθέτουμε Μπάλους, Φαλάσαρνα, Λαφονήσια και Πολυρρήνιες! Όσο οι σπάνιοι θησαυροί που μας ευλόγησε ο θεός να έχουμε παραμένουν ανεκμετάλλευτοι, όσο αδιαφούμε προκλητικά για το τι συμβαίνει γύρω μας, όσο θεωρούμε περιττούς επιστήμονες σαν τον Martínez… ο τόπος μας θα παραπαίει, η οικονομία του θα καταρρέει, η ανεργία του θα εκτοξεύεται και οι νέοι του θα αναζητούν την τύχη τους σ’ άλλη γη, σ’ άλλα μέρη."