ΟΤΑΝ ΚΡΥΩΝΕΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΦΤΑΡΝΙΖΕΤΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ

Γράφει ο Νίκος Μουντάκης
Η  αλληλεπίδραση του χρηματοοικονομικού κόσμου έχει γίνει τόσο μεγάλη, ώστε όταν συμβαίνει κάτι σε ένα μέρος του κόσμου, επηρεάζει τον υπόλοιπο κόσμο, με τα τεχνολογικά επιτεύγματα να φέρνουν όλο και πιο κοντά τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς ανά την υφήλιο. Οι ειδήσεις είναι σχεδόν άμεσες και η επικοινωνία στιγμιαία.
Σε αυτό το παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον λοιπόν, ο Mark Grant , αναλυτής της Wall Street και αρθρογράφος της οικονομικής στήλης «Out of the Box», δηλώνει ότι τον διασκεδάζουν οι απόψεις που αναφέρουν ότι η Αμερική δε συνδέεται με όσα συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο και ειδικότερα στην Ευρώπη.
Ακόμα κι αν η αμερικανική χρηματαγορά είναι μυωπική και αγνοήσει κάποιο γεγονός στην Ευρώπη, αυτό θα κρατήσει μόνο για λίγο καθώς οι επιπτώσεις θα φανούν.
Η οικονομία της Κίνας επιβραδύνεται, ενώ ......
... αναμένεται αναιμική ανάπτυξη στο τρίτο και το τέταρτο τρίμηνο της χρονιάς. Στην Ευρώπη επικρατεί χάος, σε οικονομικό αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, με την Ήπειρο να βυθίζεται στην ύφεση, εξαιρουμένης της Γερμανίας, πάνω από την οικονομία της οποίας ωστόσο, έχουν ήδη αρχίσει να μαζεύονται σύννεφα. Όποιος θεωρεί ότι τα παραπάνω δεν θα επηρεάσουν την αμερικανική οικονομία, πλανάται.
Παρόλα αυτά ο Grant ξεκαθαρίζει ότι δεν έχει σκοπό να καταστροφολογήσει. Θεωρεί ωστόσο ότι τα επόμενα δύο χρόνια θα είναι δύσκολα και ότι η παγκόσμια οικονομία θα βυθιστεί στην ύφεση.
Με την ήττα Σαρκοζί από τον σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, το πολιτικό σκηνικό στην Ευρώπη αλλάζει. Τα φτωχά και πληγωμένα κράτη παρακαλούν, η κ. Λαγκάρντ απευθύνει έκκληση για την έκδοση ευρωομολόγων, νέες αγορές ομολόγων από την ΕΚΤ και περαιτέρω διασώσεις για τις προβληματικές τράπεζες, στις οποίες οι χώρες της ευρωζώνης δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν και τις οποίες η Γερμανία θα μπλοκάρει ούτως ή άλλως.
Όταν η Αμερική βυθίστηκε στην κρίση την περίοδο 2008-2009, έσπευσε να διασώσει τον τραπεζικό κλάδο και παρά το μπαράζ υποβαθμίσεων από τον οίκο Moody’s,την περασμένη εβδομάδα, βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ότι ήταν πριν τη χρηματοοικονομική κρίση.
Ο Grant εκφράζει φόβους ότι θα επαναληφθεί στην Ευρώπη ότι έγινε στην Ισλανδία και στην Ιρλανδία,  όπου οι τράπεζες βρέθηκαν στο επίκεντρο του προβλήματος, κι όχι οι δημοσιονομικές δυσκολίες.
Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι κατά 300% μεγαλύτερες από τα περιουσιακά στοιχεία των χωρών της ευρωζώνης.
Αν μια από αυτές τις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες καταρρεύσει, η ζημιά θα είναι πολύ δύσκολο να καλυφθεί. Οι  «ευτυχισμένες μέρες» τελείωσαν στην Ευρώπη.
Από μία άποψη, η Ευρώπη είναι μάλλον....διασκεδαστική, σχολιάζει χαρακτηριστικά ο γνωστός αρθρογράφος. Μια αυταπόδεικτη αλήθεια για τη ζωή, είναι πως όλα είναι καλά μέχρι τη στιγμή που δεν είναι. Δεν χρειαζόμαστε άλλη μια «στιγμή Lehman» για να φτάσουμε στο σημείο όπου τα πράγματα δεν θα είναι πλέον καλά.
Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στις «στιγμές Lehman»  που πέρασαν το τελευταίο διάστημα. Η Ελλάδα «ανατινάχθηκε» μέχρι τον Παρθενώνα», η Ιρλανδία ανακάλυψε ότι ο χρυσός μετατράπηκε σε…. άνθρακα, η Πορτογαλία μένει από empanadas και τώρα η Ισπανία παλεύει με τους δικούς της «ανεμόμυλους».
Θα ήταν αστείο και μάλλον αφελές να ισχυριστεί κανείς ότι τα όσα διαδραματίζονται την τελευταία διετία στην Ευρώπη, η οποία πλήττεται από τη χρηματοοικονομική κρίση, αφήνουν αδιάφορες τις ΗΠΑ.
Με όλα τα παραπάνω να έχουν συμβεί τα τελευταία δύο χρόνια, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί η Ευρώπη βρίσκεται σε μπελάδες.
«Οι κρατούμενοι έχουν καταλάβει το άσυλο και η νοσοκόμα  Ratchet έχει φύγει». Δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς τον…. Γκοντό, ώστε να εξηγήσει αυτή την τρέλα, σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Grant, δανειζόμενος τον ήρωα του Μπέκετ. Η Ευρώπη δίνει την απάντηση καθημερινά, τονίζει.
Τις επόμενες ημέρες η Ελλάδα θα παρουσιάσει τα μαγικά της κόλπα κι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα κληθούν να αποφασίσουν αν τα «κόλπα» αυτά αξίζουν τον κόπο.
Στη συνέχεια ο σοφός της Μαδρίτης (Μαριάνο Ραχόι), θα παρουσιάσει τα «εμπορεύματά του», ισχυριζόμενος ότι είναι όλα από μετάξι, αλλά το ότι είναι μάλλινα βρίσκεται πιο κοντά στην αλήθεια.
Τα χρήματα, αν έλθουν, θα τα παράσχει ο μηχανισμός EFSF , καθώς ο ESM δεν έχει ενεργοποιηθεί ακόμα. Μετά το σχέδιο προβλέπει μεταφορά του δανείου στον ESM, ο οποίος θα είναι ανώτερος για τους κατόχους ισπανικού χρέους.
Και καταλήγει ο Mark Grant, με αρκετή δόση ειρωνείας:  «Σήμερα το πρωί λοιπόν θα πρέπει να βιαστούμε και για το χρέος της Ισπανίας. Σας αρέσει να είστε υποταγμένοι; Ζείτε και αναπνέετε για να χάνετε χρήματα;  Όχι; Δεν είστε εσείς αυτοί;  Τότε, καλύτερα που δεν είστε. 
Δεν μπορείς να διδάξεις ένα γέρικο σκυλί νέα κόλπα, αλλά δεν μπορείς και να διδάξεις ένα χαζό σκυλί παλιά κόλπα…»