Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΦΩΤΑΚΗ
Δεν μπορούσα να μείνω αδιάφορος σε ένα θέμα που, εδώ και ένα μήνα περίπου, απασχολεί και προβληματίζει τη Ρεθεμνιώτικη κοινωνία, την πόλη των γραμμάτων. Και λέω τη Ρεθεμνιώτικη κοινωνία, γιατί το θέμα του «αρχαιοκάπηλου» Εκκεκάκη δεν αφορά μόνο εκείνον, αλλά και όλους όσους ασχολούνται με την έρευνα, τη συλλογή και διάσωση πληροφοριών και άλλων στοιχείων, που συμβάλλουν στην ανάδειξη της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.
Κατ’ επέκταση επομένως, ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα του Ρεθέμνους πιθανόν είναι «αρχαιοκάπηλη», γι αυτό οφείλει στο συγκεκριμένο θέμα να αντιδράσει και συλλογικά (πολιτιστικοί και άλλοι φορείς, εξειδικευμένες υπηρεσίες κ.λπ.), εκτός από τις μεμονωμένες καθημερινές αξιόλογες ΩΒτοποθετήσεις, που καταχωρούνται στον Τύπο. Τις έχω διαβάσει όλες, τις προσυπογράφω και ίσως οι δικές μου αράδες δεν έχουνε να προσθέσουνε κάτι παραπάνω. Θεώρησα όμως ηθική μου υποχρέωση, να γράψω κι εγώ δυο λόγια, για να προστεθούνε στο πλήθος των προβληματισμών, για το σκληρά δοκιμαζόμενο Γιώργο Εκκεκάκη.
Με στενοχωρεί το γεγονός, που αναγκάζομαι και δεν θα το ήθελα, να σχολιάσω και να χαρακτηρίσω μάλλον βιαστικές τις συγκεκριμένες ενέργειες και πιθανόν από υπερβάλλοντα ζήλο της αστυνομίας, την οποία υπηρέτησα για 35 χρόνια σε νευραλγικές υπηρεσίες, προκειμένου να ανακαλύψει και να συλλάβει το «μέγα αρχαιοκάπηλο του Ρεθέμνους». Θα ήθελα όμως, όπως και κάθε πολίτης, να επιδεικνύει την ίδια μεθοδικότητα και ευαισθησία, για την πρόληψη και εξιχνίαση του πλήθους των αδικημάτων, που συμβαίνουν καθημερινά στην πόλη και στην ύπαιθρο και ιδίως των ζωοκλοπών, της οπλοκατοχής και οπλοχρησίας, των ναρκωτικών και γενικότερα της προστασίας της ζωής, της τιμής και της περιουσίας των πολιτών. Δυστυχώς, οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες, από το 1984 μέχρι σήμερα, πειραματίζονται συνεχώς σε βάρος της αστυνομίας και του πολίτη, αδιαφορώντας ότι είναι περαστικοί, με σωρεία λαθών τα οποία έχω επισημάνει και στο παρελθόν όπως: ενοποίηση των δύο τ. Σωμάτων, ένταξη των Σχολών στις πανελλήνιες εξετάσεις, Πολυδύναμα Αστυνομικά Τμήματα, Ειδικοί Φρουροί, Συνοριοφύλακες, κ.λπ., κ.λπ.
Πιστεύω και σέβομαι το έργο της δικαιοσύνης, η οποία όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει να επιληφθεί άμεσα και να λάβει σοβαρά υπόψη της όλη αυτή την πνευματική αντίδραση, γι αυτό που συνέβη στο διαλεχτό Ρεθεμνιώτη Γιώργο Εκκεκάκη, ώστε να απαλλαγεί το συντομότερο δυνατό από τη ρετσινιά της πλασματικής αρχαιοκαπηλίας. Όλοι μας που ασχολούμαστε, λίγο έως πολύ, με τη συλλογή, καταγραφή και ανάδειξη στοιχείων του παρελθόντος γινόμαστε, θέλοντας και μη, «αρχαιοκάπηλοι» και είναι λυπηρό γι αυτή μας την αγωνία, για το πάθος και το μεράκι, αντί επαίνου, να καταλήγομε στις αίθουσες των δικαστηρίων, με τη βούλα του «αρχαιοκάπηλου».
Τον αγαπητό σε όλους, το διακεκριμένο επιστήμονα, τον ξεχωριστό, το μεθοδικό και πεισματάρη στο έργο του, τον εξαίρετο ερευνητή, τον πρόσχαρο και απλόχερο Γιώργο Εκκεκάκη γνώρισα τα τελευταία χρόνια. Με εντυπωσίασε η προθυμία του, να μου δώσει ό,τι είχε, να με πληροφορήσει για τα πάντα, χωρίς ιδιοτέλεια και ανταμοιβή, που όπως φαίνεται έκανε σε όλους. Η καρδιά του και το σπίτι του ήτανε ορθάνοιχτα στους πάντες. Όλα ήτανε φανερά και τίποτα εν κρυπτώ. Και η ανταμοιβή-πλερωμή του δόθηκε με τον τίτλο του «αρχαιοκάπηλου».
Φίλε Γιώργο Εκκεκάκη, αγάντα, είμαστε δίπλα σου όλοι εμείς οι «αρχαιοκάπηλοι του Ρεθέμνους»
ΠΗΓΗ
Δεν μπορούσα να μείνω αδιάφορος σε ένα θέμα που, εδώ και ένα μήνα περίπου, απασχολεί και προβληματίζει τη Ρεθεμνιώτικη κοινωνία, την πόλη των γραμμάτων. Και λέω τη Ρεθεμνιώτικη κοινωνία, γιατί το θέμα του «αρχαιοκάπηλου» Εκκεκάκη δεν αφορά μόνο εκείνον, αλλά και όλους όσους ασχολούνται με την έρευνα, τη συλλογή και διάσωση πληροφοριών και άλλων στοιχείων, που συμβάλλουν στην ανάδειξη της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.
Κατ’ επέκταση επομένως, ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα του Ρεθέμνους πιθανόν είναι «αρχαιοκάπηλη», γι αυτό οφείλει στο συγκεκριμένο θέμα να αντιδράσει και συλλογικά (πολιτιστικοί και άλλοι φορείς, εξειδικευμένες υπηρεσίες κ.λπ.), εκτός από τις μεμονωμένες καθημερινές αξιόλογες ΩΒτοποθετήσεις, που καταχωρούνται στον Τύπο. Τις έχω διαβάσει όλες, τις προσυπογράφω και ίσως οι δικές μου αράδες δεν έχουνε να προσθέσουνε κάτι παραπάνω. Θεώρησα όμως ηθική μου υποχρέωση, να γράψω κι εγώ δυο λόγια, για να προστεθούνε στο πλήθος των προβληματισμών, για το σκληρά δοκιμαζόμενο Γιώργο Εκκεκάκη.
Με στενοχωρεί το γεγονός, που αναγκάζομαι και δεν θα το ήθελα, να σχολιάσω και να χαρακτηρίσω μάλλον βιαστικές τις συγκεκριμένες ενέργειες και πιθανόν από υπερβάλλοντα ζήλο της αστυνομίας, την οποία υπηρέτησα για 35 χρόνια σε νευραλγικές υπηρεσίες, προκειμένου να ανακαλύψει και να συλλάβει το «μέγα αρχαιοκάπηλο του Ρεθέμνους». Θα ήθελα όμως, όπως και κάθε πολίτης, να επιδεικνύει την ίδια μεθοδικότητα και ευαισθησία, για την πρόληψη και εξιχνίαση του πλήθους των αδικημάτων, που συμβαίνουν καθημερινά στην πόλη και στην ύπαιθρο και ιδίως των ζωοκλοπών, της οπλοκατοχής και οπλοχρησίας, των ναρκωτικών και γενικότερα της προστασίας της ζωής, της τιμής και της περιουσίας των πολιτών. Δυστυχώς, οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες, από το 1984 μέχρι σήμερα, πειραματίζονται συνεχώς σε βάρος της αστυνομίας και του πολίτη, αδιαφορώντας ότι είναι περαστικοί, με σωρεία λαθών τα οποία έχω επισημάνει και στο παρελθόν όπως: ενοποίηση των δύο τ. Σωμάτων, ένταξη των Σχολών στις πανελλήνιες εξετάσεις, Πολυδύναμα Αστυνομικά Τμήματα, Ειδικοί Φρουροί, Συνοριοφύλακες, κ.λπ., κ.λπ.
Πιστεύω και σέβομαι το έργο της δικαιοσύνης, η οποία όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει να επιληφθεί άμεσα και να λάβει σοβαρά υπόψη της όλη αυτή την πνευματική αντίδραση, γι αυτό που συνέβη στο διαλεχτό Ρεθεμνιώτη Γιώργο Εκκεκάκη, ώστε να απαλλαγεί το συντομότερο δυνατό από τη ρετσινιά της πλασματικής αρχαιοκαπηλίας. Όλοι μας που ασχολούμαστε, λίγο έως πολύ, με τη συλλογή, καταγραφή και ανάδειξη στοιχείων του παρελθόντος γινόμαστε, θέλοντας και μη, «αρχαιοκάπηλοι» και είναι λυπηρό γι αυτή μας την αγωνία, για το πάθος και το μεράκι, αντί επαίνου, να καταλήγομε στις αίθουσες των δικαστηρίων, με τη βούλα του «αρχαιοκάπηλου».
Τον αγαπητό σε όλους, το διακεκριμένο επιστήμονα, τον ξεχωριστό, το μεθοδικό και πεισματάρη στο έργο του, τον εξαίρετο ερευνητή, τον πρόσχαρο και απλόχερο Γιώργο Εκκεκάκη γνώρισα τα τελευταία χρόνια. Με εντυπωσίασε η προθυμία του, να μου δώσει ό,τι είχε, να με πληροφορήσει για τα πάντα, χωρίς ιδιοτέλεια και ανταμοιβή, που όπως φαίνεται έκανε σε όλους. Η καρδιά του και το σπίτι του ήτανε ορθάνοιχτα στους πάντες. Όλα ήτανε φανερά και τίποτα εν κρυπτώ. Και η ανταμοιβή-πλερωμή του δόθηκε με τον τίτλο του «αρχαιοκάπηλου».
Φίλε Γιώργο Εκκεκάκη, αγάντα, είμαστε δίπλα σου όλοι εμείς οι «αρχαιοκάπηλοι του Ρεθέμνους»
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.