ΑΣΥΛΟ-ΑΣΥΛΙΑ-ΑΝΟΜΙΑ-ΑΣΥΔΟΣΙΑ-ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ

 Γράφει ο Γ. Πευκιανάκης
Δεκαετίες τώρα –μετά την μεταπολίτευση –μειοψηφίες επέβαλλαν την αντίληψη, ότι συνώνυμο κάθε αγώνος είναι και η «κατάληψη».
Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία «των αγωνιστικών κινητοποιήσεων» καταλήψεις και σε πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα σε μόνιμη καθημερινή βάση στεγάζεται κάθε εγκληματική δραστηριότητα. Πρυτάνεις που σφυρίζουν αδιάφορα. Καθηγητές και προσωπικό  πληρώνονται χωρίς να εργάζονται. Ανυπολόγιστες καταστροφές σε μια «δωρεάν»παιδεία
Στα Λύκεια και τα Γυμνάσια τις καταλήψεις και τις καταστροφές πληρώνει αδιαμαρτύρητα ένας κόσμος, που περιήλθε σε απότομη σκοτοδίνη και ίσως κάποια στιγμή αρχίσει να καταλαβαίνει τι συμβαίνει.
Οι άλλοι αγωνιστές κλείνουν τους δρόμους καταλαμβάνουν δημόσια κτίρια και Υπουργεία. Άσυλα ανομίας όπου συλείται η περιουσία του δημοσίου και καταστρέφεται και άλλο η οικονομία της χώρας.
Φιλελεύθερες οικονομίες και σοσιαλιστικά κινήματα επιμελώς αποκρύβουν το σάπιο πολιτικό και διοικητικό σύστημα  μιας διεφθαρμένης κοινωνίας, χωρίς αξίες, ανίκανης να αγωνισθεί.
Από την μια μεριά οι όποιοι πλούσιοι, ένα μικρό ποσοστό, που ελέγχει όλη την οικονομία. Γράφτηκε αυτές τις ημέρες ότι γύρω στα 40 δισεκατομύρια  έφυγαν σε λίγους μήνες στην Ελβετία, όπου υπάρχουν 600 δις των  ποίων Ελλήνων; Την ίδια ώρα η χώρα βρίσκεται σε οικονομική κατοχή του Διεθνούς κεφαλαίου «τις αγορές» και εκλιπαρεί για τη σωτηρία της
Το πολιτικό σύστημα όπως υπάρχει, χρηματοδοτείται από το κεφάλαιο. Ποιος εκλέγεται βουλευτής ή δήμαρχος χωρίς κομματική επιρροή και μια σημαντική οικονομική δαπάνη;
Τα κόμματα αδηφάγοι μηχανισμοί και σε εποχή κρίσεως χρηματοδοτούνται πέρα από τα οικονομικά κέντρα και από τον κρατικό κουρβανά.
 Και η Παπαρήγα  ακόμη αρνείται τον έλεγχο των εσόδων της, σαν να μην είναι κοινό μυστικό, ότι οι χρηματοδότες δεν εξαιρούν από την ομπρέλλα τους αριστερούς ή δεξιούς.  Το σύστημα ισορροπεί στη πολυμορφία του. Τα κόμματα είναι η ποιότητα της Δημοκρατίας. Τα  Ελληνικά κόμματα στηρίζονται  στο πελατειακό σύστημα και στον συνδικαλισμό  και τώρα που μας ήλθαν οι επιθεωρητές της Τρόϊκας ;  - όλα μπάχαλο!
Γιατί δεν αποκαλύπτεται κανένα σκάνδαλο; Τα χρήματα μοιράζονται- πολιτικοί και παρατρεχάμενοι- το δυνατόν εξίσου και αναλόγως καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες : βίλλες άλλες σταθερές τοποθετήσεις, πολυτελή βίο και τα συμπαρομαρτούντα .
Η Ζήμενς, τι έκανε; τη δουλειά της έκανε. Κάθε Ζήμενς! Ύστερα ήλθε η έρευνα μακρόχρονη και δαπανηρή και τι αποκάλυψε Από το ένα δις, που έδόθησαν ως μίζες 200χιλ πήρε ο  Μαντέλης και 1 εκ για το κόμμα ο Τσουκάτος, Λείπουν σχεδόν 999 εκ ! Όμως επιμένουν αναίσχυντα «όλα στο φως» με πλέρια συσκότιση.
Αφού οι «πλούσιοι» χρηματοδοτούν τους πολιτικούς. Οι πολιτικοί δεν είναι πρέπον να φορολογούν τους  πλούσιους! Γιαυτό και διαφεύγουν! Βέβαια όλο αλλάζουν το φορολογικό σύστημα αλλά η φοροδιαφυγή,  διαφυγή
 Έχομε Δημοκρατία ,όπου εκτός των πλουσίων, οι οποίοι μάλιστα δεν φανατίζονται τα έχουν καλά με όλους –υπερκομματικοί-και ανώτεροι άνθρωποι, είναι αναγκαίος και ο λαός, ο οποίος με την ψήφο του είναι ο ρυθμιστής δηλ συμβάλλει στη εναλλαγή της εξουσίας.
Αυτός τώρα ο λαός  είναι αρκετά ενοχλητικός. Άντε να τον χαιρετάς και να τον κολακεύεις να σε ψηφίσει και μετά να ζητά ατελείωτα διορισμούς, επιδόματα συντάξεις «ρουσφέτια» και μήπως είναι εύκολα τα πράγματα πάντα; Εν τάξει το πολιτικό σύστημα είναι πέρα από τους πολιτικούς, αλλά ο πολιτικός σήμερα είναι αύριο δεν είναι. Να μη φροντίσει για το μέλλον του; 
Ας  τα συγκεφαλαιώσομε. Το πολιτικό σύστημα και οι πολιτικοί χρηματοδοτούνται από το κεφάλαιο, το οποίο όμως δεν πρέπει να ΄έχει και το απάνω χέρι, διότι αυτό είναι πλεονεξία και αλλοιώνεται το πολίτευμα. Οι πολιτικοί λοιπόν εξασφάλισαν για τους εαυτούς τους του συγγενείς τους και τους φίλους σειρά προνομίων χωρίς τα οποία δεν θα υπηρετείται καλώς το σύστημα και για τους ίδιους  επι πλέον, την Ασυλία.
 Για το λαό παρέχονται  με υποθήκη την ψήφο, διάφορα προνόμια «διορισμοί  ακόμη και κοπριτών»  Αλλά  και στην όποια «αξιοκρατία»  και στην όποια ανάγκη ο πολιτικός θα έχει το απάνω χέρι. Γιαυτές τις όποιες παροχές του «μαζί τα φάγαμε» απαιτούνται  χρήματα.
Οι πάσης φύσεως  επιδοτήσεις και τα δημόσια έργα  επίσης μοιράζονται αλά ψηφοθηρικά.Τα άλλα  τα χρήματα, που απαιτούνται για τα προνόμια των πολιτικών για την όποια λειτουργία του κράτους, και που δεν έχομε παρά την φορολογία των λαϊκών υποζυγίων, τα δανειζόμαστε.
 Χωρίς περίσκεψη; Χωρίς αιδώ;  Δισεκατομμύρια κάθε χρόνο
 Ωραία ! Να μην είμαστε μηδενιστές.
Όσες προσπάθειες έγιναν σωστής διαχείρησης,  και υπήρξαν αρκετές, προσέκρουσαν σ‘ένα πλαίσιο συμφερόντων, σε μια αδυναμία εφαρμογής των νόμων. Αυτή η ανομία οδήγησε στην κατάρρευση.
 Από το λεφτά υπάρχουν, στη δίνη του Δ.Ν.Τ. και στη χλεύη της Μέρκελ.
 Οι όποιες προσπάθειες και οι ξένες παρεμβάσεις  που θα συνεχισθούν επ’αόριστον, προς το παρόν σκοπό έχουν να σώσουν τα κινδυνεύοντα  κεφάλαια των πλουσίων μέσω του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος. Επιβάλλονται μέτρα που ενώ ο κόσμος συμπιέζεται και συνθλίβεται οικονομικά οι πολιτικοί και οι «φίλοι των» φροντίζουν να διατηρήσουν τα όποια κεκτημένα. Οι οργανωμένες συντεχνίες των προνομιούχων εξεγείρονται αδιαφορώντας για την καταστροφή της χώρας.
Όσα συμβαίνουν σήμερα , όπως η γενικευμένη  ανομία και ο προπηλακισμός πολιτικών είναι ενδεικτικές βαλβίδες ασφαλείας που πρέπει να αφυπνίσουν πριν η συσσωρευμένη πίκρα που βράζει μετεξελιχθεί σε αγανάκτηση – οργή- με αναπόφευκτη την κοινωνική έκκρηξη.
Το όποιο όραμα εξόδου από την κρίση δεν μπορεί να περάσει παρά  από οδικό αξιακό χάρτη. Οι σταθερές εκείνες αξίες –εμπεδώσαμε ποιες;
- θα πρέπει να υπηρετηθούν από ανθρώπους που δια του παραδείγματός των θα οδηγήσουν. Διοίκηση αποτελεσματική ασκείται δια του παραδείγματος και μόνον.
Πρώτοι βουλευτές και υπουργοί είναι ανάγκη να καταργήσουν όλα τα προνόμιά τους. Όσο υπάρχει ό,τι ονομάζομε κρίση έχομε ανάγκη από πατριώτες που θα προσφέρουν τον εαυτό τους και τη σοφία των ανιδιοτελώς  για τη σωτηρία του τόπου. 
Τα πάσης φύσεως προνόμια  θα έπρεπε να είχαν καταργηθεί.
Ανάγκη να αναδειχθούν άνθρωποι κάτι όπως οι Εθνικοί Ευεργέτες
Η Ελληνική εκκλησία ενώ περι πολλά φωνασκεί και περι πολλών φροντίζει δεν πείθει και εκείνη «δια του παραδείγματος».
Επισημαίνεται καθημερινά και οι κρατούντες σφυρίζουν αδιάφορα:
Ενοχλούν οι παχυλοί μισθοί υπουργών και βουλευτών παρατρεχάμενων συμβούλων και ημετέρων. Ενοχλούν τα προνόμια όλων όσων μισθοτούνται από το κράτος, όταν εξαιτίας του κράτους χιλιάδες θίγονται και οικονομικά καταστρέφονται στον ιδιωτικό τομέα.  Εξακολουθεί ο Δημόσιος τομέας να διατηρεί θέσεις και προνόμια  με δυσβάστακτο δανεισμό. Πως λοιπόν επιζητούν λιτότητα; Τι περιμένουν από το διογκούμενο κύμα των  εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων;
Επαναλαμβάνεται  καθημερινά  το ερώτημα, πού είναι οι ένοχοι; Τόσος πλούτος γύρω μας θα συνεχίζει ανεξέλεγκτος; …Υπήρχαν λεφτά, Πού Είναι;
  Η χώρα στην έσχατη ταπείνωση  των δανειστών και οι φοροφυγάδες  στο απυρόβλητο με ασπίδα  το  διεφθαρμένο πολιτικό και δικαστικό σύστημα;
Οδηγοί τυφλοί –κατά το Ευαγγέλιο-νομίζετε ότι μπορείτε ν’αποκρύπτετε ακόμη τον κυβερνητικό και εξουσιαστικό σας φιλοτομαρισμό; Νομίζετε ότι με το να λέτε άλλα, κρύπτετε την απάτη που παραμένει στο απυρόβλητο; Ως πότε θα  βιώνομε καθημερινά την κρατική παραλυσία;  Διάτρητη ηθική οδηγεί ανεπίστρεπτα στη κατάρρευση της κοινωνικής συνοχής. Ολοκληρώσαμε έτσι μια κοινωνία όπου επικρατεί η ανασφάλεια, ο φόβος, η φτώχεια, η ανεργία η πορεία προς περισσότερη δυστυχία; Η πατρίδα μας η Ελλάδα καίτοι δεν βιώνει πόλεμο ή χολέρα ή κάποια φυσική καταστροφή, αν συνεχίσει έτσι η σωτηρία μόνο ως οφθαλμαπάτη κινηματογραφική μπορεί να  εννοηθεί. Βεβαίως τα έθνη δεν αυτοκτονούν αλλά τα κράτη υποτάσσονται. Στη παρούσα πορεία της ιστορίας η Ελλάδα έχει θέση και δύναμη και μπορεί όσο είναι καιρός να ανταπαπεξέλθει. Είναι ανάγκη η κυβέρνηση με περισσότερη τόλμη να δικαιώσει την ιστορική της ευθύνη αμβλύνοντας την αγανάκτηση και παίρνοντας ανάσα χρόνου να προχωρήσει στο κτίσιμο κράτους δικαίου.