ΑΠΟΨΗ

Διαβάζω στα χθεσινά Χανιώτικα Νέα!

Σημεία των καιρών
Λιγοστεύουν οι εργάτες της γης. Τα μεροκάματα κι αυτά είναι φτωχά. Η επιστροφή, λοιπόν, στα πατρώα εδάφη -στη μάνα γη- είναι καθημερινό φαινόμενο και στον Νομό μας. Υπάλληλοι και συνταξιούχοι ξαναθυμούνται τα χωράφια τους. Επίσης, οι ίδιοι οι αγρότες που μέχρι τώρα έβαζαν αλλοδαπούς να κάνουν την ελαιοσυλλογή ή το μάζεμα των πορτοκαλιών επιστρέφουν στο μεροκάματο.
Επανερχόμαστε σε προηγούμενες δεκαετίες. Οι δείκτες της ιστορίας πάνε πίσω, αφού μισθοί και συντάξεις σήμερα με τις άγριες περικοπές δεν επαρκούν. Θα μου πείτε πως ούτε το αγροτικό εισόδημα επαρκεί για να καλυφθούν έστω και οι στοιχειώδεις ανάγκες. Καλές είναι, λοιπόν, και οι δουλειές «αλλού», εδώ γύρω. Έτσι, πολλές αγρότισσες -και όχι μόνο- αναζητούν απασχόληση στον τουριστικό τομέα (ξενοδοχεία κλπ.) που κι αυτά με την κρίση προσπαθούν να λειτουργήσουν εκ των ενόντων.
Καλά τα γράφει όποιος τα γράφει, αλλά το ερώτημα μου είναι τι θα γίνουν όλοι αυτοί οι εποχιακοί εργάτες- μετανάστες που στοιβάζονται στα κεφαλοχώρια μας, είτε για τις ελιές, είτε για τα πορτοκάλια αν σε λίγο καιρό δεν έχουν δουλειά;
Η πολιτεία βέβαια έχει την λύση, θα μας φτιάξει φράχτη, έτσι θα ανακόψει την επέλαση των δουλεμπόρων από την στεριά..αλλά θα αφήσει ανοικτούς τους θαλάσσιους δρόμους. Κατά γενική ομολογία τα δυτικά παράλια όλης της χώρας είναι αφύλαχτα, τρανό παράδειγμα κάτι αυτοσχέδιες σχεδίες που βρίσκονται εγκαταλελειμμένες στα απόμερα μέρη μας. Μήπως το πρόβλημα είναι αλλού;