ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Γράφει ο Κωστής Ψαράκης

Το έτος 1870 ο Καπετάν Αϊνικολιώτης (Αστερουσιανός Καπετάνιος, συμπολεμιστής του Χαρακιανού Καπετάν Χαραλάμπη) μεταβαίνει στη Γαλλία επικεφαλής εκστρατευτικού σώματος Κρητών, εκατό «ωραιόκορμων και εκλεκτών» αλλά κι εμπειροπόλεμων εθελοντών για να λάβουν εθελοντικά μέρος στο Γαλλογερμανικό πόλεμο. Ήταν ένα καμάρι, μια λεβεντιά, ντυμένοι την παραδοσιακή κρητική φορεσιά, με τα μαχαίρια στη μέση, τα στιβάνια, τη σφικτοδεμένη μέση, τα σαρίκια, μια παρουσία σωματικής ρώμης και ψυχικής ανδρείας, που θαύμασαν οι Γάλοι που τους υποδέχτηκαν στη Μασσαλία .
«… Μόλις βγήκε ο Αϊνικολιώτης στη Μασσαλία συνεννοήθηκε με τις στρατιωτικές αρχές για να μην καθυστερήσει μήτε ημέρα από το έργο του. Άρχισαν να τους ετοιμάζουν. Τους πήραν τα γραφικά τους ρούχα και τους έβαλαν σκέτες στρατιωτικές στολές κι’ έδωκαν διάφορους βαθμούς στρατιωτικούς στον αρχηγό και στους υπαρχηγούς του ελληνικού εθελοντικού σώματος.
Μα η αλλαγή της στολής τους μάρανε.
Χάσανε την υπερηφάνειά τους.
Σα να καμπούριασαν…».
Απλή αλλαγή της στολής....και απορυθμίστηκαν σωματικά (καμπούριασαν ) και ψυχικά, (χάσανε τη υπερηφάνεια τους )...
Πόσα χρόνια αλήθεια θα προσπαθεί αυτό το έθνος να βρει την περηφάνια του, την αποτελεσματικότητά του και τη λεβεντιά του με "ξένες στολές" ;