ΛΙΜΝΟΔΕΞΑΜΕΝΗ ΕΛΟΥΣ

 Γράφει o Μιχάλης Μουντάκης*
 Οταν ένα έργο εγκεκριμένο, δημοπρατημένο, έτοιμο για εκτέλεση, με εξασφαλισμένες πιστώσεις, δεν εκτελείται τελικά λόγω φτηνών και αστήρικτων δικαιολογιών, ε! τότε τι μπορεί να περιμένουν και να ελπίζουν οι πολίτες για ανάπτυξη και βελτίωση της ζωής και της οικονομικής τους επιβίωσης;
Το έργο της κατασκευής της Λιμνοδεξαμενής Έλους, ενταγμένο στο Γ’ ΚΠΣ με εξασφαλισμένες πιστώσεις, είχε δημοπρατηθεί στις 13/3/2007 από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και τροφίμων και είχε υπογραφεί η σύμβαση στις 11 Ιουλίου του 2007 με τη γνωστή κατασκευάστρια εταιρεία «ΕΚΤΩΡ ΔΟΜΙΚΗ ΑΤΕΒΕ». Όμως το έργο ουδέποτε εκτελέστηκε γιατί, αφού μεσολάβησαν τρία χρόνια δικαστικών προσφυγών, ενστάσεων από ιδιώτες και από το Δασαρχείο Χανίων, απεντάχθηκε τελικά με απόφαση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και διαλύθηκε η σύμβαση με την κατασκευάστρια εταιρεία, με το γελοίο και αστήρικτο δικαιολογητικό ότι το κόστος των αποζημιώσεων για τις απαλλοτριώσεις ήταν πολύ υψηλό.
Επιβεβαιώθηκαν έτσι στο ακέραιο οι υποψίες πολλών ανθρώπων της περιοχής ότι η κατασκευή της Λιμνοδεξαμενής δεν επρόκειτο να εκτελεστεί και χρησιμοποιήθηκαν μάλλον σαν πρόσχημα οι δικαστικές προσφυγές, οι ενστάσεις και τέλος το υψηλό κόστος των απαλλοτριώσεων.
Το έργο συνολικού προϋπολογισμού 3.800.000€ευρώ με συγχρηματοδότηση 75% από την Ε.Ε. και 25% από εθνικούς πόρους, είχε χαρακτηρισθεί ως έργο πνοής για την περιοχή και την ενδοχώρα γενικότερα, στην οποία κυριαρχούν τα στοιχεία της εγκατάλειψης και της έλλειψης αναπτυξιακών έργων, σε σχέση με την παραλία που εκ των πραγμάτων υπάρχουν και δημιουργούνται μεγαλύτερες αναπτυξιακές δυνατότητες.
Η αρνητική αυτή εξέλιξη που δημοσιοποιήθηκε στις 21-5-2010 δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστή με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν μέχρι σήμερα οι ανάλογες αντιδράσεις.
Για το έργο, όλο αυτό το διάστημα, υπήρχαν συχνές διαβεβαιώσεις, ότι όλα προχωρούν κανονικά και δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Όμως, οι γραφειοκρατικές και δικαστικές διαδικασίες που μεσολάβησαν για τρία ολόκληρα χρόνια από την υπογραφή της σύμβασης, με αποκορύφωμα την αύξηση του ποσού των απαλλοτριώσεων από το δικαστήριο, έδωσαν στο Υπουργείο την ευκαιρία σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης να προχωρήσει στην απένταξη του έργου, δηλαδή να μην το εκτελέσει.
Γύρω από το θέμα δημιουργούνται τεράστια ερωτηματικά:
- Μήπως υπάρχει σκέψη να μεταφερθούν τα ποσά για εκτέλεση άλλου έργου ή και για δημιουργία Λιμνοδεξαμενής σε άλλο σημείο του Νομού;
- Γιατί μεσολάβησαν τρία χρόνια απραξίας και συνεχών διαβεβαιώσεων ότι όλα βαίνουν καλώς;
- Γιατί το Υπουργείο δεν κάνει δεκτή και σεβαστή την απόφαση των δικαστηρίων αλλά από τη μια δίνει το δικαίωμα στους πολίτες να προσφύγουν....
στα δικαστήρια και καλώς κάνουν και έρχεται στη συνέχεια και δεν κάνει δεκτή την απόφαση που τους δικαιώνει αλλά τη θεωρεί και σαν ευκαιρία για να κάνει απένταξη του έργου;
Και ακόμη, δεν μας έχουν συνηθίσει τα δικαστήρια στην έκδοση αποφάσεων που να αυξάνουν τα ποσά των αποζημιώσεων για απαλλοτριώσεις σε τέτοιο υψηλό βαθμό.
Η απόφαση αυτή πρέπει άμεσα να ανατραπεί, το έργο να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση και να μην διατεθεί το ποσό στην εκτέλεση άλλου έργου.
Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να συμβάλουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς του τόπου και βέβαια οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι αφού ενημερωθούν, είναι σίγουρο ότι θα πράξουν τα δέοντα.
Οι κάτοικοι της περιοχής του Έλους που ήλπιζαν ότι η κατασκευή του έργου αυτού θα έδινε μικρή ανάσα πνοής στην περιοχή που πλήττεται οικονομικά λόγω της μείωσης του αγροτικού εισοδήματος από την καταστροφή των καστανόδεντρων και τη συνεχόμενη μείωση της παραγωγής και της τιμής του ελαιολάδου, βλέπουν τις ελπίδες τους να εξανεμίζονται και την ενδοχώρα να μαραζώνει και να εγκαταλείπεται.
Τις επόμενες μέρες αν δημιουργηθεί μια δυναμική γύρω από το θέμα αυτό, θα αναγκασθούν οι αρμόδιοι να αναθεωρήσουν την απόφαση αυτή. Το έργο, όχι μόνο να επανέλθει για εκτέλεση -αφού αφαιρεθεί ο χαρακτηρισμός της απένταξης- αλλά να ξεκινήσουν και άμεσα οι διαδικασίες κατασκευής του με τη συγκεκριμένη εταιρεία. Σύμφωνα με πληροφορίες η εταιρία βρίσκεται και αυτή στα πρόθυρα της κατάρρευσης, με συνέπειες για την τοπική οικονομία, αφού περίμενε την έναρξη του έργου για να ανασάνει οικονομικά.
Και μια ανθρώπινη διάσταση του θέματος: Ο αείμνηστος Φιωτογιώργης, πρόεδρος της Κοινότητας Έλους, που είχε οραματιστεί από τη δεκαετία του ’90 την εκτέλεση της Λιμνοδεξαμενής, έφυγε πρόσφατα από τη ζωή χωρίς ευτυχώς να προλάβει να βιώσει την απένταξη και ακύρωση του έργου αυτού. 
*Δημοτικός σύμβουλος Ιναχωρίου
πηγη