Στον «Eρωτόκριτο» του Bιτσέντζου Kορνάρου (1553-1613) από τη Σητεία, ένα έργο που ολοκληρώθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα, γίνεται επανειλημμένως λόγος για το λαγούτο και τον λαγουτάρη:
«Έπαιρνε το λαγούτον του κι εσιγανοπορπάτει,
κι εκτύπαν το γλυκιά γλυκιά αγνάντια στο παλάτι...
κι ας έρθη αυτός που τραγουδεί και παίζει το λαγούτο,
γλήγορα φέρετέ τονέ εις το παλάτι τούτο...
κι αρχίζει πάλι το σκοπό το γλυκοζαχαρένιο,
κι εκτύπα το λαγούτον του σαν το'χε μαθημένο...
και το λαγούτο σκόρπιζεν εις εκατό κομμάτια,
να μην τονε γνωρίσουσι κείνα τα ξένα μάτια...
Tο λαγουτάρη ανεζητά, του τραγουδιού θυμάται,
και τα βιβλία σφάλισε, το ξόμπλι τσ' απαρνάται...
Kαι μ'όλο που το φρόνιμη, έσφαλεν εις ετούτο,
κι η Aρετούσα φόρμιζε ά μη γροικά λαγούτο...
κι από την πρώτη αργατινή που'παιξε το λαγούτο,
ελόγιασά το κι είπα το για μένα είναι τούτο...
Tην πρώτην οπού τ' άκουσα κι έπαιξε το λαγούτο,
ποτέ μου δεν το λόγιαζα να'ρθω στο μέτρος τούτο»
ΝΑΙ ΒΕΒΑΙΑ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφερεται σε πολλα σημεια στον Ερωτοκριτο !!
Επισης το βιολι αναφερεται στα 1500, οταν στα Χανια υπηρχε σχολης εκμαθησης. Το ανάφερε ο Ναυτης και υπαρχει σχετικο βιντεο στο σταθμο του Αγγελακη, το μαγνητοσκοπησα προσφατα κι εγω.
Η πληροφορια ειναι απο βιβλιο καποιου Καλογερακη, ο Λαινακης ξερει πιο πολλα.