Στους ακάθαρτους δρόμους του Κουμ Καπί ζητιάνευαν ανθρωπιά οι χαλικούτηδες της λύπης, σαν όλους τους κατατρεγμένους που κοσμούν τον υδρόγειο καμβά. Αναθίβαζαν τις φλογισμένες μνήμες της πατρογονικής τους γης και κάθε που ο βραδινός ήλιος στελιωνόταν ολόλαμπρος στο συνηθισμένο μετερίζι του, ακούγονταν οι αδύναμες φωνές τους να τραγουδούν για της Ναυκράτης τις εύφορες κοιλάδες και λίμναζε η θλίψη στα βελουδωτά μάτια.
Οι φωτογραφίες είναι απο την συλλογή του φίλου Αντρέα Χατζηπολάκη.
καταπληκτικο γιαννη
ΑπάντησηΔιαγραφή