ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Η «συντεχνία» του λιμανιού του Πειραιά.

Είναι γνωστό, έχει καταγραφεί ως κοινωνικό παράδοξο, στο λιμάνι του Πειραιά διεξάγεται ένας πόλεμος φατριών μια αδυσώπητη διαμάχη για τον έλεγχο του.!!
Μανιάτες εναντίον Κρητικών. Μανιάτικα εναντίον Προφήτη Ηλία.
Βλέπουμε να εναλλάσσονται στις θέσεις κηδεμονίας του λιμανιού πότε Κρητικοί και πότε Πελοποννήσιοι  πολιτικοί. Η απέναντι φατρία όμως βυσσοδομεί κατά του ηγεμόνα  και πάει λέγοντας.
Μόνο κριτήριο και αδιάλειπτη στόχευση η διατήρηση των προνομίων τους.
Γιατί τα κέρδη είναι πολλά, πάρα πολλά.

Και εδώ εισέρχεται ο ρόλος του συνδικάτου: Πίσω από μια στείρα εθνοκάπηλη αριστεροφανή και συντεχνιακή ρητορική θέτουν σε ομηρία  τη χώρα.
Πως δηλαδή μια δράκα ανθρώπων πλουσιοπάροχα αμειβόμενων με την ισχύ του μονοπωλίου και την σιγουριά του δημόσιου μπορούν να αναστατώνουν τα πάντα.
Να τους χαίρονται όσοι τους θεωρούν πρωτοπόρο προλεταριάτο και βραχίονα  σωτηρίας της πατρίδας.
Δύο  κινήσεις  άρκεσαν, η κατάργηση του ΥΕΝ και η μεταφορά του στο Οικονομίας, και η εμπλοκή διεθνών επενδυτών στη λειτουργία του λιμανιού για να κηρυχθεί ολοκληρωτικός  πόλεμος .
Να τελειώνουμε με την μεσαιωνικού τύπου αυτή συντεχνία με τα κληρονομικά δικαιώματα και τις μαφιόζικες πρακτικές, γιατί οι ανάγκες της χώρας είναι τράστιες:
Να υπαχθεί ο ΟΛΠ στην δικαιοδοσία του ΑΣΕΠ να εκσυγχρονιστεί το λιμενικό δίκαιο να καταργηθούν τέλη και δικαιώματα που ανάγονται στον 19ο αιώνα (λεμβουχικά) και να σπάσει το μονοπώλιο.
Θα προκύψει έτσι και κοινωνική μεταβολή που θα επιφέρει μια κινητικότητα ιδεών και αντιλήψεων  που σήμερα λιμνάζει στις διάφορες μαύρες διαύλους της διαπλοκής.
Η κίνηση δε που θα διαρρήξει και την έσχατη νομιμοποίηση (που την παρέχει συγκεκριμένο κόμμα) είναι η έκθεση στο φως των προνομίων τους.
Ι.ΦΩΤΑΚΗΣ