Η υποψηφιότητα του κ. Νίκου Χριστοδουλάκη, όταν πρωτοεκδηλώθηκε για τα Χανιά, αποτέλεσε είδηση πρώτου μεγέθους πανελλαδικά, και τιμή και κολακεία για τον νομό που αποκτούσε στέλεχος πρώτης γραμμής για εκπρόσωπο του.
Ήταν υποψηφιότητα άλλης κουλτούρας άλλης ευπρέπειας άλλης δομής και διαφορετικού στυλ.
Ήταν άλλης εποχής…ανάγνωσμα.
Κάθε Κυριακή υπάρχουν μνημόσυνα..
Κάθε δεύτερη Κυριακή υπάρχουν εκδηλώσεις παντοειδών συλλόγων …μνημοσύνης.
Κάθε τρίτη Κυριακή γίνονται γάμοι που στολίζονται με μπαλωθιές…
Μια φορά όμως, θα λέμε, ότι υπήρξε η υποψηφιότητα του Ν.Χ που είχε άποψη, δύναμη άρνησης, αντοχή υπεράνω και ισχύ αποχώρησης.
Είναι τιμή του, η μόνη που του έδωσε ο νομός, ο μεγάλος αριθμός μονοσταυριών…
Είναι εκτίμηση μου ότι η απώλεια είναι πολύ μεγάλου ειδικού βάρους.
Σε πολλούς θα μας λείψουν οι «οικονομικές παραδόσεις» στις οποίες εξελίσσονταν οι διαλέξεις του στα Χανιά, μια πρωτογενής πληροφόρηση για τις εξελίξεις που λάμβαναν χώρα στα διεθνή βήματα.
Οι ιδέες οι προτάσεις οι μελέτες του όμως θα λείψουν από τον τόπο.
Δεν πειράζει. Ο νομός Χανίων έχει μάθει στις χαμηλές πτήσεις. Ακουμπά στα τζάκια στις φαμίλιες στους ήρωες στους επαναστάτες, στα μαυσωλεία γενικά, στους μάγκες στους ανοιχταμάτηδες, στην αγορά στο… «Λαύριο» που θα έλεγε και Σαββόπουλος ψάχνοντας για το τι θα πει στα παιδιά:
«Δεν αντέχει, ο τόπος, τους αυτοδημιούργητους. Δεν είναι ο τόπος μας για χειραφετημένους.»
Ποιο πολύ χρειαζόμασταν εμείς τον Νίκο παρά εκείνος εμάς.
Γεια χαρά φίλε, και συγνώμη.
Ι.Φ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.