Όσο μεγαλώνω τόσο πιο πολύ ψηφίζω Πάσχα στην αιώνια διαμάχη Πάσχα- Χριστούγεννα, στην οποία όλοι πάνω- κάτω- πιθανότατα εκτός των εκπαιδευτικών που τους κάνει το ίδιο στα δεκαπενθήμερα αργιών- έχουμε πάρει θέση. Δεν παραβλέπω τη μεταφυσική εξήγηση της προτίμησής μου, ελάτε guys, δεν λέω, έχει η Γέννηση τη μαγεία της και τους μάγους με τα δώρα και το γκλάμορους αστέρι, εδώ όμως μιλάμε για Ανάσταση εκ Νεκρών. Θα δούμε ξανά τον Έλβις (αν φυσικά έχουμε δεχτεί ότι έχει πεθάνει) και όπως και να το κάνεις είναι καλό να ξέρεις ότι υπάρχει και δεύτερο ημίχρονο, ίσως και παράταση, γιατί έτσι παίζεις χωρίς άγχος. Το Πάσχα επίσης είναι γιορτή για έξω. Και κάνει και ζέστη και συνεπώς συμφωνεί πολύ περισσότερο με τα ψηλά τακούνια και τα πέδιλα από ό,τι τα παγωμένα Χριστούγεννα. Τα οποία, σημειωτέον, σε κάνουν να περιμένεις την Πρωτοχρονιά που μέσα στην τρελή χαρά ξεδιάντροπα προσθέτει χρόνια ενώ το Πάσχα σε προετοιμάζει για το καλοκαίρι, που είναι δυο βήματα δρόμος και έξω καρδιά. Το Πάσχα έχει πιο πολλές συναισθηματικές εναλλαγές, αφού περνάς από τα Πάθη της Μεγάλης Εβδομάδας στη Μ. Παρασκευή και στο Σάββατο της Ανάστασης. Γι΄αυτό και έχουν γυριστεί και περισσότερες ταινίες, που όμως σου φαίνονται απελπιστικά λίγες όταν τις βλέπεις στην τηλεόραση τον ένα χρόνο μετά τον άλλον. Τα γκουρμέ επιχειρήματα τα κρατάω στην άκρη, αφού περί ορέξεως λόγος δεν γίνεται, όμως πρέπει κανείς να δώσει στο Πάσχα έξτρα πόντους για τη σκηνική παρουσία, αφού μέχρι να κορυφωθεί το δράμα βλέπουμε το αρνάκι που δεν έχει φτερά να κάνει το νούμερο της γαλοπούλας και να πετάει στα ύψη. Στο σημείο αυτό, το Πάσχα δέχεται το χειρότερο χτύπημα κάτω από τη μέση, αφού παίρνουμε μισό δώρο, και όχι ολόκληρο που μας έρχεται τα Χριστούγεννα, σαφώς πιο τζογαδόρικη γιορτή επίσης. Την τελευταία λέξη όμως στο Πάσχα την έχει το κοινό (και όχι η μπάνκα) με τα μπαμ-μπουμ της Ανάστασης, κροτίδες, φωτοβολίδες και άλλα εκρηκτικά, αρκεί να σημαδεύεις σωστά και να τρομάζεις αυτούς που «κοιμούνται» εις βάρος σου. Α, και η άνοιξη έχει ωραία αρώματα. Ελπίζω να διαβάζετε κάπου έξω ή με ανοιχτά παράθυρα.ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΟΥΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.