Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΑΣ

Αυτό είναι το ιερό πανί, το γαλανό και τ' άσπρο

κομμάτι απ' ανοιξιάτικο και ξάστερο ουρανό

που' ναι λευκό σαν τον αφρό, του κύματος που ανθίζει

σε περιγιάλι ολόμορφο, σε πέλαο μακρινό.

Αυτό είναι το ιερό πανί, που όταν περνάει μπροστά μας

υγραίνονται τα βλέφαρα και σπαρταράει η καρδιά.

Έκλαψαν μάτια και καρδιές, επάνω της κι οι κόρες

τις νύχτες την υφαίνανε κρυφά στον αργαλειό. Είναι η σημαία τη βλόγησαν παπάδες μ' άσπρα γένια

μες στης σκλαβιάς το τρίσβαθο κι απόκρυφο σχολειό

είναι μια αθάνατη πνοή, που ορμάει να ζωντανέψει

με ανατριχίλα ανέκφραστη το δίχρωμο πανί.