Ο Εβραϊσμός στηρίζεται στην θεοσο
φία και όχι στην φιλοσοφία. Άρα η βάση της ιδεολογίας και της κοσμοθεωρίας του βρίσκεται στην σύγκρουση, τη δύναμη και την επιβολή και όχι στην ειρηνική διαδικασία, τη συνύπαρξη και την ανοχή.
Η περίφημη θεωρία του Χάντιγκτον (που πέθανε σχεδόν ταυτόχρονα με την αρχή της ισραηλινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας) περί «σύγκρουσης πολιτισμών» δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα «φιλοσοφικό ριμέικ» των μυθολογικών πληγών του Φαραώ και της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο.
Ο «περιούσιος λαός του Θεού», έθνος ανάδελφο, συνεχίζει τη σύγκρουση και την τιμωρία του εχθρού, μέχρι την τελική επικράτηση.
Οι επτά πληγές σε βάρος της Αιγύπτου είναι η δικαιολογητική βάση για τον αποκλεισμό από φάρμακα και τρόφιμα των Αράβων - Παλαιστινίων στην Γάζα και της μεγαλύτερης ωμότητας στη σύγχρονη ιστορία, όταν ο ισραηλινός στρατός σκότωσε 300 Παλαιστίνιους έναντι 1 νεκρού Ισραηλινού!!!.
Η στρατηγική επίθεση εναντίον της Λωρίδας της Γάζας προκαλεί σειρά από γεωπολιτικά δεδομένα στην κατεύθυνση του παγκόσμιου (ασύμμετρου) πολέμου και όχι του κλεισίματος μετώπων παραδοσιακών συγκρούσεων, σε θερμές περιοχές, όπως η Μεσόγειος. Καταρχήν, συνέβη σε μια κρίσιμη συγκυρία: Στην φάση μετάβασης από το ένα σύστημα εξουσίας στο άλλο στις ΗΠΑ, ενώ μαίνεται μια παγκόσμια οικονομική κρίση και ενώ δυνάμεις της Μέσης Ανατολής όπως η Συρία και μετριοπαθείς αραβικές συνιστώσες έβλεπαν διέξοδο στο παλαιστινιακό. Κατά δεύτερο λόγο, η επιλογή που έκανε το διεθνές σύστημα του Σιωνισμού και όχι οι Εβραίοι (όπου Γης) μπορεί να οδηγήσει σε πολύ επικίνδυνες καταστάσεις, επειδή αποδομεί κάθε φωνή και καθεστώς μετριοπάθειας μέσα στο Ισλάμ. Και δικαιώνει το θεοκρατικό Ιράν, τη Χαμάς και την Χεζμπολάχ.
Πολύ σύντομα, λοιπόν, μπορεί ως συνέπεια αυτών που συμβαίνουν στην Παλαιστίνη, να δούμε ανατροπές και στην Αίγυπτο πχ, όπου οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» είναι πολύ πιο ισχυροί και συγκροτημένοι ιδεολογικά και πολιτικά από το δίκτυο της Αλ Κάιντα. Ή την δημιουργία ενός νέου Μπάαθ, πολύ πιο εξτρεμιστικού και σκληρού από το παλιό σε Ιορδανία, Συρία και Ιράκ, ενώ στο τέως Μαγκρέμπ θα αναπτύσσεται το τρομοκρατικό Ισλάμ της Αφρικής. Χώρες περιφερειακές, όπως η Τουρκία και το Πακιστάν θα παίζουν το ρόλο τους μέσω Ισλάμ και μπορεί να δούμε επίσης και τη δημιουργία ζώνης εκτός ελέγχου με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και την Υπερκαυκασία, ενώ στην σκακιέρα έχει ανεβεί και η διάλυση της Ινδίας με θρησκευτικούς πολέμους εκ των έσω.
Και ίσως έχουν δίκαιο τελικά εκείνοι που φωνάζουν ότι η «διεθνής της Σιών» ξεκίνησε εν γνώσει της έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο (ασύμμετρο). Το σίγουρο είναι ότι οι λαοί θα πληρώσουν το τίμημα με νεκρούς και καταστροφές. Για τη Σιών, όμως, όλα αυτά είναι παράπλευρες απώλειες, όπως και οι Εβραίοι που σφαγιάσθηκαν από τον Χίτλερ και τον Στάλιν.
Μ.Τ
φία και όχι στην φιλοσοφία. Άρα η βάση της ιδεολογίας και της κοσμοθεωρίας του βρίσκεται στην σύγκρουση, τη δύναμη και την επιβολή και όχι στην ειρηνική διαδικασία, τη συνύπαρξη και την ανοχή.Η περίφημη θεωρία του Χάντιγκτον (που πέθανε σχεδόν ταυτόχρονα με την αρχή της ισραηλινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας) περί «σύγκρουσης πολιτισμών» δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα «φιλοσοφικό ριμέικ» των μυθολογικών πληγών του Φαραώ και της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο.
Ο «περιούσιος λαός του Θεού», έθνος ανάδελφο, συνεχίζει τη σύγκρουση και την τιμωρία του εχθρού, μέχρι την τελική επικράτηση.
Οι επτά πληγές σε βάρος της Αιγύπτου είναι η δικαιολογητική βάση για τον αποκλεισμό από φάρμακα και τρόφιμα των Αράβων - Παλαιστινίων στην Γάζα και της μεγαλύτερης ωμότητας στη σύγχρονη ιστορία, όταν ο ισραηλινός στρατός σκότωσε 300 Παλαιστίνιους έναντι 1 νεκρού Ισραηλινού!!!.
Η στρατηγική επίθεση εναντίον της Λωρίδας της Γάζας προκαλεί σειρά από γεωπολιτικά δεδομένα στην κατεύθυνση του παγκόσμιου (ασύμμετρου) πολέμου και όχι του κλεισίματος μετώπων παραδοσιακών συγκρούσεων, σε θερμές περιοχές, όπως η Μεσόγειος. Καταρχήν, συνέβη σε μια κρίσιμη συγκυρία: Στην φάση μετάβασης από το ένα σύστημα εξουσίας στο άλλο στις ΗΠΑ, ενώ μαίνεται μια παγκόσμια οικονομική κρίση και ενώ δυνάμεις της Μέσης Ανατολής όπως η Συρία και μετριοπαθείς αραβικές συνιστώσες έβλεπαν διέξοδο στο παλαιστινιακό. Κατά δεύτερο λόγο, η επιλογή που έκανε το διεθνές σύστημα του Σιωνισμού και όχι οι Εβραίοι (όπου Γης) μπορεί να οδηγήσει σε πολύ επικίνδυνες καταστάσεις, επειδή αποδομεί κάθε φωνή και καθεστώς μετριοπάθειας μέσα στο Ισλάμ. Και δικαιώνει το θεοκρατικό Ιράν, τη Χαμάς και την Χεζμπολάχ.
Πολύ σύντομα, λοιπόν, μπορεί ως συνέπεια αυτών που συμβαίνουν στην Παλαιστίνη, να δούμε ανατροπές και στην Αίγυπτο πχ, όπου οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» είναι πολύ πιο ισχυροί και συγκροτημένοι ιδεολογικά και πολιτικά από το δίκτυο της Αλ Κάιντα. Ή την δημιουργία ενός νέου Μπάαθ, πολύ πιο εξτρεμιστικού και σκληρού από το παλιό σε Ιορδανία, Συρία και Ιράκ, ενώ στο τέως Μαγκρέμπ θα αναπτύσσεται το τρομοκρατικό Ισλάμ της Αφρικής. Χώρες περιφερειακές, όπως η Τουρκία και το Πακιστάν θα παίζουν το ρόλο τους μέσω Ισλάμ και μπορεί να δούμε επίσης και τη δημιουργία ζώνης εκτός ελέγχου με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και την Υπερκαυκασία, ενώ στην σκακιέρα έχει ανεβεί και η διάλυση της Ινδίας με θρησκευτικούς πολέμους εκ των έσω.
Και ίσως έχουν δίκαιο τελικά εκείνοι που φωνάζουν ότι η «διεθνής της Σιών» ξεκίνησε εν γνώσει της έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο (ασύμμετρο). Το σίγουρο είναι ότι οι λαοί θα πληρώσουν το τίμημα με νεκρούς και καταστροφές. Για τη Σιών, όμως, όλα αυτά είναι παράπλευρες απώλειες, όπως και οι Εβραίοι που σφαγιάσθηκαν από τον Χίτλερ και τον Στάλιν.
Μ.Τ
Υ.Σ Το άρθρο είναι πολύ ενδιαφέρον, αν μη τι άλλο επειδή προσεγγίζει το θέμα από μια άλλη οπτική γωνία !!!To πλήρες άρθρο μαζί με τα σχόλια στο http://www.antinews.gr/?p=4883
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.